လုပ္တတ္လိုက္သည့္ အဖိုးႀကီး

ေန႔လည္ ၂နာရီ တြင္ သင္တန္းထဲမွ အျဖဴေရာင္ ႏွင္းဆီ၏ ပြင့္ဖက္မ်ားသဖြယ္ ျဖဴႏု လွပေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ျမဴးတူးစြာ ထြက္လာသည္။ သူမ နာမည္ ပန္းႏု။ အသက္က 20 ျပည့္ကာစ အပ်ိဳေပါက္မေလးေပါ့။ ရင္ထြား ခါးသိမ္ တင္ကားသည့္ သူမ၏ အလွက ပုရိသတိုင္း၏ စိတ္ကူးကို ကုတင္ေပၚ တန္းေရာက္ေစသည္။ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ ဝါသနာပါေသာ သင္တန္း တက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သင္တန္းေရွ႕တြင္ အၿပဳံးႏွင့္ စီးႀကိဳ ေနေသာ သူမ၏ ခ်စ္သူ ေမာင္ေမာင္။ “ေစာင့္ေနတာ ၾကာၿပီလား ဟင္” “ၾကာေသးပါဘူး၊ ပန္း သင္တန္း စကတည္းက မျပန္တာ အဟဲ” “ကိုေမာင္က သိပ္ ကဲတာဘဲ၊ ေတာ္ၾကာ ကိုေမာင့္ ေမေမတို႔ ဆူေနဦးမယ္” “ဆူပါဘူးကြာ၊ ကဲ တက္၊ သြားၾကစို႔” ေမာင္ေမာင့္ ဆိုင္ကယ္ေပၚ တက္ထိုင္လိုက္သည္ႏွင့္ ပန္းႏု ဖင္ေလး အိကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ “စေန၊ တနဂၤေႏြ ႏွစ္ရက္ သင္တန္း ပိတ္တယ္ေနာ္ ကိုေမာင္” “ဟာ! ဒါဆို မနက္ဖန္ မေတြ႕ရေတာ့ဘူးေပါ့၊ ဒါဆို တခုခု စားၿပီးမွ ျပန္ပို႔မယ္ကြာ” “ႏွစ္ရက္ထဲ ဥစၥာ ကိုေမာင္ကလည္း” “ခ်စ္တာကိုးးဗ် ဟားးး ဟားး ဟားး” ဆိုင္ကယ္ ထြက္သည္ႏွင့္ ေမာင္ေမာင့္ ခါးကို ပန္းႏု က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္ထားသည္။

ဆိုင္ကယ္ေလး ဦးတည္ရာက မန္းေလး ေတာင္ေျခ ဘက္က အေအးဆိုင္တန္းသို႔။ အေအး ေသာက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သာ မန္းေလး ေတာင္ေပၚ တက္ကာ ဘုရားဖူးရင္း ေဆာင္းတန္းတြင္ ထိုင္၍ တီတီတာတာ ေျပာဆိုၾကသည္။ ညေန ၄နာရီခြဲ မွ အိမ္ျပန္ပို႔သည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ပေထြး ဦးျမေအာင္ တစ္ေယာက္ ထုံးစံအတိုင္း အရက္ပုလင္းႏွင့္ “ေဖျမ၊ ေမေမေရာ” “ညည္း အဖိုး ေနမေကာင္းလို႔ ႐ြာ ခဏ ျပန္သြားတယ္၊ အဲ့ဒါ အေဖၚရေအာင္ ဆိုၿပီး မိႏြယ္ကို ေခၚသြားတယ္” “ဟင္ ဒါဆို စုစုေရာ” “စုစုေတာ့ ပါမသြားဘူး၊ အခု ေက်ာ္ႏိုင္က ညည္း အေမတို႔ကို လိုက္ပို႔ရင္း အျပန္ သူ႔သမီးကို က်ဴရွင္ကေန ဝင္ေခၚလိမ့္မယ္” “ဟုတ္ဟုတ္” မိမိ ေရွ႕ကေန ေခါင္းငုံ႔ကာ ေလွ်ာက္သြားေသာ မယားပါ သမီး၏ တင္ပါ ဝိုင္းဝိုင္းႀကီးမ်ားကို ၾကည့္ရင္း ဦးျမေအာင္ တံေတြး မ်ိဳခ်လိုက္သည္။ တစ္ရက္က တူေတာ္ေမာင္ ေက်ာ္ႏိုင္ႏွင့္ အရက္ထိုင္ ေသာက္ရင္း—- ပန္းႏု သူတို႔ေရွ႕က ျဖက္ေလွ်ာက္သြားစဥ္—- “ဒီေကာင္မေလး တေန႔တျခား ထြားလာတယ္ ဦးေလးရာ” “ဘာလည္း မင္းက ပစ္မွားျခင္လို႔လား” “မဟုတ္ပါဘူး ဦးေလးရာ၊ ဒါေပမယ့္ အႏုေလးေတြ မစားရတာ ၾကာေတာ့ အဟဲ” “ေအးပါ မင္းသာ ငါ့ အလုပ္ေတြ အစဥ္ေျပေအာင္ လုပ္ ၾကားလား” “ေျပတာမွ သိပ္ေျပ၊ ဦးေလးေရ၊ ဝယ္လက္ အသစ္တိုးရင္ ဒါေလးကို ဖန္ေပးမလား ေျပာ” ေက်ာ္ႏိုင္ မူးမူးႏွင့္ ေျပာသည္။ “မင္းဘက္ကသာ ရေအာင္လုပ္ရင္ ငါကလည္း ဖန္တီးေပးရမွာ ေပါ့ကြာ အေဟးးးးး” “ဒါဆိုလည္း ခ်ီးယား ဗ်ာ ဦးေလး” “ခ်ီးယားး——”

ဦးျမေအာင္က သစ္စက္ ဗန္းျပကာ မူးယစ္ေဆးဝါး ေမွာင္ခိုကူးေနသူ ျဖစ္သည္။ ဝယ္လက္ ရွာေဖြေရး တာဝန္ကို တူေတာ္ေမာင္ ေထာင္ထြက္ ေက်ာ္ႏိုင္က တာဝန္ယူထားသည္။ ေက်ာ္ႏိုင္ မိႏြယ္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ၃ လ ခန႔္တြင္ ဖဲဝိုင္းတစ္ခု၌ စကားမ်ားရင္း လူသက္မႈ ျဖစ္ပြါးသည္။ ဦးျမေအာင္ အလိုက္ေကာင္း၍ ေထာင္ 6 ႏွစ္အစား တစ္ႏွစ္ျဖင့္ လြတ္လာသည္။ ေက်ာ္ႏိုင္ ေထာင္က်ခ်ိန္ တစ္ႏွစ္တာ ကာလလုံး သူမိန္းမ မိႏြယ္ကို ဦးေလးက ေစာင့္ေရွာက္ထားသည္။ ဦးျမေအာင္ ကလည္း ေဒၚညိဳဟု ေခၚေသာ ၃၅ ႏွစ္ အ႐ြယ္ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း မုဆိုးမ တစ္ဦးကို ယူထားသည္။ သူ႔တြင္ ၁၂ ႏွစ္ အ႐ြယ္ရွိ ပန္းႏု ဟု ေခၚေသာ သမီးေလး တစ္ေယာက္ ပါလာသည္။ မေအတူ သမီး ျဖစ္သည့္အတြက္ အခ်ိန္တန္လွ်င္ မေအကဲ့သို႔ လုံးႀကီးေပါက္လွ ျဖစ္လာမည္မွန္း သိထားသျဖင့္ သမီး အရင္းကဲ့သို႔ ခ်စ္ျပကာ ေမြးထားသည္။ အခ်ိန္တန္လွ်င္ စားရမည္ေလ။ ေက်ာ္ႏိုင္ ေထာင္က်သည္ ဆိုသည့္ ေနကေပါ့— “အီးးးဟီးးးဟီးးး ႐ႊတ္ ဦးရယ္ ဦးတူကို မကယ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလားးးး အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး ဟီးးးး” “ေတာက္စ္! ေခြးထက္ မိုက္တဲ့ေကာင္ ကြာ၊ လူသက္မႈ ဆိုတာ အနည္းဆုံး ၇ ႏွစ္ကေန အႏွစ္ ၂၀ ထိ က်ႏိုင္တယ္” “အိုးးး ဒါဆို မိႏြယ္ ဘယ္လို လုပ္ရမလည္း မိႏြယ္ကို ကယ္ပါဦးးး အီးးဟီးးး ဟီးးးး” “နင့္ အတြက္ကေတာ့ မပူပါနဲ႔၊ ငါ့တူရဲ႕ မန္းမဆိုေတာ့ ငါ့ တူမေပါ့၊ ဒီအိမ္မွာဘဲ ေန၊ ဟုတ္ၿပီလား၊ မညိဳတို႔ သားအမိလည္း ရွိတာဘဲ၊ ေအး ဟို အေကာင္ အတြက္ကေတာ့ အင္းးးးး” “လုပ္ပါဦးေလးရယ္ ကိုေက်ာ္ႏိုင္ အတြက္ မိႏြယ္ ဘာလုပ္ေပးရမလည္း” “အဲ့ဒါေတာ့ နင္ကိုယ္တိုင္ လုပ္မွ ျဖစ္မွာဟ” “မိႏြယ္ ဘာ လုပ္ရ လုပ္ရပါရွင္” “ေသျခာလား မိႏြယ္” “ေသ ေသျခာပါတယ္ ဦး” “ေအးး နင္ လုပ္ရမွာက…?…” “ရွင္!!!”

ဦးျမေအာင္ ေခၚေဆာင္လာေသာ တရားသူႀကီး၏ အိမ္သို႔ မိႏြယ္ လိုက္ခဲ့ရၿပီ။ ကိုေက်ာ္ႏိုင္ ပစ္ဒဏ္ ေလွ်ာ့ေပါ့ဖို႔ အေရး သူမ ခႏၶာကိုယ္အား ထိုးေကြၽးရမည္ေလ။ ဦးျမေအာင္ဆိုသည့္ ေၾကာင္ဖါးႀကီး လူလည္ ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခု တရားသူႀကီး ဦးဘသာမွာ သူ႔အား ကာကြယ္ေပးေနသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ မူးယစ္မႈတိုင္းတြင္ ဦးဘသာေၾကာင့္ ဦးျမေအာင္ လက္တစ္လုံးျခား လြတ္ေနသူ ျဖစ္သည္။ ဦးျမေအာင္ကလည္း ဦးဘသာကို ေငြ ပုံေအာ ေပးထားကာ မၾကာခဏ မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ား ဖန္တီးေပးေနၾက။ ယခု ကိစၥတြင္လည္း ဦးျမေအာင္၏ စကား တစ္ခြန္းႏွင့္ပင္ အပစ္ဒဏ္ ေပါ့ေလွ်ာ့ႏိုင္ေသာ္လည္း ဦးဘသာအား မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ား ဖန္တီး မေပးရသည္မွာ ၾကာၿပီ ျဖစ္၍ တူေတာ္ေမာင္၏ မိန္းမ ႏုထြားႀကီးကို ထိုးေကြၽးရင္း၊ သူလည္း စားသုံးရင္း တစ္ခ်က္ခုပ္ ႏွစ္ခ်က္ပ်က္ေပါ့။ ဦးျမေအာင္ ႀကိဳတင္ အေၾကာင္းၾကား ထားသျဖင့္ ဦးဘသာ အရံသင့္ ေစာင့္ေနသည္။

ပုလင္းေတြ အျမည္းေတြ စုံလင္စြာျဖင့္ေပါ့။ “အဆင္သင့္ပါလား ကိုဘသာရဲ႕” “ဟုတ္ပ ကိုျမေအာင္ေရ၊ နားရက္ ဆိုေတာ့လည္း ဟဲဟဲဟဲ၊ ထိုင္ၾကပါဦး၊ ဒါနဲ႔ သူေလးက ခင္မ်ားေျပာထားတဲ့ ေတ်ာက္လား” “ဟုတ္ပဗ်ား၊ သူခမ်ာ ေယာက္်ားအတြက္ ပူေဆြးေသာက ေရာက္ေနလို႔ ကူညီေပးလိုက္ပါဦး” အိမ္ေထာင္က်သည္မွာ ၃ လသာ ရွိေသးသျဖင့္ ေတာင့္တင္းေနေသာ မိႏြယ္အား ေသျခာၾကည့္ကာ “ပစ္ဒဏ္ကေတာ့ အႏွစ္ ၂၀ ထိ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဗ်” “ရွင္!!” နဂိုကမွ ရတက္ မေအး ျဖစ္ေနေသာ မိႏြယ္ ထိတ္လန႔္သြားသည္။ သူ၏ ခ်ိန္းေျခာက္မႈ ထိေရာက္သြားသျဖင့္ ဦးဘသာ သေဘာက်စြာ ၿပဳံးမိသည္။ ဒါမွသာ သူ ျပဳမူသမွ်ကို ဒီေကာင္မေလး က်ိဳးႏြံစြာ လိုက္နာမည္ေလ။ “ကြၽန္မ ေယာက္်ားကို ကယ္ပါဦး ဦးတို႔ရယ္” “ဒါကလည္း မင္းရဲ႕ ျပဳစုပုံေပၚ မူတည္တယ္ ကြဲ႕” မိႏြယ္ မ်က္ရည္မ်ား ဝဲလာကာ “ဟုတ္ဟုတ္ ဦးတို႔ စိတ္တိုင္းက် ျဖစ္ေစရပါမယ္ရွင္” “ကဲ ဒါဆိုလည္း အဝတ္ေတြ ခြၽတ္ကြာ” “ရွင္! ဟို ဟို! အခန္းထဲမွာ ဟိုဟာ လုပ္မွာ မဟုတ္ဘူးလား” “အခန္းထဲမွာ လုပ္လည္း ဒါဘဲ၊ အျပင္မွာ လုပ္လည္း ဒါဘဲ၊ ဘာ ထူးလို႔လည္း ကြဲ႕” “ဟို!! ဟို!” မိႏြယ္ ဦးျမေအာင္ကို ငဲ့ၾကည့္ရင္း ဘာေျပာရမွန္းမသိေပ။

“ေအာ! ကိုျမေအာင္ ရွိေနလို႔လား၊ ဘာျဖစ္လည္းကြ၊ ငါၿပီးရင္ သူလည္း မင္းကို လုပ္ဦးမယ့္ ကိစၥကို” “ရွင္!!” “ကဲ မိန္းခေလး၊ ငါက သိပ္ စိတ္ရွည္တာ မဟုတ္ဘူး၊ မင္း စိတ္မပါရင္ ျပန္ႏိုင္တယ္ေနာ္၊ မင္း ေယာက္်ားကေတာ့ သူ႔ထိုက္နဲ႔ သူ႔ကံ ေပါ့” “လုပ္ပါမယ္ရွင္၊ ကြၽန္မ လုပ္ပါ့မယ္ အဟင့္ဟင့္ဟင့္” မိႏြယ္ အဝတ္ေတြခြၽတ္လိုက္ကာ ႏို႔ႏွစ္လုံးႏွင့္ ေပါင္ၾကားကို လက္တစ္ဖက္စီျဖင့္ ဖုံး၍ ေခါင္းငုံ႔ကာ မတ္တပ္ရပ္ေနသည္။ ဦးျမေအာင္တို႔လည္း အရက္ ေသာက္လိုက္၊ ေဆးလိပ္ ဖြါလိုက္ႏွင့္ မိႏြယ္ကို ၿပဳံးၿပဳံးႀကီး ၾကည့္ေနသည္။ မိႏြယ္ခမ်ာလည္း ရွက္လိုက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း။ ေယာက္်ားျဖစ္သူ၏ ဦးေလး အရင္းႏွင့္ သူစိမ္း အမ်ိဳးသားႀကီး ေရွ႕တြင္ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ေနရသည့္ ဘဝ။ ခ်က္ျခင္းပင္ ေသျခင္စိတ္ ေပါက္ေနသည္။ ဝမ္းနည္းလြန္း၍ မ်က္ရည္ပင္ က်မိသည္။ “ဒီမွာ လာထိုင္” ဦးဘသာ၏ ေဘးသို႔ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ဦးဘသာက မိႏြယ္ ပုခုံးကို ဖက္ကာ ေမးစိမွ ကိုင္၍ မ်က္ႏွာကို သူ႔ဘက္ လွည့္လိုက္သည္။ “အလွေလးဘဲဗ် ကိုျမေအာင္ေရ ဟဲဟဲဟဲ ႐ႊတ္!!” မ်က္ႏွာကို နမ္းလိုက္စဥ္ မိႏြယ္ မ်က္လုံး မွိတ္ထားသည္။ ဦးဘသာက ပါးကို လက္ျဖင့္ ဖ်စ္ကာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနေသာ မိႏြယ္၏ ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ “ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္” မိႏြယ္ မ်က္လုံးမွိတ္ထားရင္း မ်က္ရည္မ်ား က်ဆင္းလာသည္။ ပါးစပ္ကို နမ္းရင္း စိထားေသာ မိႏြယ္ ပါးစပ္ထဲ လွ်ာကို ထိုး ကလိေနသည္။

လက္ တစ္ဖက္ကလည္း ႏို႔သီးကို စြေနသျဖင့္ မိႏြယ္ ပါးစပ္ေလး ဟ သြားစဥ္ ဦးဘသာ၏ လွ်ာႀကီး ဝင္လာသည္။ “ဟားးး ႏို႔ေလးေတြက က်စ္ ေနတာဘဲ၊ ကိုင္လို႔ ေကာင္းလိုက္တာကြယ္” ဦးဘသာ၏ ေျပာဆိုမႈကို သိစိတ္က မႏွစ္ၿမိဳ႕ေသာ္လည္း သူမအား ေျမႇာက္ပင့္ ေျပာဆိုမႈ အတြက္ မသိစိတ္က ေက်နပ္မိသည္။ ဦးဘသာ မိႏြယ္၏ လည္ပင္းကို ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္ရင္း ေစာက္ပတ္ အကြဲေလးကို လက္ျဖင့္ စမ္းလိုက္သည္။ “ႁပြတ္စ္!! အင္းးး ဟင္းးး ဟင္းးး” အဖိုးႀကီး၏ အကိုင္အတြယ္ ကြၽမ္းက်င္မႈေၾကာင့္ မိႏြယ္ ပါးစပ္မွ ညည္းတြားသံ ထြက္လာကာ ေပါင္ အနည္းငယ္ ဟေပးမိသည္။ “ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ အိ! အို!” မိႏြယ္၏ ႏို႔သီးေခါင္းကို လွ်ာျဖင့္ ဝိုက္စို႔ရင္း ေစာက္စိကို လက္ညႇိဳး လက္မ ပူးကာ ေခ်ေပးလိုက္ရာ မိႏြယ္ ကိုယ္ေလး ဓါတ္လိုက္သလို ခံစားရသည္။ ေက်ာ္ႏိုင္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး သုံးလခန႔္ အလိုး ခံခဲ့စဥ္က ပါးစပ္စုပ္၊ ႏို႔စို႔ ေလာက္သာ ခံဘူးသည္။ ယခုကဲ့သို႔ ကလိ မခံဘူး သျဖင့္ အရသာ ေတြ႕ေနသည္။ “ပလတ္ ပလတ္ ႁပြတ္ႁပြတ္ စိစိဇြိဇြိ အ ဟာ အားးးး ရွီးးး ကြၽတ္စ္” ႏို႔စို႔ရင္း လက္ခလယ္ျဖင့္ ေစာက္ပတ္ထဲ သြင္းလိုက္ ထုပ္လိုက္ လုပ္ကာ လက္မႏွင့္ ေစာက္စိကို ပြတ္ေပးလိုက္ရာ မိႏြယ္ ခါးေလး ေကာ့လာကာ ႏႈတ္ခမ္းကို ဖိကိုက္ရင္း ညည္းတြားေနသည္။

“ဇြိဇြိစိစိ အအအအ ႁပြတ္ႁပြတ္ ပလပ္ ပလပ္ အအအအ အားးး ဟားးးး ရွီးးးး” မိႏြယ္ ဖင္ႀကီး ေကာ့ေကာ့သြားကာ တခ်ီ ၿပီးသြားသည္။ “အင္းးးး ဟင္းးး ဟင္းးး ဟင္းးးး” လုပ္တတ္လိုက္သည့္ အဖိုးႀကီး။ ေယာက္်ားကိုေတာင္ ေမ့သြားသည္။ “ကဲ ေကာင္မေလးေရ ငါ့ လီးကို စုပ္ေပးစမ္း” မိႏြယ္ ဦးဘသာ ေပါင္ၾကားတြင္ က်မ္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္ ထိုင္လိုက္သည္။ ယခု အခ်ိန္တြင္ ေက်ာ္ႏိုင့္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ေသြးသား ဆႏၵအရ ဘာခိုင္းခိုင္း သူမ လုပ္ေပးရန္ အသင့္။ ဦးဘသာ၏ ပုဆိုးကို ခြၽတ္လိုက္ရာ ***လားးးး လားးးး နည္းတဲ့ လီးႀကီး မဟုတ္*** အရွည္ ၆လက္မ ေက်ာ္၍ လုံးပတ္က လက္တစ္စုပ္ မကေပ။ အ႐ြယ္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ သန္မာ ထြားက်ိဳင္းလွသည္။ ေက်ာ္ႏိုင့္ လီးထက္ ပိုရွည္၍ ပိုတုတ္သည္။ လီးႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အားရပါးရ ကိုင္၍ အရည္ျပားကို ေအာက္သို႔ ဆြဲခ်လိုက္ရာ နီရဲ ၿပဲအာေနေသာ လီးဒစ္ႀကီး ေပၚလာသည္။ လီးဒစ္ကို လွ်ာျဖင့္ ဝိုက္ကာ ေသးထြက္ေပါက္ေလးကို လွ်ာ ထိပ္ျဖင့္ ကလိလိုက္သည္။ “အိုးးး ဟိုးးး ဟိုးးး ဟားးးးး” လီးဒစ္ကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ငုံကာ စုပ္လိုက္ရာ “ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ ဟား… ေကာင္းလိုက္တာကြာ ရွီးးးးးး လီးစုပ္ ေတာ္ေတာ္ ကြၽမ္းတာဘဲ ဟားး” ဦးဘသာ ခုံ ေက်ာမွီေပၚ ေခါင္းေမာ့ကာ ဇိမ္ေတြ႕သြားသည္။ သူမအား ခ်ီးမြန္းစကား ေျပာသျဖင့္ သေဘာက်ကာ အစြမ္းကုန္ စုပ္ေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္ႏိုင္ သင္ေပးထားတဲ့ ပညာေတြေလ။ ၁၀ မိနစ္ ခန႔္ ၾကာေသာ္ “ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ အား….. ရွီး.. အိုးး ဟိုးးးဟိုးးးး ရၿပီ ရၿပီ ဟားးးးး” မိႏြယ္လည္း လီးစုပ္ ရပ္လိုက္သည္။ “ခုံေပၚ ဒူးတုတ္ ထိုင္လိုက္၊ ဖင္ကို ဒီဘက္ ကုန္းထား ေအးး ဟုတ္ၿပီ အဲ့လိုေလးးး” ထိုင္ခုံ ေက်ာမွီကို လက္ေထာက္ကာ ဒူးတုတ္၍ ကုန္းေပးလိုက္သည္။

ေနာက္သို႔ ျပဴထြက္လာေသာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ အရည္မ်ား စိမ့္ ထြက္ေနၿပီ။ ေစာက္ပတ္ကို လီးျဖင့္ေတ့ကာ မိႏြယ္၏ ခါးကို စုံကိုင္၍ ေစာင့္ သြင္းလိုက္သည္။ “အင့္! ဗြၽတ္ဗြၽတ္ဗြတ္ဗြတ္ အားးး လားးး လားးးး ကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္” အရည္မ်ား ႐ႊဲေနေသာ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးႀကီး တစ္ခ်က္ထဲႏွင့္ အဆုံးထိ ဝင္သြားသည္။ အပ်ိဳ မဟုတ္ေပမယ့္ ထိခ်က္က ျပင္းလြန္း၍ သားအိမ္ေအာင့္သြားသည္။ လီးကို အဆုံးထိ ထုတ္ကာ ေစာင့္သြင္းျပန္သည္။ “အင့္!!ဗြၽတ္ဗြၽတ္ဗြတ္ဗြတ္ အားးး ဟားးး ဟားးး အမေလးးးေလ! အင့္! ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ဗ်စ္ အူးးး ဟူးးး ဟူးးး ဟူးးး! အင့္!ဇြိဇြိဗြၽတ္ဗြၽတ္ အားး……း” တစ္ခ်က္ျခင္း ေစာင့္သည္ မွန္ေသာ္လည္း အားျပင္းျပင္းျဖင့္ ေစာင့္ေစာင့္ သြင္းခံရသျဖင့္ မိႏြယ္ ေခါင္း ေအာက္စိုက္ကာ မ်က္ႏွာေလး ရႈံ႕မဲ့ေနသည္။ အိမ္ေထာင္က်သည္မွာ သုံးလသာ ရွိေသးသျဖင့္ ေစာက္ပတ္ေလး၏ တင္းက်ပ္ေသာ အရသာေၾကာင့္ ဦးဘသာ လိုးရတာ ေတာ္ေတာ္ အရသာ ေတြ႕ေနသည္။ “ဟားးး လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးကြာ အင့္အင့္အင့္အင့္ ဗြၽတ္ဗြၽတ္ဗြတ္ဗြတ္ အအအအ ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ဗ်စ္ အအအအ ဇြိဇြိဗြၽတ္ဗြၽတ္ အအအအ” ေစာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လာသျဖင့္ မိႏြယ္ မ်က္ႏွာ ရႈံ႕မဲ့ကာ ေအာ္ဟစ္ ေနရၿပီ။ အခ်က္ 20 ခန႔္ အားရပါးရ လိုး၍ မိႏြယ္ ခံလို႔ ေကာင္းလာသည့္ အခ်ိန္ေရာက္မွ “ဗြၽတ္ဗလြတ္ ဗု အ! ဟာ! ကြၽတ္စ္ ဘာလို႔ ထုတ္လိုက္တာလည္း” “ငါ့လီးကို စုပ္ေပးဦး” ဦးဘသာ ခုံေပၚ ထိုင္လိုက္သည္။ မိႏြယ္လည္း ခုံေပၚမွ ဆင္းကာ ေစာက္ရည္ေတြ ေပေနေသာ ဦးဘသာလီးကို စုပ္လိုက္သည္။

“ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ အိုးးးး ဟားးးးး” ဦးဘသာ၏ လီးအား ကုန္းကုန္းႀကီး စုပ္ေနေသာ မိႏြယ္ေနာက္သို႔ ဦးျမေအာင္ မတ္တပ္ရပ္ကာ ေစာက္ပတ္ကို လီးျဖင့္ ေတ့လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ မိႏြယ္၏ ခါးကို စုံကိုင္ကာ “အင့္! ဗြၽတ္ဗြၽတ္ဗု အုအုအြတ္ အဟြတ္ အဟြတ္ဟြတ္ ဟူးးးးးး” ဦးျမေအာင္၏ လီးကလည္း ေခသူ မဟုတ္။ ပင့္လိုးေလး ေစာင့္ထဲ့လိုက္ရာ သားအိမ္အား အရွိန္ျပင္းျပင္း ဝင္ေစာင့္သျဖင့္ ပါးစပ္ထဲ ငုံေနေသာ လီးပင္ ထြက္လုမတက္ ျဖစ္သြားသည္။ “အင့္ အင့္ အင့္အင့္ ဗြၽတ္ဗြၽတ္ဗြတ္ဗြတ္ အုအုအုအု ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ဗ်စ္ အုအုအြတ္အြတ္ ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္ အအအအ ” ဦးျမေအာင္၏ ေစာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လာသျဖင့္ လီးကို ေကာင္းေကာင္း မစုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ လက္ျဖင့္ ကြင္းတိုက္ေပးေနသည္။ ဦးျမေအာင္က လိုးေနရင္း ဖင္ေပါက္ထဲ လက္မျဖင့္ ထိုးေမႊလိုက္သည္။ “အိ! အြတ္အြတ္ အု” ႐ုတ္တရက္ ထိုးေမႊေသာ လက္မ ေၾကာင့္ နာက်င္သြားေသာ္လည္း ဦးဘသာက ေခါင္းကို ကိုင္ကာ လီးကို အာေခါင္အဆုံး ထိုးသြင္းသျဖင့္ အသံမထြက္ႏိုင္ေပ။ “အင့္အင့္အင့္အင့္ ဗြၽတ္ဗြၽတ္ဗြတ္ဗြတ္ အုအုအြတ္အြတ္ ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္ အြတ္အြတ္ အဟြတ္ဟြတ္ဟြတ္ ဗ်စ္ဗ်စ္ ဗ်ိဗ်ိ အအအအ အားးးး ရွီးးးး ဟားးးးးးးး” ဦးျမေအာင္က ေစာက္ပတ္လိုးရင္း ဖင္ထဲ လက္မျဖင့္ ေမႊေနသည္မွာ ၾကာေတာ့ ခံ၍ ေကာင္းလာသျဖင့္ မိႏြယ္ ဖင္ႀကီး ေနာက္သို႔ ေကာ့ကာ ေကာ့ကာျဖင့္ တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားသည္။

ဦးျမေအာင္လည္း မိႏြယ္ ေစာက္ပတ္ထဲမွ လီးကို ထုတ္လိုက္သည္။ “ကဲ မိန္းခေလး င့ါ အေပၚက တက္ေစာင့္ေပးေတာ့” မိႏြယ္လည္း ဦးဘသာ၏ လီးေပၚ ခြကာ လက္ျဖင့္ကိုင္၍ ေစာက္ပတ္တြင္ ေတ့ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ “ဗြၽတ္ဗြၽတ္ ဗြတ္ဗြတ္ အားးးး ဟားးး ဟားးးး” လီးအဆုံး ဝင္သြားသည္ႏွင့္ ဦးဘသာ၏ ပုခုံးကို ကိုင္ကာ အေပၚမွ ေစာင့္ေတာ့သည္။ “ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္ ဗြတ္ဗြတ္ဗြတ္ဗြတ္ အင့္အင့္အင့္အင့္ ဗြၽတ္ဗြၽတ္ဗြတ္ဗြတ္ အအအအ” မိႏြယ္ ေစာင့္၍ ေကာင္းေနခ်ိန္တြင္ ဦးဘသာက ခါးကို တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္သည္။ ဦးျမေအာင္က မိႏြယ္၏ ဖင္ေပါက္ကို တံေတြး စြပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ လီးဒစ္ကို ေတ့ကာ ဖိသြင္းလိုက္သည္။ “ဇြိဇြိဗ်ိ! အားးး လားးး လားးး ဖင္ကိုေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္ အအအ အားးးး နာတယ္!နာတယ္! မရဘူးးး အားးးးး” မိႏြယ္ ေတာင္းပန္ေနခ်ိန္တြင္ လီးဒစ္ ျမဳတ္ကာစ စအိုေပါက္ထဲ အားျဖင့္ ဖိသြင္းလိုက္ရာ လီးတစ္ဝက္ခန႔္ မဆန႔္မၿပဲ ဝင္သြားသည္။ မိႏြယ္ခမ်ာ နာက်င္လြန္းသျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ားပင္ ဝဲသြားသည္။

တစ္ဝက္ခန႔္ က်န္ေနေသာ လီးကို တံေတြး သုပ္ကာ အားျပင္းျပင္းျဖင့္ ထပ္သြင္းလိုက္သည္။ “အင့္! ဗြၽတ္ဗြၽတ္ဗ်စ္ ဗလစ္တစ္တစ္ အားးးလားး လားး ဖင္ကြဲပါၿပီေတာ့! အမေလးးးေလ!!နာတယ္! နာတယ္! အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးး” “ဟားးး မိႏြယ္၊ နင့္ဖင္ေပါက္က က်ပ္သိပ္ေနတာဘဲ၊ နင့္ေယာက္်ားက နင့္ကို တစ္ခါမွ ဖင္မလိုးဘူးလား” ဦးျမေအာင္ ေမးသည့္စကားကို ေျဖဆိုရန္ ရွက္ေသာ္လည္း သက္သာလို သက္သာညား ေျဖလိုက္သည္။ “မလုပ္ပါဘူးးး မိႏြယ္ တစ္ခါမွ ဖင္မခံဘူးေသးဘူးးး အီးးးဟီးးးဟီးးး နာလိုက္တာ ကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္” “ဒါဆို နင့္ဖင္က အပ်ိဳေပါ့၊ ငါက ဒါမ်ိဳးမွ ႀကိဳက္တာကြ အေဟးးး” မိႏြယ္ ေျပာမိကာမွ ပိုဆိုးသြားသည္။ ဦးျမေအာင္က လီးကို ဖင္ထဲမွ အဆုံးထိ ထုပ္ကာ အဆုံးထိ ေစာင့္ေစာင့္ လိုးေတာ့သည္။ “အင့္! ဗ်စ္ဗ်စ္ဗ်စ္ အားးးဟားးးဟားးး အင့္! ဗြၽတ္ဗြၽတ္ဗြၽတ္ အားး…… ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္ အီးးးဟီးးးဟီးးးး ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ဗ်စ္ အားးးးး နာတယ္ နာတယ္ အီးးးဟီးးးဟီးးး ဗြၽတ္ဗြၽတ္ဗြတ္ဗြတ္ အအအအ ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ဗ်စ္ အအအအ” ဦးျမေအာင္၏ ဖင္လိုးခ်က္ ၾကမ္းသလို ေအာက္မွ ပင့္ပင့္ လိုးေနေသာ ဦးဘသာ၏ လီးကလည္း ေစာက္ပတ္ထဲ အဝင္အထြက္ သြက္လွသည္။

လီးႀကီး ႏွစ္ေခ်ာင္း၏ ဖင္ႏွင့္ ေစာက္ပတ္ ညႇပ္လိုးသည့္ ဒဏ္ကို နာက်င္စြာ အံႀကိတ္ ခံေနရင္း မိႏြယ္တစ္ေယာက္ နာ ေကာင္းေလး ျဖစ္လာသည္။ “ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္ ဗြတ္ဗြတ္ဗြတ္ဗြတ္ အင့္အင့္အင့္အင့္ ဗြၽတ္ဗြၽတ္ဗြတ္ဗြတ္ အအအအ ေစာင့္ေစာင့္ အအအအ အားးးးး ရွီးးးးးး ဟားးးးးးး” ဦးဘသာ၏ လီးမွ သုပ္ရည္မ်ား သားအိမ္ထဲ ဝင္လာသကဲ့သို႔ ဦးျမေအာင္၏ သုပ္ရည္မ်ား ဖင္ေပါက္ထဲ ဝင္သြားသည္။ မိႏြယ္လည္း ဆန႔္ငင္ ဆန႔္ငင္ျဖင့္ ဒုတိယအခ်ီ ၿပီးသြားသည္။ “ဗြၽတ္ ဗလြတ္ ဗု အားးးဟားးးဟားးး” ဦးျမေအာင္၏ လီးႀကီး ဖင္ေပါက္ထဲမွ ကြၽတ္သြားသည္ႏွင့္ ဖင္ထဲမွ သုပ္ရည္မ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာကာ ေသြးမ်ား ပါလာသည္။

ဦးဘသာ၏ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ေက်ာ္ႏိုင္ ေထာင္ တစ္ႏွစ္သာ က်သည္။ ေထာင္ထဲတြင္လည္း လူမိုက္ အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ေပါင္းမိကာ လီးပတ္လည္တြင္ ေဂၚလီ ၆လုံး ထဲ့လိုက္သည္။ ေက်ာ္ႏိုင္ ေထာင္ထဲ ရွိေနသည့္ တစ္ႏွစ္တာ ကာလလုံး မိႏြယ္မွာ ဦးျမေအာင္၏ ႀကဳံသလို အလိုးခံ ဘဝသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ရသည္။ ေက်ာ္ႏိုင္ ေထာင္က ထြက္လာေတာ့လည္း မိႏြယ္မွာ ဦးျမေအာင္၏ လစ္လွ်င္ လစ္သလို အလိုးခံရသည္။ ေက်ာ္ႏိုင္မွာလည္း မိန္းမ ေနာက္မီး မလင္းေစရန္ လီးကို ေဂၚလီ ထဲ့ရာတြင္ မွားယြင္းမႈ တစ္ခုေၾကာင့္ ကေလး မရႏိုင္မွန္း မသိေပ။ မိႏြယ္ ကိုယ္ဝန္ရကာ ေမြးလာသည့္ သမီးေလး စုစုမွာ တစ္ကယ္တန္း ဦးျမေအာင္ေၾကာင့္ ရသည့္ ကေလးမွန္း မသိရွာဘဲ သမီးအရင္းထင္ကာ အခ်စ္ ပိုေနသည္။ဦးျမေအာင္တစ္ေယာက္ အရက္ေသာက္ရင္း ယခင္က အျဖစ္ အပ်က္မ်ားကို ေတြးေနကာ လြမ္း ဆြတ္ ေနမိေလသည္။ၿပီး…….