ဂေါ်လီဘသော်

စာမွန္သူမ်ား ေအာက္ဆုံးတြင္ ေဇာ္ဂ်ီျဖင့္ ဖတ္ပါ

Uni Version

ဘသော် တစ်ယောက် အလုပ်ပြုတ်လာလို့ အိမ်ပြန်ရင်း စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ လမ်းလျှောက်လာခဲ့ရာက လမ်းထိပ်ရောက်မှပင် စိတ်နဲ့ကိုယ် ပြန်ပေါင်းစည်းမိတော့သည်။မနေ့က အလုပ်လုပ်ရင်း အလုပ်ထဲက ကောင်မလေးကို ရိသဲ့သဲ့ သွားပြောမိရာက မန်နေဂျာနဲ့ ပြန်တိုင်လို့ ရှင်းပြရာကနေ မန်နေဂျာ နဲ့ပါ ထပ်စကားများကာ အလုပ်ပြုတ်လာခဲ့ခြင်းသာ၊အမှန်က ကို့ အမှားဖြစ်ပေမယ့် အပျိုကြီးမန်နေဂျာမရဲ့ ခပ်ရင့်ရင့် စကားလုံးတွေကို သည်းမခံနိူင်တာလည်းပါလေတော့ ခပ်ရိုင်းရိုင်းစကားများ ပြန်ပြောမိရာက အခုခြေနေထိ ရောက်သွားရခြင်းသာ၊ဟူး……မတတ်နိူင်ဘူး မနက်ဖြန်မှ အလုပ်သစ်ရှာရတော့မှာပဲ …လို့ စိတ်ထဲကတွေးရင်း ထိုင်နေကျ အရက်ဆိုင်လေးထဲသာ ခပ်သွက်သွက် ဝင်ခဲ့လိုက်တော့သည်။ ဘသော်က အသက်နှစ်ဆယ်သုံးနှစ်ကျော်မှာ အိမ်ထောင်ကျခဲ့ပြီး နှစ်နှစ်ခန့်သာပေါင်းရသေးသည်၊မိန်းမနဲ့ပြသနာဖြစ်ကာ မိန်းမကရွာပြန်ပြေးသွားတာကြောင့် လိုက်မခေါ်တော့ဘဲ ဝေလေလေလုပ်ကာ မွေးရပ်မြေလည်းကိုမပြန်ဘဲ တစ်ကိုယ်တော်ရုန်းကန်ရင်းနေခဲ့တာ အခု အသက်ပင် ၃၀ စွန်းစွန်းရောက်လာခဲ့တော့သည်၊

အရက်သောက်ပြီး ဆိုင်ကထွက်လာတော့ ညနေ ငါးနာရီပင်ထိုးလုပြီ။ရေချိန်ကလည်းအတန်သင့် ဆိုတာထက် နည်းနည်းလေးကျော်ခဲ့တာမို့ ခြေလှမ်းတွေက ယိုင်ချင်ချင်၊ထိုစဉ် `ဒုတ်..ဝုန်း..အား´ အနောက်မှ ဆိုင်ကယ်တစ်စီးက ဝင်တိုက်လိုက်ခြင်းသာ ဖြစ်လေတော့သည်။ဆိုင်ကယ်လဲနေတာကို ထားခဲ့ပြီး ချာတိတ်ကလေးက ကပျာကယာပင် သူ့ကို ပြေးထူကာ တွဲကူပေးလေသည်။ `အကို….ဘာ..ဘာဖြစ်သွားသေးလည်းဟင်..ဟို ကျွန်တော်လည်း ဟိုဘက်က စက်ဘီးကိုရှောင်ရင်း အကို့ကိုလည်း ရှောင်ပါသေးတယ် မရတော့လို့ အကိုက လမ်းလယ်နားထိ ရောက်နေတော့… ကောင်လေးကို အသာ လက်ကာပြလိုက်ရင်းက`နေ ..နေ ညီလေး ရတယ်´ `အား ကျွတ်ကျွတ် နာတော့ အတော် နာနေတယ်ကွာ´ `ရတယ် ရတယ် အကို ကျွန်တော် ဆေးခန်းလိုက်ပို့ပေးမယ်´ `အာ…နေ..နေ ရတယ် ညီလေး အကိုအဆောင်က ဒီနားတင်ပဲ အဆောင်ပဲ လိုက်ပို့ပေး အခန်းရောက်မှ ဆေးလိမ်းလိုက်မယ်´ အယ်..ဒီက အကိုရယ် ဆေးခန်း ပြလိုက်ပါလား၊ဒါမှ သက်သာမှာပေါ့၊တော်ကြာ ပိုဆိုးနေမယ်…လို့ မလှမ်းမကမ်းမှ အသားညိုညို ကောင်မလေးက ဝင်ပြောမှ သေချာသတိထားမိသည်၊လင်မယားတွေနဲ့ တူပါရဲ့ လို့တွေးရင်းအသာငြင်းလိုက်တော့ ကောင်လေးက အဲ့ဒါဆိုလည်း လင်း မင်းဆိုင်ကယ်တွန်းလာခဲ့၊မောင် ဒီက အကိုကို တွဲလာခဲ့မယ် လို့ပြောရင်း ဘသော်ကို အသာတွဲကာအဆောင်ကို လိုက်ပို့လေသည်၊အခန်းထဲအရောက် ဆေးပုလင်းကို လက်ညှိုးထိုးပြရင်း ယူခိုင်းလိုက်တော့ ကောင်လေးက ယူကာ ဆေးလိမ်းပေးရှာပါသည်။

ဆိုင်ကယ် အတိုက်ခံရသော အရှိန်က မများ ၊ဘရိတ်ဖမ်းချိန် ဆောင့်တွန်းလိုက်သလိုဖြစ်တာကြောင့် ဒူးအနည်းငယ် နာနေပေမယ့် ဆိုးဆိုးဝါးဝါးတော့မဖြစ်၊အခုမှ သေချာ ကြည့်မိတော့သည် ၊ ကောင်လေးရော ကောင်မလေးရောက ရှိလှမှ နှစ်ဆယ် နှစ်ဆယ့်တစ်ပေါ့၊ဆေးလိမ်းပြီးသွားတော့ ကောင်လးက အဝတ်စ တစ်ခုယူကာ ဆေးလိမ်းထားသော ဒူးနေရာကို ပတ်ပေးရင်းမှ စတင် မိတ်ဆက်တော့သည်။ အကို ကျွန်တော့် နာမည်က သန်းဇော်ပါ၊ဒါက ကျွန်တော့် မိန်းမ လင်းလင်းသူတဲ့ ၊ ကျွန်တော်တို့က ဒီနားက ….လမ်းက စက်ရုံမှာ အလုပ်လုပ်နေတာပါ၊တကယ်လို့ အကို မသက်သာရင် ဖုန်းဆက်လိုက်ပါ ၊ဒီမှာ ကျွန်တော် နံပါတ်ရေးပေးခဲ့မယ်၊ မနက်ဖြန် မနက်မှ တစ်ခါလာခဲ့မယ် အကို အေး…ရပါတယ် ညီရာ ၊ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး၊မင်းတို့မနက်ဖြန် မနက်မအားလည်း ညနေပိုင်းမှ သာလာခဲ့ ကြားလား ဟုတ်…အာ့ဆို ပြန် လိုက်ပါဦးမယ် အကို အေး အေး ညီ ဖြေးဖြေးလည်းမောင်း ဟုတ်ကဲ့ သွားပြီ အကို အေး အေး သန်းဇော်နဲ့ လင်းလင်းသူ ပြန်သွားမှ ဘသော်လည်း အိပ်ယာပေါ် တစ်ခါတည်း လှဲချကာအိပ် လိုက်တာ အနာရှိန်ရော အရက်ရှိန်ရောကြောင့် မနက် နေအတော်မြင့်မှ နိုးတော့သည်။

ဒူးကတော့နာနေတုန်းပင်၊ ဒီလိုနဲ့ အနားကဆိုင်မှာ ထမင်းနဲ့ ဟင်းဝယ်ကာ စားလိုက်ပြီး ဆေးလိမ်းကာ ရင်း မနေ့က လင်မယားကို သွားသတိရမိသည်၊ကောင်လေးက လူကောင်ခပ်သေးသေးဖြစ်ကာ အသားဖြူဖြူနဲ့ ကောင်မလေးက အသားညိုကာ ရုပ်ရည်အရမ်းမလှပေမယ့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလေးတော့ လှသည်။ကြည့်ရတာ ကောင်လေးကသိပ်ဖြိုနိူင်ပုံမပေါ် ၊ မျက်စိလျှင်သော ဘသော်က ကောင်မလေးကို ဖျတ်ခနဲ ကြည့်လိုက်တာနဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးစားက အတော်လေးပြေပြစ်ကာ တောင့်တင်းမှန်းသိလိုက်သည်၊အသိသာဆုံးကတော့ သူမရဲ့ ကောက်ချိတ်တစ်ရစ်နေသော တင်အစုံ ပင်၊ဒါမျိုးအရွယ် ဆိုတာ သွေးသားတက်ကြွစအရွယ် မို့ ခပ်နိူင်နိူင်ဖြုတ်ပေးကာမှ တော်ကာကျသည်၊မဟုတ်ရင်တော့ တစ်သက်လုံး လင်နိူင်မိန်းမဘွဲ့ကို ဆွတ်ခူးနေပေတော့မည်။ လင်းလင်းသူ အကြောင်းတွေးတော့ တွင်းမအောင်းရတာ ကြာပြီဖြစ်သော သူ့ဒုတ်ကြီးက ပုဆိုးထဲမှ ထောင်ထလာသည်၊ဘသော်က လူပျိုပေါက်အရွယ်မှာ ဘော်လုံးအတော်လေးကန်ခဲ့တာကြောင့်ရော တောသူတောင်သားဖြစ်တာကြောင့်ရော အလုပ်ကြမ်းတွေလုပ်ခဲ့ရတာမို့ ခန္ဓာကိုယ်က ခုထိ ကျစ်လစ် သန်မာကာ အဆီပိုမရှိ၊အိမ်ထောင်ပျက်လူကြီးတွေနဲ့ပေါင်းကာ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ မိန်းမလိုက်စားခဲ့ရင်းက အတတ်စုံကာ ပန့်ဆွဲတာတွေ ဂွင်းတိုက်တာတွေ ဂေါ်လီထည့်တာတွေ လုပ်ခဲ့လို့ သူ့လိင်တန်ကြီးက လုံးပတ် တစ်လက်မခွဲခနိ့ရှိကာ အရှည်ကလည်း ရှစ်လက်မ နီးနီးရှိတာမို့ တော်ယုံ ပိန်ပိန်သေးသေး မိန်းမကတော့ မခံနိူင်၊ဒါကြီးကြောင့်ပဲ သူ့မိန်းမ ထွက်ပြေးတာလည်းပါမည်။တောင်တွေးမြောက်တွေးနဲ့ အနာက တစစ်စစ် နာလာတာမို့ဆေးထပ်လိမ်းကာ တရေးအိပ်လိုက်သည်၊သူနိုးတော့ ၃ နာရီကျော်ပြီမို့ ရေမိုးချိုးကာ အဝတ်စားလဲပြီး ခနနေတော့ သန်းဇော်တို့ လင်မယား ရောက်လာပါသည်။

အလာပ သလာပ တွေပြောရင်းက အလုပ်အကြောင်းမေးရင်း သန်းဇော်က နောက်ရက်ခြေထောက်ပြန်ကောင်းရင် သူ့အလုပ်မှာ လူလိုနေကြောင်းထည့်ပေးမယ့်အကြောင်းတွေပြောပြီး သူတို့လင်မယား ပြန်သွားတော့ အပြင်မှာပင် မှောင်စပြုနေပေပြီ။သိမ်းထားသော သောက်လက်စပုလင်းကို ထုတ်ရင်း ခွက်ထဲငှဲ့ကာ သောက်ရင်း နောက်ဆုံးပုလင်းထဲက အရက်ကုန်မှပင် အိပ်ပျော်ခြင်း အဆင့်သို့ရောက်ရတော့သည်။ ဒီလိုနဲ့ နှစ်ရက်လောက်ကြာတော့ သန်းဇော်တို့ လင်မယားနဲ့ အလုပ်တူတူလုပ်ရင်းက ပိုရင်းနှီးလာကာ လကုန်တိုင်းသန်းဇော်တို့ လင်မယားအိမ်မှာ သွားသောက်ဖြစ်သည်၊တစ်နေ့မှာတော့ သန်းဇော်က မူးမူးနဲ့ဘသော်ကို သူ့မှာအခက်ခဲတစ်ခုရှိကြောင်း လိင်မှုကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်လို့ အဆင်မပြေကြောင်း သူ့ပစ္စည်းမှာ အနည်းငယ်သေးလို့ တစ်ခါတစ်လေ မိန်းမက စနောက်နေကြောင်းပြောတော့ ဘသော် ကျိတ်ပြုံးမိသည်၊ပြုံးမှာပေါ့ စားနေကျ ကြောင်ပါးကြီးလေ၊ဒီလို စကားတွေပြောလာဖို့ စောင့်ရတာ ကြာနေပြီ၊ဘသော်လည်း အားမငယ်ဖို့ နဲ့ ဆေးကောင်းကောင်းရဖို့ စုံစမ်းပေးမယ်ပြောရင်း နှစ်သိမ့်ကာ ပြန်လာခဲ့တော့သည်။ ပိတ်ရက် တစ်ရက်မှာတော့ အရက်ကလေး ခပ်ထွေထွေနဲ့ သန်းဇော်အိမ်ရောက်သွားတော့ သန်းဇော်ကမရှိ၊အပြင်ထွက်သွားတယ် ဆိုလို့ လင်းလင်းသူနဲ့ စကားထိုင်ပြောရင်းက ဘသော်က ညီမလေး လင်းရေ၊ညီလေးပြန်လာရင်ပြောလိုက်ပါ သူမှာထားတဲ့ဆေး ရပြီလို့ သူက ဘာဆေးမှာထားလို့လည်း အကို အဲ့လိုသာပြောလိုက်ပါကွာ သူသိပါတယ် ကဲ အကိုကလည်း ပြောပါ လင်း လည်းသိချင်လို့ ဟိုညီမ တို့ ကလေးယူဖို့ စီစဉ်နေကြတယ်ပြောတယ်၊အာ့သူက အားဆေး ဝယ်ခိုင်းထားလို့ ဟမ်….အာ…..အကိုကလည်း….ရှက်သွားပုံရသော လင်း ကို ဘသော်က အရက်ရှိန်လေးဖြင့် ရိသဲ့သဲ့ စပြောတော့သည်။လင်း လည်း ရှက်ကို့ရှက်ကန်းဖြင့် အိမ်ထဲဝင်ပြေးရင်း ခြေခေါက်လဲရာက ဘသော်က ကပျာကယာ ပြေးထူလိုက်တော့ ခြေထောက်က လေဝင်သွားပုံရသည်။

အတော်နာတယ် ဆိုလို့ ဘသော်က လင်း ကို ဆတ်ခနဲပွေ့ကာ သူတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းဆီ ပွေ့ချီရင်း ခေါ်လာခဲ့သည်၊အိပ်ယာပေါ် အသာယာချပေးရင်းက ဆေးဘူးယူ ဆေးလိမ်း ပြီးတော့ လက်တွေဆေးကာ လင်းလင်းသူ ဆီ ပြန်ရောက်တော့ ကောင်မလေးက မှိန်းနေတာကြောင့် အပေါက်ဝက ရပ်ကြည့်ရင်း တံတွေးမြိုချမိသည်။ ထို့နောက် ခပ်ရဲရဲ ပင် အိပ်ယာပေါ် တက်လိုက်ကာ ပါးလေးကို ဖျတ်ခနဲ နမ်းလိုက်တော့ လင်းလင်းသူက ဆတ်ခနဲ ထထိုင်ရင်း ဘာလုပ်တာလည်း…ကိုဘသော် အကို…အကို စိတ်မထိန်းနိူင်တော့ဘူး လင်း ရယ် မဖြစ်ဘူး… အဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့….ကျွန်မ ယောကျာ်းသိသွားရင် သတ်လိမ့်မယ် မင်းမပြောရင် မသိနိူင်ပါဘူးကွာ …လာပါ ဟာ မရဘူး… ရှင်နော်… မင်းယောကျာ်း မပေးနိူင်တာတွေ ပေးမလို့ပါကွာ… မရဘူး…ရှင်နော်…လွှတ်….အူး ငြင်းဆန်နေသော လင်းလင်းနှုတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်လိုက်ရင်း အတင်းအိပ်ယာပေါ် လှဲချကာ ရင်သားတွေကို ဖျစ်ညှစ်ရင်း အိမ်နေရင်းဝတ်ထားသော စပို့ရှပ်လေးကို ဆွဲလှန်ပစ်လိုက်တော့ ရင်သားထွားထွားလေးတွေကို မနိုင့်တနိုင်အုပ်ထားသော ဘရာအဖြူလေးက ဘွားခနဲ ပေါ်လာသည်။ ကျင့်သားရနေသော လက်တွေက နမ်းနေရင်းတန်းလန်း ကပင် ဘရာချိတ်တွေကို လျှင်မြန်စွာဖြုတ်ရင်း ထွက်ပေါ်လာတဲ့ နိူ့သီးခေါင်းညိုညိုလေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မနဲ့ဖျစ်ညှစ်ရင်း က မျက်နှာကိုနမ်းနေတာကိုရပ်ပြီး နားရွက် ၊လည်ပင်းတလျောက် နမ်းလာရင်းက နိူ့သီးခေါင်းညိုတိုတိုလေးကို ဆွဲစုပ်လိုက်တော့ ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာသည်။လက်တစ်ဖက်က ရင်သားတစ်ဖက်ကို ချေနယ်ရင်း တဖက်က အောက်မှာ ဝတ်ထားသော လုံချည်လေးပေါ်မှာ စောက်ဖုတ်ခုံးခုံးလေးကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးနေမိတော့ ချာတိတ်မ မခံနိူင်တော့၊ရင်ဘတ်လေး ကြွတက်လာလိုက် ခါးလေးကော့ပေးလိုက်နဲ့ စိတ်ကြွလာသည်။

လိုချင်သော အနေထားကိုရောက်ပြီမို့ ဘသော် အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ လုံချည်ကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲချွတ် လိုက်တော့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးက အရည်လေးတွေပင် စို့နေချေပြီ၊အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကို လက်ညှိုး လက်မတို့နဲ့ အသာဖြဲလိုက်တော့ ပန်းနုရောင်အတွင်းသားတွေက ရွှန်းစိုနေသည်၊လျှာကြီးကို အဖုတ်ဘေးနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို တစ်ချက်စီ အသာရက်လိုက်တော့ လင်းလင်း ခါးလေးကော့တက်ကာ သူခေါင်းကြီးကိုဆတ်ခနဲပေါင်တံတွေနဲ့ ညှပ်လိုက်သည်၊ချွန်တက်နေသော စောက်စေ့ရဲရဲလေးကို လက်မနဲ့ ခပ်သွက်သွက် ကစားရင်း လျှာကိုလည်း စုချွန်ကာ အဖုတ်ထဲဝင်သလောက်ထည့်ပေးတော့ လင်းလင်းခမျာ့ ခါးလေးကော့ကာ ကော့ကာ တချီ ပြီးသွားလေသည်။ လင်း ကို ထည့်လိုက်တော့မယ်နော် လင်းလင်းဘာမှပြန်မပြောနိူင်သေး၊အတော်လေးမောသွားပုံရသည်။ဘသော် အဖြေကို စောင့်မနေတော့ဘဲ လီးတန်ကြီးကို လက်နဲ့ရှေ့နောက် ဂွင်းတိုက်သလိုပြုကာ အဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးထဲ တေ့ကာ သွင်းလိုက်တော့သည်။ ဗျစ်…အာ့ အကို နာတယ် ဖြေးဖြေး အား အမေ့ ဗျစ် …ခနဲ လိင်တန် ထိပ်ကြီးဝင်သွားတော့တင်းရင်းကျပ်ထုပ်သော အထိတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရသည်၊လင်းလင်းကတော့ အောက်က ဗလုံးဗထွေးနဲ့ ဘာတွေအော်မှန်းမသိ၊သူလည်း သူ့ဒုတ်ကြီး အထဲဝင်ဖို့သာ အားစိုက်ကြိုးစားလိုက်တော့သည်။

လင်းလင်းတစ်ယောက် တစ်ထစ်ဝင်တိုင်း တစ်ခါ`အမလေး´တ နေရသည်၊လီးကြီးကနည်းနည်းနောနောမှ မဟုတ်တာပဲ၊တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ လီးတန်ကြီးတိုးဝင်နေရာ က သားအိမ်ကို ဒုတ်ခနဲ တိုက်မိတော့ အပေါ်မှ ဘသော် ခန္ဓာကိုယ်ကြီးပင်ကြွတက်သွားအောင် ကော့ပေးမိတော့သည်။ဘသော်လည်း အရင်ထဲက ဒီအိုးလေးကို တွယ်ချင်နေတာမို့ အားးမနာတမ်းပင် ဆောင့်လိုက်တာ လင်းလင်းတစ်ယောက် ဆံပင်တွေပြေကျကာ ပါးစပ်ကလည်း `အမလေး ´`အဘလေး´တွေ စုံနေအောင်ကို အော်နေရသည်။ ဗြွတ်…ဗြွတ်..ဒုတ်..အား…အမေ့ လင်း..ဗြစ်…စွိ…စွပ်..ကောင်းလားဟင် အာ့…နာတယ်…ဗြစ်…ဒုတ်…အမေ့..အဖုအဖုတွေက ဘာတွေ…အာ့ ..ဘာတွေလည်း အီး အင်း …ဂေါ်လီတွေ…လေ ..ဗြစ်..အူး..လင်းရဲ့ အင်း..အီး….ဆိုပြီးကော့တက်ကာ လင်းလင်း နောက်တချီ ပြီးသွားရပြန်သည်၊ လင်းလင်းစောက်ဖုတ်ကြီး ထဲမှ လီးတန်ကြီးကို ဆွဲထုတ်ရင်းက ဘသော် လင်းလင်းကိုယ်လေးကို ဆွဲမှောက်ကာ ဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။တွေ့ကတည်းက ဒီအိုးလေးကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးချင်နေတာမို့ ကုန်းပေးပြီးတာနဲ့ သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်တည့်တည့် ချိန်ကာထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။ထို့နောက် ဖင်အိုးကြီးတခုလုံးတုန်တုန်နေအောင်ပင် ကြုံးလို့တော့သည်။ထိုနေ့က လင်းလင်းတို့အိမ်က ပြန်လာတော့ ဘသော် နှစ်ချီတောင်ပြီးခဲ့သည်။လင်းလင်းကတော့ ထတောင် မထနိူင်တော့၊လေးငါးချီထက်မနည်းပြီးကာ နောက်ဆုံးပြိုင်တူပြီးတော့ အိပ်ယာထက် ဆန့်ဆန့်ကြီး ကျန်ခဲ့တော့သည်။ထို့နေ့ကလင်းလင်း တစ်ယောက် သူ့ကိုနာမည်ထပ်ပေး လိုက်ပါတယ်။ ” ဂေါ်လီ…ဘသော်တဲ့ ” ပြီးပါပြီ ရေးသူ-နေရောင်…

Zawgyi Version

ဘေသာ္ တစ္ေယာက္ အလုပ္ျပဳတ္လာလို႔ အိမ္ျပန္ရင္း စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့ရာက လမ္းထိပ္ေရာက္မွပင္ စိတ္နဲ႔ကိုယ္ ျပန္ေပါင္းစည္းမိေတာ့သည္။မေန႔က အလုပ္လုပ္ရင္း အလုပ္ထဲက ေကာင္မေလးကို ရိသဲ့သဲ့ သြားေျပာမိရာက မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ျပန္တိုင္လို႔ ရွင္းျပရာကေန မန္ေနဂ်ာ နဲ႔ပါ ထပ္စကားမ်ားကာ အလုပ္ျပဳတ္လာခဲ့ျခင္းသာ၊အမွန္က ကို႔ အမွားျဖစ္ေပမယ့္ အပ်ိဳႀကီးမန္ေနဂ်ာမရဲ႕ ခပ္ရင့္ရင့္ စကားလုံးေတြကို သည္းမခံႏိူင္တာလည္းပါေလေတာ့ ခပ္႐ိုင္း႐ိုင္းစကားမ်ား ျပန္ေျပာမိရာက အခုေျခေနထိ ေရာက္သြားရျခင္းသာ၊ဟူး……မတတ္ႏိူင္ဘူး မနက္ျဖန္မွ အလုပ္သစ္ရွာရေတာ့မွာပဲ …လို႔ စိတ္ထဲကေတြးရင္း ထိုင္ေနက် အရက္ဆိုင္ေလးထဲသာ ခပ္သြက္သြက္ ဝင္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ ဘေသာ္က အသက္ႏွစ္ဆယ္သုံးႏွစ္ေက်ာ္မွာ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ခန႔္သာေပါင္းရေသးသည္၊မိန္းမနဲ႔ျပသနာျဖစ္ကာ မိန္းမက႐ြာျပန္ေျပးသြားတာေၾကာင့္ လိုက္မေခၚေတာ့ဘဲ ေဝေလေလလုပ္ကာ ေမြးရပ္ေျမလည္းကိုမျပန္ဘဲ တစ္ကိုယ္ေတာ္႐ုန္းကန္ရင္းေနခဲ့တာ အခု အသက္ပင္ ၃၀ စြန္းစြန္းေရာက္လာခဲ့ေတာ့သည္၊

အရက္ေသာက္ၿပီး ဆိုင္ကထြက္လာေတာ့ ညေန ငါးနာရီပင္ထိုးလုၿပီ။ေရခ်ိန္ကလည္းအတန္သင့္ ဆိုတာထက္ နည္းနည္းေလးေက်ာ္ခဲ့တာမို႔ ေျခလွမ္းေတြက ယိုင္ခ်င္ခ်င္၊ထိုစဥ္ `ဒုတ္..ဝုန္း..အား´ အေနာက္မွ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးက ဝင္တိုက္လိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။ဆိုင္ကယ္လဲေနတာကို ထားခဲ့ၿပီး ခ်ာတိတ္ကေလးက ကပ်ာကယာပင္ သူ႔ကို ေျပးထူကာ တြဲကူေပးေလသည္။ `အကို….ဘာ..ဘာျဖစ္သြားေသးလည္းဟင္..ဟို ကြၽန္ေတာ္လည္း ဟိုဘက္က စက္ဘီးကိုေရွာင္ရင္း အကို႔ကိုလည္း ေရွာင္ပါေသးတယ္ မရေတာ့လို႔ အကိုက လမ္းလယ္နားထိ ေရာက္ေနေတာ့… ေကာင္ေလးကို အသာ လက္ကာျပလိုက္ရင္းက`ေန ..ေန ညီေလး ရတယ္´ `အား ကြၽတ္ကြၽတ္ နာေတာ့ အေတာ္ နာေနတယ္ကြာ´ `ရတယ္ ရတယ္ အကို ကြၽန္ေတာ္ ေဆးခန္းလိုက္ပို႔ေပးမယ္´ `အာ…ေန..ေန ရတယ္ ညီေလး အကိုအေဆာင္က ဒီနားတင္ပဲ အေဆာင္ပဲ လိုက္ပို႔ေပး အခန္းေရာက္မွ ေဆးလိမ္းလိုက္မယ္´ အယ္..ဒီက အကိုရယ္ ေဆးခန္း ျပလိုက္ပါလား၊ဒါမွ သက္သာမွာေပါ့၊ေတာ္ၾကာ ပိုဆိုးေနမယ္…လို႔ မလွမ္းမကမ္းမွ အသားညိဳညိဳ ေကာင္မေလးက ဝင္ေျပာမွ ေသခ်ာသတိထားမိသည္၊လင္မယားေတြနဲ႔ တူပါရဲ႕ လို႔ေတြးရင္းအသာျငင္းလိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက အဲ့ဒါဆိုလည္း လင္း မင္းဆိုင္ကယ္တြန္းလာခဲ့၊ေမာင္ ဒီက အကိုကို တြဲလာခဲ့မယ္ လို႔ေျပာရင္း ဘေသာ္ကို အသာတြဲကာအေဆာင္ကို လိုက္ပို႔ေလသည္၊အခန္းထဲအေရာက္ ေဆးပုလင္းကို လက္ညႇိဳးထိုးျပရင္း ယူခိုင္းလိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက ယူကာ ေဆးလိမ္းေပးရွာပါသည္။

ဆိုင္ကယ္ အတိုက္ခံရေသာ အရွိန္က မမ်ား ၊ဘရိတ္ဖမ္းခ်ိန္ ေဆာင့္တြန္းလိုက္သလိုျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒူးအနည္းငယ္ နာေနေပမယ့္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးေတာ့မျဖစ္၊အခုမွ ေသခ်ာ ၾကည့္မိေတာ့သည္ ၊ ေကာင္ေလးေရာ ေကာင္မေလးေရာက ရွိလွမွ ႏွစ္ဆယ္ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ေပါ့၊ေဆးလိမ္းၿပီးသြားေတာ့ ေကာင္လးက အဝတ္စ တစ္ခုယူကာ ေဆးလိမ္းထားေသာ ဒူးေနရာကို ပတ္ေပးရင္းမွ စတင္ မိတ္ဆက္ေတာ့သည္။ အကို ကြၽန္ေတာ့္ နာမည္က သန္းေဇာ္ပါ၊ဒါက ကြၽန္ေတာ့္ မိန္းမ လင္းလင္းသူတဲ့ ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဒီနားက ….လမ္းက စက္႐ုံမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာပါ၊တကယ္လို႔ အကို မသက္သာရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္ပါ ၊ဒီမွာ ကြၽန္ေတာ္ နံပါတ္ေရးေပးခဲ့မယ္၊ မနက္ျဖန္ မနက္မွ တစ္ခါလာခဲ့မယ္ အကို ေအး…ရပါတယ္ ညီရာ ၊ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး၊မင္းတို႔မနက္ျဖန္ မနက္မအားလည္း ညေနပိုင္းမွ သာလာခဲ့ ၾကားလား ဟုတ္…အာ့ဆို ျပန္ လိုက္ပါဦးမယ္ အကို ေအး ေအး ညီ ေျဖးေျဖးလည္းေမာင္း ဟုတ္ကဲ့ သြားၿပီ အကို ေအး ေအး သန္းေဇာ္နဲ႔ လင္းလင္းသူ ျပန္သြားမွ ဘေသာ္လည္း အိပ္ယာေပၚ တစ္ခါတည္း လွဲခ်ကာအိပ္ လိုက္တာ အနာရွိန္ေရာ အရက္ရွိန္ေရာေၾကာင့္ မနက္ ေနအေတာ္ျမင့္မွ ႏိုးေတာ့သည္။

ဒူးကေတာ့နာေနတုန္းပင္၊ ဒီလိုနဲ႔ အနားကဆိုင္မွာ ထမင္းနဲ႔ ဟင္းဝယ္ကာ စားလိုက္ၿပီး ေဆးလိမ္းကာ ရင္း မေန႔က လင္မယားကို သြားသတိရမိသည္၊ေကာင္ေလးက လူေကာင္ခပ္ေသးေသးျဖစ္ကာ အသားျဖဴျဖဴနဲ႔ ေကာင္မေလးက အသားညိဳကာ ႐ုပ္ရည္အရမ္းမလွေပမယ့္ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကေလးေတာ့ လွသည္။ၾကည့္ရတာ ေကာင္ေလးကသိပ္ၿဖိဳႏိူင္ပုံမေပၚ ၊ မ်က္စိလွ်င္ေသာ ဘေသာ္က ေကာင္မေလးကို ဖ်တ္ခနဲ ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးစားက အေတာ္ေလးေျပျပစ္ကာ ေတာင့္တင္းမွန္းသိလိုက္သည္၊အသိသာဆုံးကေတာ့ သူမရဲ႕ ေကာက္ခ်ိတ္တစ္ရစ္ေနေသာ တင္အစုံ ပင္၊ဒါမ်ိဳးအ႐ြယ္ ဆိုတာ ေသြးသားတက္ႂကြစအ႐ြယ္ မို႔ ခပ္ႏိူင္ႏိူင္ျဖဳတ္ေပးကာမွ ေတာ္ကာက်သည္၊မဟုတ္ရင္ေတာ့ တစ္သက္လုံး လင္ႏိူင္မိန္းမဘြဲ႕ကို ဆြတ္ခူးေနေပေတာ့မည္။ လင္းလင္းသူ အေၾကာင္းေတြးေတာ့ တြင္းမေအာင္းရတာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ သူ႔ဒုတ္ႀကီးက ပုဆိုးထဲမွ ေထာင္ထလာသည္၊ဘေသာ္က လူပ်ိဳေပါက္အ႐ြယ္မွာ ေဘာ္လုံးအေတာ္ေလးကန္ခဲ့တာေၾကာင့္ေရာ ေတာသူေတာင္သားျဖစ္တာေၾကာင့္ေရာ အလုပ္ၾကမ္းေတြလုပ္ခဲ့ရတာမို႔ ခႏၶာကိုယ္က ခုထိ က်စ္လစ္ သန္မာကာ အဆီပိုမရွိ၊အိမ္ေထာင္ပ်က္လူႀကီးေတြနဲ႔ေပါင္းကာ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္နဲ႔ မိန္းမလိုက္စားခဲ့ရင္းက အတတ္စုံကာ ပန႔္ဆြဲတာေတြ ဂြင္းတိုက္တာေတြ ေဂၚလီထည့္တာေတြ လုပ္ခဲ့လို႔ သူ႔လိင္တန္ႀကီးက လုံးပတ္ တစ္လက္မခြဲခနိ႔ရွိကာ အရွည္ကလည္း ရွစ္လက္မ နီးနီးရွိတာမို႔ ေတာ္ယုံ ပိန္ပိန္ေသးေသး မိန္းမကေတာ့ မခံႏိူင္၊ဒါႀကီးေၾကာင့္ပဲ သူ႔မိန္းမ ထြက္ေျပးတာလည္းပါမည္။ေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြးနဲ႔ အနာက တစစ္စစ္ နာလာတာမို႔ေဆးထပ္လိမ္းကာ တေရးအိပ္လိုက္သည္၊သူႏိုးေတာ့ ၃ နာရီေက်ာ္ၿပီမို႔ ေရမိုးခ်ိဳးကာ အဝတ္စားလဲၿပီး ခနေနေတာ့ သန္းေဇာ္တို႔ လင္မယား ေရာက္လာပါသည္။

အလာပ သလာပ ေတြေျပာရင္းက အလုပ္အေၾကာင္းေမးရင္း သန္းေဇာ္က ေနာက္ရက္ေျခေထာက္ျပန္ေကာင္းရင္ သူ႔အလုပ္မွာ လူလိုေနေၾကာင္းထည့္ေပးမယ့္အေၾကာင္းေတြေျပာၿပီး သူတို႔လင္မယား ျပန္သြားေတာ့ အျပင္မွာပင္ ေမွာင္စျပဳေနေပၿပီ။သိမ္းထားေသာ ေသာက္လက္စပုလင္းကို ထုတ္ရင္း ခြက္ထဲငွဲ႔ကာ ေသာက္ရင္း ေနာက္ဆုံးပုလင္းထဲက အရက္ကုန္မွပင္ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း အဆင့္သို႔ေရာက္ရေတာ့သည္။ ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ သန္းေဇာ္တို႔ လင္မယားနဲ႔ အလုပ္တူတူလုပ္ရင္းက ပိုရင္းႏွီးလာကာ လကုန္တိုင္းသန္းေဇာ္တို႔ လင္မယားအိမ္မွာ သြားေသာက္ျဖစ္သည္၊တစ္ေန႔မွာေတာ့ သန္းေဇာ္က မူးမူးနဲ႔ဘေသာ္ကို သူ႔မွာအခက္ခဲတစ္ခုရွိေၾကာင္း လိင္မႈကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အဆင္မေျပေၾကာင္း သူ႔ပစၥည္းမွာ အနည္းငယ္ေသးလို႔ တစ္ခါတစ္ေလ မိန္းမက စေနာက္ေနေၾကာင္းေျပာေတာ့ ဘေသာ္ က်ိတ္ၿပဳံးမိသည္၊ၿပဳံးမွာေပါ့ စားေနက် ေၾကာင္ပါးႀကီးေလ၊ဒီလို စကားေတြေျပာလာဖို႔ ေစာင့္ရတာ ၾကာေနၿပီ၊ဘေသာ္လည္း အားမငယ္ဖို႔ နဲ႔ ေဆးေကာင္းေကာင္းရဖို႔ စုံစမ္းေပးမယ္ေျပာရင္း ႏွစ္သိမ့္ကာ ျပန္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ပိတ္ရက္ တစ္ရက္မွာေတာ့ အရက္ကေလး ခပ္ေထြေထြနဲ႔ သန္းေဇာ္အိမ္ေရာက္သြားေတာ့ သန္းေဇာ္ကမရွိ၊အျပင္ထြက္သြားတယ္ ဆိုလို႔ လင္းလင္းသူနဲ႔ စကားထိုင္ေျပာရင္းက ဘေသာ္က ညီမေလး လင္းေရ၊ညီေလးျပန္လာရင္ေျပာလိုက္ပါ သူမွာထားတဲ့ေဆး ရၿပီလို႔ သူက ဘာေဆးမွာထားလို႔လည္း အကို အဲ့လိုသာေျပာလိုက္ပါကြာ သူသိပါတယ္ ကဲ အကိုကလည္း ေျပာပါ လင္း လည္းသိခ်င္လို႔ ဟိုညီမ တို႔ ကေလးယူဖို႔ စီစဥ္ေနၾကတယ္ေျပာတယ္၊အာ့သူက အားေဆး ဝယ္ခိုင္းထားလို႔ ဟမ္….အာ…..အကိုကလည္း….ရွက္သြားပုံရေသာ လင္း ကို ဘေသာ္က အရက္ရွိန္ေလးျဖင့္ ရိသဲ့သဲ့ စေျပာေတာ့သည္။လင္း လည္း ရွက္ကို႔ရွက္ကန္းျဖင့္ အိမ္ထဲဝင္ေျပးရင္း ေျခေခါက္လဲရာက ဘေသာ္က ကပ်ာကယာ ေျပးထူလိုက္ေတာ့ ေျခေထာက္က ေလဝင္သြားပုံရသည္။

အေတာ္နာတယ္ ဆိုလို႔ ဘေသာ္က လင္း ကို ဆတ္ခနဲေပြ႕ကာ သူတို႔ လင္မယား အိပ္ခန္းဆီ ေပြ႕ခ်ီရင္း ေခၚလာခဲ့သည္၊အိပ္ယာေပၚ အသာယာခ်ေပးရင္းက ေဆးဘူးယူ ေဆးလိမ္း ၿပီးေတာ့ လက္ေတြေဆးကာ လင္းလင္းသူ ဆီ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေကာင္မေလးက မွိန္းေနတာေၾကာင့္ အေပါက္ဝက ရပ္ၾကည့္ရင္း တံေတြးၿမိဳခ်မိသည္။ ထို႔ေနာက္ ခပ္ရဲရဲ ပင္ အိပ္ယာေပၚ တက္လိုက္ကာ ပါးေလးကို ဖ်တ္ခနဲ နမ္းလိုက္ေတာ့ လင္းလင္းသူက ဆတ္ခနဲ ထထိုင္ရင္း ဘာလုပ္တာလည္း…ကိုဘေသာ္ အကို…အကို စိတ္မထိန္းႏိူင္ေတာ့ဘူး လင္း ရယ္ မျဖစ္ဘူး… အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔….ကြၽန္မ ေယာက်ာ္းသိသြားရင္ သတ္လိမ့္မယ္ မင္းမေျပာရင္ မသိႏိူင္ပါဘူးကြာ …လာပါ ဟာ မရဘူး… ရွင္ေနာ္… မင္းေယာက်ာ္း မေပးႏိူင္တာေတြ ေပးမလို႔ပါကြာ… မရဘူး…ရွင္ေနာ္…လႊတ္….အူး ျငင္းဆန္ေနေသာ လင္းလင္းႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဆြဲစုပ္လိုက္ရင္း အတင္းအိပ္ယာေပၚ လွဲခ်ကာ ရင္သားေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း အိမ္ေနရင္းဝတ္ထားေသာ စပို႔ရွပ္ေလးကို ဆြဲလွန္ပစ္လိုက္ေတာ့ ရင္သားထြားထြားေလးေတြကို မႏိုင့္တႏိုင္အုပ္ထားေသာ ဘရာအျဖဴေလးက ဘြားခနဲ ေပၚလာသည္။ က်င့္သားရေနေသာ လက္ေတြက နမ္းေနရင္းတန္းလန္း ကပင္ ဘရာခ်ိတ္ေတြကို လွ်င္ျမန္စြာျဖဳတ္ရင္း ထြက္ေပၚလာတဲ့ ႏိူ႔သီးေခါင္းညိဳညိဳေလးေတြကို လက္ညႇိဳးလက္မနဲ႔ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း က မ်က္ႏွာကိုနမ္းေနတာကိုရပ္ၿပီး နား႐ြက္ ၊လည္ပင္းတေလ်ာက္ နမ္းလာရင္းက ႏိူ႔သီးေခါင္းညိဳတိုတိုေလးကို ဆြဲစုပ္လိုက္ေတာ့ ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့တက္လာသည္။လက္တစ္ဖက္က ရင္သားတစ္ဖက္ကို ေခ်နယ္ရင္း တဖက္က ေအာက္မွာ ဝတ္ထားေသာ လုံခ်ည္ေလးေပၚမွာ ေစာက္ဖုတ္ခုံးခုံးေလးကို ႐ြ႐ြေလး ပြတ္ေပးေနမိေတာ့ ခ်ာတိတ္မ မခံႏိူင္ေတာ့၊ရင္ဘတ္ေလး ႂကြတက္လာလိုက္ ခါးေလးေကာ့ေပးလိုက္နဲ႔ စိတ္ႂကြလာသည္။

လိုခ်င္ေသာ အေနထားကိုေရာက္ၿပီမို႔ ဘေသာ္ အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘဲ လုံခ်ည္ကို ဆတ္ခနဲ ဆြဲခြၽတ္ လိုက္ေတာ့ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးက အရည္ေလးေတြပင္ စို႔ေနေခ်ၿပီ၊အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုကို လက္ညႇိဳး လက္မတို႔နဲ႔ အသာၿဖဲလိုက္ေတာ့ ပန္းႏုေရာင္အတြင္းသားေတြက ႐ႊန္းစိုေနသည္၊လွ်ာႀကီးကို အဖုတ္ေဘးႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ကို တစ္ခ်က္စီ အသာရက္လိုက္ေတာ့ လင္းလင္း ခါးေလးေကာ့တက္ကာ သူေခါင္းႀကီးကိုဆတ္ခနဲေပါင္တံေတြနဲ႔ ညႇပ္လိုက္သည္၊ခြၽန္တက္ေနေသာ ေစာက္ေစ့ရဲရဲေလးကို လက္မနဲ႔ ခပ္သြက္သြက္ ကစားရင္း လွ်ာကိုလည္း စုခြၽန္ကာ အဖုတ္ထဲဝင္သေလာက္ထည့္ေပးေတာ့ လင္းလင္းခမ်ာ့ ခါးေလးေကာ့ကာ ေကာ့ကာ တခ်ီ ၿပီးသြားေလသည္။ လင္း ကို ထည့္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ လင္းလင္းဘာမွျပန္မေျပာႏိူင္ေသး၊အေတာ္ေလးေမာသြားပုံရသည္။ဘေသာ္ အေျဖကို ေစာင့္မေနေတာ့ဘဲ လီးတန္ႀကီးကို လက္နဲ႔ေရွ႕ေနာက္ ဂြင္းတိုက္သလိုျပဳကာ အဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းေလးထဲ ေတ့ကာ သြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ ဗ်စ္…အာ့ အကို နာတယ္ ေျဖးေျဖး အား အေမ့ ဗ်စ္ …ခနဲ လိင္တန္ ထိပ္ႀကီးဝင္သြားေတာ့တင္းရင္းက်ပ္ထုပ္ေသာ အထိေတြ႕ကို ခံစားလိုက္ရသည္၊လင္းလင္းကေတာ့ ေအာက္က ဗလုံးဗေထြးနဲ႔ ဘာေတြေအာ္မွန္းမသိ၊သူလည္း သူ႔ဒုတ္ႀကီး အထဲဝင္ဖို႔သာ အားစိုက္ႀကိဳးစားလိုက္ေတာ့သည္။

လင္းလင္းတစ္ေယာက္ တစ္ထစ္ဝင္တိုင္း တစ္ခါ`အမေလး´တ ေနရသည္၊လီးႀကီးကနည္းနည္းေနာေနာမွ မဟုတ္တာပဲ၊တဗ်စ္ဗ်စ္နဲ႔ လီးတန္ႀကီးတိုးဝင္ေနရာ က သားအိမ္ကို ဒုတ္ခနဲ တိုက္မိေတာ့ အေပၚမွ ဘေသာ္ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးပင္ႂကြတက္သြားေအာင္ ေကာ့ေပးမိေတာ့သည္။ဘေသာ္လည္း အရင္ထဲက ဒီအိုးေလးကို တြယ္ခ်င္ေနတာမို႔ အားးမနာတမ္းပင္ ေဆာင့္လိုက္တာ လင္းလင္းတစ္ေယာက္ ဆံပင္ေတြေျပက်ကာ ပါးစပ္ကလည္း `အမေလး ´`အဘေလး´ေတြ စုံေနေအာင္ကို ေအာ္ေနရသည္။ ႁဗြတ္…ႁဗြတ္..ဒုတ္..အား…အေမ့ လင္း..ျဗစ္…စြိ…စြပ္..ေကာင္းလားဟင္ အာ့…နာတယ္…ျဗစ္…ဒုတ္…အေမ့..အဖုအဖုေတြက ဘာေတြ…အာ့ ..ဘာေတြလည္း အီး အင္း …ေဂၚလီေတြ…ေလ ..ျဗစ္..အူး..လင္းရဲ႕ အင္း..အီး….ဆိုၿပီးေကာ့တက္ကာ လင္းလင္း ေနာက္တခ်ီ ၿပီးသြားရျပန္သည္၊ လင္းလင္းေစာက္ဖုတ္ႀကီး ထဲမွ လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲထုတ္ရင္းက ဘေသာ္ လင္းလင္းကိုယ္ေလးကို ဆြဲေမွာက္ကာ ဖင္ကုန္းခိုင္းလိုက္သည္။ေတြ႕ကတည္းက ဒီအိုးေလးကို ဖင္ကုန္းခိုင္းၿပီး လိုးခ်င္ေနတာမို႔ ကုန္းေပးၿပီးတာနဲ႔ သူ႔လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္တည့္တည့္ ခ်ိန္ကာထိုးထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္ ဖင္အိုးႀကီးတခုလုံးတုန္တုန္ေနေအာင္ပင္ ႀကဳံးလို႔ေတာ့သည္။ထိုေန႔က လင္းလင္းတို႔အိမ္က ျပန္လာေတာ့ ဘေသာ္ ႏွစ္ခ်ီေတာင္ၿပီးခဲ့သည္။လင္းလင္းကေတာ့ ထေတာင္ မထႏိူင္ေတာ့၊ေလးငါးခ်ီထက္မနည္းၿပီးကာ ေနာက္ဆုံးၿပိဳင္တူၿပီးေတာ့ အိပ္ယာထက္ ဆန႔္ဆန႔္ႀကီး က်န္ခဲ့ေတာ့သည္။ထို႔ေန႔ကလင္းလင္း တစ္ေယာက္ သူ႔ကိုနာမည္ထပ္ေပး လိုက္ပါတယ္။ ” ေဂၚလီ…ဘေသာ္တဲ့ ” ၿပီးပါၿပီ ေရးသူ-ေနေရာင္…