သီရိရယ် အပိုင်း ၁

ေအာ္ သူ႔အေကာင့္ေလး မီးစိမ္းေနပါလား” ဖုန္းေလးကို ကိုင္ၿပီး ေဖ့ဘုတ္ ေလးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ သီရီအေကာင့္ေလး မီးေလးစိမ္းေနတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါမွလည္း ႏႈတ္မဆက္ရဲတဲ့ ဘဝ။ “သီရိေရ ကိုယ့္မွာသာ ကိုယ့္အျပစ္ႏွင့္ ကိုယ္ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။ တို႔ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ျခင္းကို ကိုယ့္ရဲ႕ ဇီဇာေၾကာင္မႈေၾကာင့္ တို႔ေတြ ေဝးခဲ့ၾကရတာ မဟုတ္လားေလ။ အားလုံး ကိုယ့္အျပစ္ေတြပါကြာ” လို႔ ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ေလးေတြးရင္း အတိတ္ကို ေဇာ္မိုး တစ္ေယာက္ တမ္းတၿပီး မဆုံႏိုင္တဲ့ ဘဝမို႔ ေဆြးေနရတယ္ေလ။

”ေအာ္သီရိရယ္” က်ေနာ္.. ရန္ကုန္အေရွ႕ပိုင္းတကၠလိုလ္ တည္ေဆာက္ေရးမွာ အန္ဂ်င္နီယာကန္ထ႐ိုက္တာ အျဖစ္တာဝန္ယူခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ကေနၿပီး အလုပ္သြားရတာေလ။ ကားေမာင္းၿပီးေပါ့။ ေဖာင္ေဒးရွင္းေလး စတင္ေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ပုံစံေတြက မတည္မၿငိမ္၊ အခုတစ္မ်ိဳး ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ မူလဒီဇိုင္းအတိုင္း လုပ္ထားရကေန ပုံစံေျပာင္းတဲ့အတြက္ ေပါက္ကြဲေနတဲ့အခ်ိန္ ကားကို ျမန္ျမန္ေလး ေမာင္းလာခဲ့တယ္။ သံလွ်င္ဘက္ကမ္းေရာက္ေတာ့ လမ္းရွင္းပါတယ္ဆိုၿပီး အရွိန္တင္လိုက္တယ္။ လူက ကိုယ့္အေတြးႏွင့္ ကိုယ္ဆိုေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂ႐ုမစိုက္အားဘူးဗ်။ လမ္းသြယ္ေလးကေန ဆိုင္ကယ္တစ္စီး အတင္းထြက္လာတယ္။ ကားေရွ႕အထိေရာက္လာတာေၾကာင့္ “ကြၽီ..ဟီ..ဟီ..ကြၽီ” ကားဘရိတ္ကိုအတင္းဖမ္းနင္းရင္း ေဒါသေထာင္းကနဲ ထြက္သြားတယ္။ မတိုက္မိေပမယ့္ ဆိုင္ကယ္ကလဲတယ္။ လဲသာလဲသာ ေသာက္ခေလးမက လက္ထဲက ေရခဲေခ်ာင္းကို မလႊတ္ဘူး။ သိတဲ့အတိုင္း အလုပ္ထဲမွာ ဆဲေနက် ပုံစံအတိုင္း အယုတ္တ အနတၱေတြ ထြက္သြားတယ္။

ကားေပၚကဆင္းၿပီး ဆိုင္ကယ္ကိုထူရင္း ၾကည့္လိုက္ကာ “ေဟ့ေကာင္မေလး.. ဒါကား ကား ဟဲ့…. ကားတိုက္ရင္ ေသတတ္တယ္ နားလည္လား၊ နင္လင္မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား” “အံမာ တိုက္ခ်င္ တိုက္ပလိုက္၊ လင္မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား ဘာလာနဲ႔” က်ေနာ္လည္း အဲဒီအခါမွ သတိထားမိတယ္၊ ေကာင္မေလးက မ်က္ေၾကာတင္းေလး ေဆးဆိုးဆံပင္ေလးႏွင့္။ ႐ုပ္ေလးက ခ်စ္စရာေလးပါ။ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း လွတယ္။ သူ႔အရပ္ႏွင့္လိုက္ဖက္တဲ့ အလွအပ အဖုအထစ္ေတြက ရင္ခုန္စရာႀကီးေပါ့။ ရင္ထဲမွာ ေရခဲျမစ္ေလးစီးဆင္းသြားတယ္။ သိပ္ခ်စ္သြားၿပီေခးရယ္။ “အဲဒီလိုပါ လင္ယူမယ္ဆို ငါ့ကို စဥ္းစားေပးပါလို႔” “အမ္ မသာႀကီး..႐ုပ္ကျဖင့္ သင္းခ်ိဳင္းကို ေျခတလွမ္းေနၿပီ ငါခဲႏွင့္ ေကာက္ထုလိုက္ရ” ေကာင္မေလးက ပါးစပ္ကလည္းေျပာရင္း ခဲေကာက္ကိုင္လို႔ က်ေနာ္ ကားေပၚတက္ၿပီး အတင္းေမာင္းေျပးရေတာ့တယ္။ “ဟိုက္ မလြယ္ေၾကာ ဇတ္ဇတ္ႀကဲေလး” က်ေနာ္.. အဲဇတ္ဇတ္ႀကဲေလးကို ခိုက္သြားတယ္။ အင္း.. အသက္ကလည္း ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ကြာမယ့္ သေဘာရွိတယ္။ ဒီလိုအလန္းေလးက ငါလိုလူကို ဘယ္ႀကိဳက္မလဲကြာ.. ဘာျဖစ္ျဖစ္သူ႔အခ်စ္ကို ရဖို႔ ငါ့သိကၡာေတြ မာနေတြကို ခဝါခ်ရမွာပဲေလ။ ခ်စ္ေတာ့လည္း လူငယ္စတိုင္ ဖမ္းရမွာေပါ့။ ေနာက္ေန႔ အဲေဆာ္ကို အဲဒီေနရာေလးမွာပဲ ႀကိဳေစာင့္ဖို႔ စဥ္းစားလိုက္တယ္။

အဟဲ နဖူးစာ ႐ြာလယ္ၿပီ။ ရန္ကုန္သားႏွင့္ သံလ်င္သူ၊ အဟီး..မိုက္တယ္။ ေအာ္.. ငါေတာ့ ရွင္ေမြ႕လြန္းႏွင့္ေတာ့ ေတြ႕ၿပီ။ အင္း.. အဆင္ေျပေအာင္ပဲ လုပ္ရမယ္၊ ငါ့အသက္က မိန္းမယူရမယ့္ အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီပဲ။ စိတ္ကူးႏွင့္ ႐ူးေပါ့ဗ်ာ။ သီရိတစ္ေယာက္ ေပါက္ကြဲေနတယ္။ မနက္က ေရခဲေခ်ာင္းေလးဝယ္ၿပီး ဆိုင္ကယ္ လက္တဖက္ႏွင့္ ထိန္းစီးၿပီး လမ္းသြယ္က လမ္းမႀကီးေပၚတက္ေတာ့ အရွိန္နည္းနည္းလြန္ၿပီး သူမ်ားလမ္းေၾကာေပၚ ေရာက္သြားတာ။ ရန္ကုန္ဘက္ကလာတဲ့ ကားႏွင့္တိုက္မိေတာ့မလို႔။ လဲသြားတာ လူကို မထူပဲ ဆိုင္ကယ္ကို ထူတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေသာက္အားမနာလည္း ေျပာေသးတယ္။ ဘာတဲ့ လင္မလိုခ်င္ဘူးလားတဲ့။ သူ႔အပူက်ေနတာပဲ။ ၿပီးေတာ့လည္း ရိသဲ့သဲ့ ရည္းစား စကားေျပာေသးတယ္။ လူကဘဲ အိုဘဲနာႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒီကမွ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတာ။ အားမနာ လွ်ာမက်ိဳး ေျပာတယ္။ စိတ္တိုၿပီး ခဲႏွင့္ထုမလို႔။ “ေခြးသားႀကီး ေတြ႕ရင္ေတာ့ ဟင္းးးဟင္းး” ေဒါသစိတ္ေလး ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီးမွ ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္တယ္။ အသက္သာႀကီးတာပါ။ ႐ုပ္က မဆိုးဘူးပဲ။ “အံမယ္ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးလဲ ေရေမြးနံေတြႏွင့္ ေမြးေနတာပဲ။ ေရေမြးပုလင္းမ်ား ဖိတ္က်လာခဲ့သလားလမသိဘူး။ အာ..ငါဘာေတြ ေတြးမိေနတာလဲ” ဆတ္ဆတ္ႀကဲေလး သီရိရင္ထဲ အေတြးတစ္ခ်က္ ခဏတာေလး ဝင္သြားေတာ့။ သီရိတစ္ေယာက္ ရွက္ၿပဳံးေလး ၿပဳံးမိသြားတယ္။

သီရိလည္း ေက်ာင္းတက္ဖို႔အတြက္ ဆိုင္ကယ္ကို ေက်ာင္းဘက္ဦးတည္ထြက္လိုက္တယ္။ ေက်ာင္းဘက္ေရာက္ၿပီး က်ေနာ္လည္း အလုပ္မ်ားေနတာေၾကာင့္ ဘယ္မွမထြက္ပဲ အလုပ္အတြက္ စီစဥ္ေပးေနရေပမယ့္ ခုနတုန္းက လမ္းမွာေတြ႕တဲ့ ေကာင္မေလးက အေတြးထဲမွာ စိုးမိုးေနတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ၿပဳံးမိတယ္။ ဆယ္လီနာဂိုမက္လို လွတဲ့ ေကာင္မေလးရယ္ မင္းဆီမွာလဲေလ။ ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ကန္တင္းဘက္ကို သြားလိုက္တယ္။ ဆိုင္ကလည္း ရင္နီးေနၿပီ။ ဆိုင္ရွင္ မခ်ယ္ရီက ခါတိုင္းဆို က်ေနာ္ကေနာက္က်ၿပီးမွ လာေလ့ရွိေတာ့ အံဩေနတယ္။ ဆိုင္မွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ မ်ားေနလို႔ လက္မလယ္ဘူး။ က်ေနာ္လည္း ဆိုင္ထဲကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟားးးး ဟိုေကာင္မေလး၊ ၾကည့္စမ္း ေဝးေဝးရွာစရာ မလိုဘူး ဒီေက်ာင္းကပဲ၊ နဖူးစာမွန္ေတာ့ ေတြ႕ရၿပီေပါ့။ “ထမင္းေပါင္းတစ္ပြဲ လာခ်၊ ၿပီးေတာ့ သံပုရည္တစ္ခြက္” ေအာသူမွာၿပီ ငါဂြင္ဖန္ၿပီး အနားကပ္လိုက္ဦးမယ္။ “အေၾကာ္ဆရာ ထမင္းေပါင္း ျမန္ျမန္လုပ္ကြာ” “ဆရာ စားမလို႔လား၊” “မဟုတ္ဘူး ဟိုေဆာ္ေလးေလ သူမွာတာ” “ေအာ္ မသီရိလား။ မင္းသိလို႔လား” “ေဟ.. သီရိတဲ့လား” “သီရိရတနာတဲ့ ဆရာ” “ေအးးးရၿပီလား၊ ထမင္ေပါင္း” “ရၿပီဆရာ” “ေပး..ငါ့ကိုေပး” “ဆရာ ပို႔ေပးမလို႔လား” “အင္းးးးး” က်ေနာ္လည္း ထမင္းေပါင္း ပန္းကန္ယူကာ သီရိအနားကိုသြားၿပီး “ရပါၿပီ ထမင္းေပါင္း” သီရိ ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ရင္ေတာင္ ခုန္သြားတယ္။ “ဟာ… ဘဲရီး စားပြဲထိုးလား” “ဟုတ္ကဲ့” သီရီ သေဘာက်သြားတယ္ လက္စားေခ်ခြင့္ ရၿပီ။ “ေအာ… ေရေႏြးေပးဦး” “ရမယ္” က်ေနာ္ ေရေႏြးအိုး ခ်ေပးလိုက္တယ္။ “တစ္ရႉးဘူးေပးအုံး” “ရမယ္” တစ္ရႉးဘူး ခ်ေပးလိုက္တယ္။

“ဟင္.. ဇြန္းေတြက မသန႔္ဘူး” “ေပးပါ.. က်ေနာ္ ေရေႏြးစိမ္ေပးမယ္” ေရေႏြးစိမ္ေပးၿပီး ဇြန္းခက္ရင္း ေဆးေပးလိုက္တယ္။ စားပြဲခုံက ညစ္ပတ္ေနတယ္။ သုတ္ေပးလိုက္တယ္။ သူ႔အနား မထိတထိေလး ကပ္ၿပီး သုတ္ေပးလိုက္တာ။ “ေဟ့လူ.. ဘာလို႔ အနားကပ္တာတုန္း” “အဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ” “ဘာရွင့္..” “ေအာ္ ေမာင္ေလး ေဇာ္မိုး.. အားနာလိုက္တာကြယ္၊ သီရိ ညီမေလး သံပုရာရည္ ေသာက္ဦးမလား” က်ေနာ္လည္း မခ်ယ္ရီ အနားေရာက္လို႔ ဆက္စကားမေျပာပဲ ခြာလိုက္တယ္။ မခ်ယ္ရီႏွင့္ သီရိတို႔စကားေျပာေနတယ္။ မခ်ယ္ရီက က်ေနာ့္ဘက္လွည့္ၾကည့္ၿပီး အားတုံ႔အားနာ ျဖစ္ေနပုံပဲ။ သူကေတာ့ ၿပဳံးစိစိႏွင့္… အင္းး သီရိရယ္ မင္းငါ့ကိုျပဳစားႏိုင္တယ္ကြယ္။ ညေန သုံးနာရီေလာက္ အလုပ္ကေန ျပန္ခဲ့တယ္။ ဘုရားကုန္းေက်ာ္ၿပီး က်ိဳက္ေခါက္အလြန္မွာ သီရိကိုဆိုင္ကယ္တြန္းရင္း လမ္းမွာေတြ႕တယ္။ “ေဟ့…သီရီ” “ဟင္..ဘဲရီး” “ဟာတစ္ခါတည္း ဘဲ အျဖစ္ ေခၚလိုက္တာလား” “ဘာရွင့္ နာခ်င္ျပန္ၿပီ” “အာ ကူညီမလို႔ပါကြာ” “မလိုဘူး.. ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးပဲ၊ ရွင္တို႔ေယာက္်ားေလးေတြက နည္းနည္းကူညီမယ္၊ ခင္ခ်င္တယ္ ေျပာမယ္၊ ၿပီးရင္ ရည္းစားစကားေျပာမယ္ မသိတာက်လို႔” “ေအာသီရိက ႀကိဳသိၿပီးၿပီပဲ.. အေျဖေပးဖို႔ စဥ္းစားေတာ့” “ဘာရွင့္..” “ေပးပါ ဆိုင္ကယ္၊ ေရာ့ ကားေသာ့ ကားေပၚေနခဲ့ ဆိုင္ကယ္ သြားျပင္လာခဲ့မယ္” က်ေနာ္ ကားေသာ့ အတင္းေပးၿပီး ဆိုင္ကယ္ကို တြန္းလာခဲ့တယ္။ ဆယ့္ရွစ္ကုန္းမွာ ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္မရွိေတာ့ ေအာင္ခ်မ္းသာအထိ တြန္းလာခဲ့တယ္။ ေမာမွန္းေတာင္ မသိဘူး၊ အခ်စ္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပါက္ဖြားေနလို႔ေပါ့ဗ်ာ။

ကားေသာ့ေလးေပးၿပီး ဆိုင္ကယ္တြန္းကာ ထြက္သြားေသာ ကိုေဇာ္မိုးကို သီရိ သနားသြားမိတယ္။ စိတ္ထဲလည္း ၾကည္ႏူးမိတယ္။ သူ႔အေပၚ တကယ္ဂ႐ုစိုက္ေသာ လူတစ္ေယာက္၊ ခ်စ္ေသာသူတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ရတဲ့ အတြက္လည္း ျဖစ္တယ္။ သီရိစိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး သူတပါးကို ကူညီတတ္ေသာ ဘဲရီးကို ေလးစားသြားတယ္။ ဘဲရီးကေတာ့ သီရိအေပၚ တရားဝင္ ခ်စ္ခြင့္ပန္လာမွာကိုလည္း ေတြးမိတယ္။ အဲလိုဆိုရင္လည္း ကိုယ့္အေပၚ ဘယ္ေလာက္ သည္းခံႏိုင္မလဲ စမ္းသတ္ဖို႔ စဥ္းစားမိၿပီး မိမိအျဖစ္ကို ရယ္ခ်င္ေနမိေတာ့တယ္။ က်ေနာ္လည္း ဘီးဖာၿပီး ဆိုင္ကယ္စီးကာ သီရိဆီလာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သီရိကို ေသာ့လွမ္းေပးရင္း “သီရိေရာ့ ေသာ့.. ကေလးေတြကို စာသင္ရဦးမယ္ မဟုတ္လား” “ဟင္ ဘယ္လိုလုပ္သိလဲ” “သီရိ ဆယ္တန္း ကေလးေတြကို စာသင္ေနတယ္မလား သြားေတာ့ ဆိုင္ကယ္ တြန္းထားတာ ေခြၽးေတြနဲ႔.. ေရေလးဘာေလး ခ်ိဳးၿပီးမွ သြား၊ မဟုတ္ရင္ ကေလးေတြ မူးလဲသြားမယ္” “ဘာာ” “႐ုပ္ကေလးက လွရက္သားနဲ႔ လူက ညစ္ပတ္လို႔ပါ” “ဘာ… ဘာေျပာတယ္” “ဟဲ..ဟဲ အလုပ္ေတြရႈပ္ၿပီး ေရမခ်ိဳးျဖစ္ဘူးဆို” “အမေလး စြပ္စြပ္စြဲစြဲ” “သြားေတာ့ေလ သီရိ မနက္မွ ကိုေစာင့္ေနမယ္” သီရိ လန႔္ေတာင္ လန႔္လာတယ္၊ ဒီလူႀကီးက သီရိအေၾကာင္း သိေနလို႔ေလ၊ သီရိ ရယ္ခ်င္သြားတယ္၊ စိတ္ထဲမွာလည္း ေတြေဝသြားတယ္၊ ဘဲရီးႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ သီရိစိတ္ထဲ ဘဲရီးက စိုးမိုးၿပီး ေနတာေလ။ ညေန ကေလးေတြႏွင့္ စာသင္ေနရင္း ၿပဳံးမိတယ္။ ညလည္း အိပ္မေပ်ာ္ဘူး မနက္ ေရာက္ေတာ့ ေစာေစာေလး ထလိုက္တယ္။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အလွျပင္ရာက ရယ္ခ်င္ေနတယ္။ ဘဲရီးကိုလည္း ေတြ႕ခ်င္တယ္။ “လူဆိုးႀကီး တေျဖးေျဖးႏွင့္ သီရိ စိတ္ကို ဖမ္းစားႏိုင္တယ္ ဟင္းး” အဲဒါႏွင့္ ဆိုင္ကယ္ေလး ထုတ္ၿပီးစီးကာ လမ္းထိပ္ကိုထြက္တယ္၊ လမ္းထိပ္ ဝဲယာၾကည့္ေတာ့ ဘဲရီးကားကို ေတြ႕တယ္။ လမ္းထိပ္ဆိုေတာ့ သီရိ ရွက္သြားတယ္။ မေတာ္တဆ အိမ္က လူေတြႏွင့္ေတြ႕ရင္ အရွက္ကြဲမွာမို႔ ေခါင္းငုံၿပီး ဆိုင္ကယ္ အတင္းေမာင္းထြက္ၿပီး ေက်ာင္းကို လာခဲ့လိုက္တယ္။ ေစာေစာေရာက္ေတာ့ ေယာင္ခ်ာခ်ာႏွင့္ေလ။

က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္ေရွ႕က ဆိုင္ကယ္အတင္းေမာင္းသြားတဲ သီရီေနာက္က လိုက္ခဲ့တယ္။ သီရိေနာက္က ကားရပ္ၿပီး “သီရိ.. တစ္ခုခု စားရေအာင္” “ဟုတ္..ဟုတ္” က်ေနာ္ ကန္တင္းဘက္ကို လမ္းေလွ်ာက္ရင္းကေန သီရိကို ၾကည့္ေတာ့ သီရီက ေခါင္းငုံကာ စဥ္းစားေနတယ္။ “သီရိ.. ကိုယ္မင္းကို ခ်စ္တယ္” “ရွင္…ဘဲရီး၊ အဲလိုေျပာဖို႔ မေစာလြန္းဘူးလား” “မေစာဘူး.. မင္းအနားမွာရွိတဲ့၊ ခ်စ္ရင္ထူး၊ မဟူရာႏွင့္ ဟိုဘဲေလးေတြရဲ႕ ေခါေတာ တစ္ေထာင္ႏွင့္ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြက စိုးရိမ္စရာ ေကာင္းလို႔ပါ” “အမ္.. သူတို႔က ႏွာဘူး အၾကည့္ႏွင့္ ၾကည့္တယ္ေပါ့.. ဘဲရီးက ဘယ္လိုလုပ္သိလဲ” “ေႁမြေႁမြခ်င္း ေျချမင္တယ္ေလ” “အဲဒါဆို ဘဲရီးလည္း ႏွာဘူးေပါ့” “မဟုတ္ပါဘူး က်ေနာ္က အခ်စ္စြမ္းရည္ႏွင့္ ၾကည့္တာပါ” “ဘဲရီးက လိပ္မ်ိဳးပဲ သိပ္သိတတ္တယ္” “သီရိ ကိုယ့္ကို အေျဖေပးဦေလ” “ခ်က္ခ်င္း ဘယ္ေပးမလဲ ေစာင့္ေပါ့” “ေအးပါကြာ ေစာင့္ပါ့မယ္” ဒီလိုႏွင့္ ကန္တင္းထဲ ေရာက္ေတာ့ စားစရာ မွာလိုက္တယ္။ က်ေနာ္က ေကာ္ဖီ၊ သူက လက္ဘက္ရည္တဲ့။ က်ေနာ္လည္း အႀကိဳက္တူေအာင္ လက္ဖက္ရည္ မွာရတယ္။ ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့လည္း သူက အရွင္းမခံဘူး၊ သူ႔စားတာ သူေသာက္တာ သူ႔ဟာသူ ရွင္းသြားၿပီး၊ က်ေနာ္ကို ထားကာ ေက်ာင္းထဲကို သြားတယ္။ သူ႔မာနကို လုံးဝအထိမခံတဲ့မိန္းကေလးပါဗ်ာ။

သီရိတစ္ေယာက္ ရင္ထဲမွာ ေတြေဝခဲ့ရၿပီ။ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ တေလွႀကီးႏွင့္ ေနလာခဲ့တာ။ ကိုေဇာ္မိုးရဲ႕ အၾကင္နာ ခ်စ္ျခင္းက သူအေပၚ လႊမ္းမိုးခဲ့ရၿပီ။ ဘယ္သူခံႏိုင္မလဲေလ ကိုယ့္ေလာက္ ဂ်စ္က်ေနသူတစ္ေယာက္ သိသိႀကီးႏွင့္ ဆိုးတဲ့သူအေပၚ သည္းခံစိတ္ေတြ ေမြးၿပီး ကိုယ့္ေပးမဲ့ ေမတၱာတရားကို ေစာင့္ေမ်ာ္ေနသူ အေပၚမွာ ႏွလုံးသားက ခ်စ္ခြင့္ေပးလိုက္မိၿပီ။ ကိုေဇာ္မိုး အေပၚမွာ ခ်စ္မိေပမယ့္ ကိုယ္ရဲ႕လြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြအေပၚ ထိပါးလာမွာလည္း စိုးတယ္။ ေလာကဓံတရားကို အံတုၿပီး ႐ြဲ႕တတ္တဲ့ သီရိရဲ႕ အျပဳအမူေတြကို ကိုေဇာ္မိုး နားလည္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးမိတယ္။ ေနာင္အပတ္ေတြမွာလည္း ေဇာ္မိုးဟာ သီရိႏွင့္ အၿမဲေတြ႕တယ္။ သီရိ ဆိုးႏြဲ႕တာ ခံရင္းႏွင့္ပဲ “သီရိ ကို သီရိေလးကို ခ်စ္တယ္ကြာ.. သီရိသေဘာထားေလး သိပါရေစေတာ့” “သီရိ ကန႔္ကြက္စရာ မရွိဘူး ကိုကို” “ကိုယ့္ကို ကိုကိုလို႔ ေခၚလိုက္တယ္ေပါ့ေနာ္ သီရိ’” “အာ မသိဘူး” “ထပ္ေခၚကြာ သီရိရာ” “ေခၚခ်င္ပါဘူး” “ေခၚပါ သီရိရာ” “ဘဲရီး” “ဟာကြာ.. ႐ႊတ္” က်ေနာ္ နမ္းပစ္လိုက္တယ္။

စိတ္ထဲမွာ အားမလို အားမရ ျဖစ္လာလို႔။ “အာ ကိုကိုေနာ္” “ေဟးးးးး ေပ်ာ္တယ္ေဟ့.. ဟားးးဟားးးးဟားးးး” “ဟာ ကိုကို ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ” “ဝမ္းသာလြန္းလို႔ပါကြာ” “ခစ္..ခစ္..ခစ္” “ကိုကိုတို႔ ဘုရားသြားရေအာင္” “ဒီမွာ ကိုကို ဒါမ်ိဳးက ႐ိုးေနၿပီ၊ ပထမ ဘုရားသြားမယ္၊ ဒုတိယ ပန္းၿခံသြားမယ္၊ ၿပီးရင္ ဟိုတယ္ကိုေခၚအုံးမွာ မဟုတ္ဘူးမလား” “ဟာ သီရိကလည္းကြာ အဲလို မဟုတ္ပါဘူး” “ဘာမဟုတ္ရမွာလည္း ကိုကို၊ အဲဒါ ေယာက္်ားေလးေတြ လုပ္ေနတဲ့ သီအိုရီပဲေလ” “အင္း သီရိမွတ္ထားေနာ္… ကိုကိုက သီရိကို ဘယ္ေတာ့မွ ဟိုတယ္ မေခၚဘူး” “တကယ္လား ကိုကို” “အင္းးး” “သီရိက ဟိုတယ္ပဲ သြားခ်င္တာ” “ႏိုး မေခၚဘူး” “ကိုကို ပိုက္ဆံမရွိလို႔ မဟုတ္လား” “ဘာ.. မဂၤလာေဆာင္ၿပီးရင္ တစ္လေလာက္ ဟိုတယ္မွာ ဟန္းနီးမြန္း လုပ္ပစ္မွာ.. သီရိကို မနားေစရဘူး” “သြား ညစ္ပတ္” “ဟားးးးး ဟားး မေၾကာက္ပါႏွင့္ သီရိရယ္” “ဘာလဲ ပဲျမစ္မို႔လား” “အမ္..ပဲျမစ္.. ဟားးးးဟားးးးး” “ေတာ္ၿပီ…..ဘဲရီး” “သီရိ ကို႔ကို ခ်စ္တယ္ေျပာေလ” “ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္” “ခ်စ္တယ္ သီရိရယ္” က်ေနာ္လည္း သီရိကိုဖက္ၿပီး သီရိရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို နမ္းလိုက္တယ္။

သီရိလည္း က်ေနာ့္ အနမ္းေတြကို ျပန္တုန႔္ျပန္ၿပီး နမ္းတယ္ဗ်။ အခ်စ္ကိုေတြ႕ရေတာ့ ရင္ခုန္သံခ်င္းပါ နီးစပ္ခဲ့ၿပီေလ။ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ အၿမဲပဲ ေတြ႕ခ်င္တယ္။ ေတြ႕ရင္လည္း သီရိက ဘာပစၥည္း လက္ေဆာင္ေပးေပး လက္မခံဘူးဗ်။ အစားအေသာက္ စားရင္ေတာင္ တစ္ေယာက္တလည့္ အကုန္ခံခိုင္းတယ္။ က်ေနာ္ ဘယ္လို ၿမိဳက်မွာလည္းဗ်ာ။ သူ႔မွာ ကေလးေတြ က်ဴရွင္ျပရင္း ပိုက္ဆံရွာတယ္။ ဘဝအတြက္ဆိုၿပီး သင္တန္းေတြ တက္တယ္။ က်ေနာ္သူ႔ကို စိတ္မခ်ေတာ့ဘူး၊ သူ႔မွာလည္း ေယာက်္ားေလး သူငယ္ခ်င္းေတြက အမ်ားသား။ သိတဲ့အတိုင္း မစားရ အေညႇာ္ခံ။ အနံ႔ရႉေနတဲ့ ခ်စ္ရင္ထူးႏွင့္ မဟူရာတို႔ ရွိတယ္။ ဖုန္းေတြ ေျပာတယ္။ သူ႔လြတ္လပ္ခြင့္ဆိုၿပီး ပိတ္ပင္လို႔က မရဘူး။ က်ေနာ္သီရိကို အပိုင္ခ်ည္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ လုံးဝ လက္မခံဘူး။

“ကိုကို သီရိကို ခ်စ္ရင္ အဲလို မလုပ္နဲ႔တဲ့ဗ်ာ” က်ေနာ္ အႀကံအစည္ေတြ ထုတ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလိုႏွင့္ ခ်စ္သူသက္တမ္း သုံးလျပည့္တဲ့အခါ က်ေနာ္အလုပ္ေတြလည္း ၿပီးၿပီမို႔လို႔ က်ေနာ္ သီရိတို႔ ေက်ာင္းကို မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ သင္တန္းတက္ခ်ိန္ မနက္ပိုင္းေတာ့ ေတြ႕ခြင့္ရတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ခဏေတာ့ စကားေျပာျဖစ္တယ္ေလ။ နီးေနတဲ့အခ်ိန္ သိပ္မသိသာေပမယ့္ က်ေနာ္ တစ္လေလာက္ ခရီးထြက္ရတဲ့အခါ အရမ္းလြမ္းလာတယ္။ သီရိလည္း က်ေနာ္လိုပဲ လြမ္းေနတယ္ေလ။ ျပန္ေရာက္ရင္ ဖုန္းဆက္ေျပာထားလို႔ က်ေနာ္ သီရိဆီကို ဖုန္းဆက္တယ္။ “ခေလးေလး ကိုကို ျပန္ေရာက္ၿပီ” “မနက္ သီရိဆီလာေလ’” “လာခ်င္တယ္ကြာ ကိုကို အရမ္းလြမ္းေနၿပီ” “သီရိလဲ အရမ္းလြမ္းေနတယ္ ကိုကို၊ သီရိဆီ လာခဲ့ပါကြာ” “ကိုကို ေနမေကာင္းဘူး သီရိရယ္” “ဟင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုကို၊ သီရိ လာခဲ့မယ္ေလ” က်ေနာ္ ဝမ္းသာသြားတယ္။ အိမ္မွာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းေလ။ သီရိလာရင္ က်ေနာ္.. ခ်စ္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး အႀကံအစည္ေတြ လုပ္လိုက္တယ္။ ပဲျမစ္ မဟုတ္ေၾကာင္း သီရိ သိသြားေစရမယ္ေလ။ “ကလင္..ကလင္” “သီရိ..လာၿပီပဲ” “အင္း ကိုကို” “လြမ္းတယ္ သီရိရယ္” က်ေနာ္ သီရိကို ဖက္ၿပီး နမ္းလိုက္တယ္။

“အာ….ကိုကို အိမ္မွာ လူမရွိဘူးလား” “မရွိဘူးေလ” “ေဟာ့ေတာ့… ဘာလို႔ လိမ္ေခၚတာလဲ ေနမေကာင္းဘူးဆိုၿပီး” “သီရိကလည္းကြာ ကိုအရမ္းလြမ္းေနလို႔” “သီရိလည္း လြမ္းတယ္ ကိုကို… ဒါေပမယ့္………” “သီရိရယ္ ကိုကို သီရိကို အရမ္းခ်စ္တာေလ” “သီရိ သိပါတယ္ ကိုကိုရယ္၊ သီရိေလ အပ်ိဳစင္ဘဝကို ဒီလိုႀကီး…” က်ေနာ္ သီရိႏႈတ္ခမ္းကို လက္ညႇိဳးေလးႏွင့္ ပိတ္လိုက္တယ္။ “သီရိရယ္ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ၿပီး ခ်စ္သူဘဝမွာ ဒီလိုပဲခ်စ္ၾကတာပဲေလ၊ ကိုကို သီရိကို လက္ထပ္ယူမွာပါ.. ကိုကို သီရိအေပၚမွာ တသက္လုံး သစၥာရွိရွိ ေပါင္းသင္းမွာပါ သီရိရယ္” “ဒါဆိုလည္း ကတိပဲေနာ္” “ေအးပါ သီရိရာ” “ေနာက္က်မွ သီရိကို ပစ္သြားမယ္ဆိုရင္လည္း သီရိက ဂ႐ုမစိုက္ဘူး” “ကိုကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္လြန္းလို႔ပါ သီရိရယ္” “အင္းပါ ကိုကို” “ခ်စ္တယ္ သီရိရယ္” က်ေနာ္လည္း သီရိခါးကို က်စ္ေနေအာင္ ဖက္ရင္း သီရိမ်က္ႏွာအႏွံ႔ အနမ္းမိုးေတြ ႐ြာခ်လိုက္တယ္။ တအိမ္ထဲ ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အသိက က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးကို စိတ္အရမ္းလႈပ္ရွားေစတယ္။ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးလည္း ျဖစ္ေတာ့ လူမရွိတဲ့ ေနရာမွာျဖစ္ေတာ့ သီရိေရာ က်ေနာေရာ ကာမစိတ္ကို ထိမ္းခ်ဳပ္လို႔ မရေတာ့ဘူးေလ။ က်ေနာ္ သီရီႏႈတ္ခမ္းသားေလးကို နမ္းလိုက္တယ္။ သိရီလည္း ရမက္ခိုးေတြ ေဝလာၿပီေလ။ မ်က္ေတာင္ေလးစင္ၿပီး က်ေနာ့္ အၾကင္နာေတြကို ေမ်ာ္လင့္ေနၿပီေလ။ က်ေနာ္သီရိကို အနမ္းေလးေပးရင္း သီရိအက်ႌေလးကို အေပၚ မခြၽတ္လိုက္တယ္။

သီရိရဲ႕ စေနႏွစ္ခိုင္ေပါ့ဗ်ာ လွလိုက္တာ။ ေနေရာင္မထိဘဲ ဖြင့္ထြားခ်က္ ျဖဴေဖြးေနတာပဲ၊ ရင္သားေတြက ဘရာအေပၚမွာ ထြက္လုဆဲဆဲေပါ့။ က်ေနာ္လည္း ဘရာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ၿပီး သီရိႏို႔ေတြကို ၾကည့္မိတယ္။ စိတ္ေတြ ထန္ေနေတာ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြစူၿပီး ခြၽန္ထြက္ေနတယ္၊၊ ပန္းေရာင္သမ္းတဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းႏွင့္ ဝန္းရံထားတဲ့ ႏိုးဝန္းေလးေတြက ခ်စ္စရာ အလြန္ေကာင္းေနလို႔ က်ေနာ္လည္း ေရငတ္ေနသူပမာ တႁပြတ္ႁပြတ္ အငမ္းမရ စို႔လိုက္တယ္။ “ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္” “အားးးကိုကို.. အားးးးေျဖးေျဖးစို႔ပါ ကိုရယ္” “ကို အားရပါးရ စို႔ပါရေစ သီရိရယ္” “အင္းပါ ကိုကိုရယ္.. သီရိက ကိုကိုျပဳသမွ် ခံရေတာ့မွာပဲေလ” “အဲလို သေဘာမထားနဲ႔ေလ ခ်စ္ရာ၊ ခ်စ္ၾကၿပီဆိုမွေတာ့ စိတ္တူကိုယ္တူ ခ်စ္ခ်င္တာ” “အင္းပါ ကိုကို၊ ကိုကို စိတ္တိုင္းက်သာ ခ်စ္ပါ၊ သီရိ ခံပါ့မယ္” “သီရိကလည္းကြာ သီရိ အႀကိဳက္ေလးေျပာေပါ့” “ဟင့္ သီရိမွ မလုပ္ဖူးေသးတာ ဘယ္လိုလုပ္ သိမွာလဲ” “အင္းေလ သီရိ၊ လုံခ်ည္ပါ ခြၽတ္လိုက္ေတာ့မယ္” “ကိုကို႔ သေဘာပါ ကိုကို” သီရိရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ရၿပီဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲ လုံခ်ည္ကို ခြၽတ္လိုက္တယ္။ လုံခ်ည္ေလးကြၽတ္ျပန္ေတာ့ ပင္တီေလး ေပၚလာျပန္တယ္။ အနက္ေရာင္ ပင္တီေလးကို ခြၽတ္လိုက္တယ္။

သီရိကလည္း ကုတင္ေပၚထိုင္ၿပီး အခြၽတ္ခံတာေလ။ သီရိက ကုတင္ေပၚ ထိုင္ေနတဲ့တြက္ ပိပိကို ထင္ထင္ရွားရွား မေတြ႕ရေပမယ့္ ဆီးခုံမွာ မေမြးေလးေတြ ေပါက္ေနတာေၾကာင့္ က်ေနာ္စိတ္က အရမ္းကို ဖီလ္းျဖစ္တယ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရင္ က်ေနာ္ သီရိကို အရမ္းလြမ္းတယ္။ သီရိကလည္း က်ေနာ္ကို အရမ္းလြမ္းေနတာေလ။ က်ေနာ့္ရဲ႕ တဏွာစိတ္က ငယ္ထိပ္အထိေရာက္ေနတယ္ ေျပာရမလားပဲ။ သီရိ ႏို႔ကို စို႔ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ က်ေနာ္လုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္က သီရိ ပိပိေလးကို အရမ္းယက္ေပးခ်င္တာေပါ့။ သီရိကို ကုတင္ေပၚ လွဲလိုက္တယ္။ မို႔ေဖာင္းေနတဲ့ ပိပိက အရမ္းကို လွတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သီရိ ဘယ္လိုခံစားေနလဲ က်ေနာ္ မသိခ်င္ဘူး။ ရတဲ့ အခြင့္အေရးကို က်ေနာ္ လက္လြတ္မခံေတာ့ဘူးေလ။ က်ေနာ္ ကုတင္ေအာက္ကေနကာ သီရိေပါင္ေလးကို ကားကာ အေပၚေျမႇာက္တင္လိုက္တယ္။ အ႐ြတ္ေသးေသးေလး ပိပိအကြဲေၾကာင္းက က်ေနာ့္ကို ယက္လွဲ႔ပါလို႔ ဖိတ္ေခၚေနသလိုပါ။ သီရိ ပိပိအကြဲေၾကာင္း ေအာက္ေျခမွာေတာ့ က်ေနာ့္ ခ်ိဳခ်ိဳစို႔ေပးမႈေၾကာင့္ အရည္ၾကည္ ေခ်ာဆီေလးေတြ စိမ့္ေနတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္အတြက္ေတာ့ အခ်စ္ေရ ခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြေပါ့ဗ်ာ။ ခ်စ္သူရဲ႕ ပိပိက ထြက္တဲ့အရည္ၾကည္ ခ်ိဳခ်ိဳေလးကို ယက္လိုက္တယ္။ “ပလပ္..ပလပ္” “အားး အင့္ဟင့္ ကို..ကိုေရ..အားး” သီရိဆီက အခ်စ္အသံေလး ထြက္ေပၚလာတယ္။

က်ေနာ္လွ်ာကို အျပားလိုက္လုပ္ၿပီး အားရပါးရ ယက္လိုက္တယ္။ “အာ့အင့္ဟင့္ဟင့္ ကိုကိုရယ္ ခ်စ္႐ူးရလိမ့္မယ္” အဲဒီအသံေလးက က်ေနာ့္စိတ္ကို အရမ္းဖီးျဖစ္ေစတယ္။ အ႐ြတ္ေသးေသး တြန႔္တြန္းေလးကိုလည္း လွ်ာႏွင့္ အျပားလိုက္ ယက္လိုက္တယ္။ “အင္းးဟင္းးးဟင္းး ကိုကို အရမ္းေကာင္းးတယ္ကြာ” သီရီက အိပ္ရာခင္းကို ဆြဲဆုပ္ကိုင္ၿပီး တဟင္းဟင္းနဲ႔ ညည္းေနရွာတယ္။ သူ႔အတြက္လည္း ဒါဟာ ပထမဆုံး အခ်စ္ခံရျခင္းေလ။ ပထဆုံး အထိအေတြ႕ကို အရသာ ရွိေနေအာင္ က်ေနာ္ စြမ္းေဆာင္ေပးေနတာေလ။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ယက္လိုက္တိုင္း သီရိဗိုက္သားေလးေတြ တင္းတင္းသြားတယ္ဗ်ာ။ လွ်ာကိုဖိၿပီး ျမဳပ္သထက္ျမဳပ္ေအာင္ ဖိသိပ္လိုက္တယ္။ အပ်ိဳစစ္ေလးျဖစ္လို႔ အကြဲေၾကာင္းက ေပါင္ကားထားေပမယ့္ ေစ့ေနတယ္ေလ။ က်ေနာ္အားစိုက္ရတယ္ေလ။ အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ အတင္းယက္ရင္း သီရိအေစ့ကေလးကို ထိေအာင္ ယက္လိုက္တယ္။ ပိပိက မို႔ေဖာင္းေနတာမို႔ အေစ့ကအထဲမွာ ေရာက္ေနတာေလ။ အေစ့ကေလးကို လွ်ာႏွင့္ ကေလာ္ၿပီး ႏိုးဆြေပးလိုက္တယ္။ ဖိသိပ္လိုက္ ကေလာ္လိုက္မို႔လို႔ သီရိမွာ တဟင္းဟင္း ေအာ္ေနရၿပီ။ သီရိ ပိပိကလည္း အရည္ေတြ ႐ြဲ႐ြဲစိုေနတာေလ။ အရည္ေတြ လွ်ာႏွင့္ သိမ္းယက္ၿပီး ၿမိဳခ်လိုက္တယ္။

“အားး ကိုကို.. သီရိ ရင္ထဲမွာ ကတုန္ကရင္ႀကီးကြာ” က်ေနာ္သီရိ အေစ့စုပ္လို႔ရေအာင္ ပိပိႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ဘက္ ၿဖဲလိုက္ၿပီး အေစ့ကို တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္လိုက္တယ္။ “အာ့ရွီးးရွီးး အာ့ ကိုကို” သီရီ တကိုယ္လုံး တုန္တက္လာတယ္။ သီရိ ေအာ္ဟစ္ ညည္းညဴရင္း တြန႔္လိမ္ကာ ၿပီးသြားတယ္။ “အားး ကိုကို ထြက္ကုန္ၿပီ ထြက္ကုန္ၿပီ အားးးရွီးးရွီးးး” သီရိဆီက အရည္ေတြ လွိမ့္ထြက္လာတယ္။ သီရီ ၿပီးသြားေတာ့ က်ေနာ့္လီးက အတြင္းခံ ေဘာင္ဘီထဲမွာ အရမ္း႐ုန္းထြက္ေနၿပီ။ က်ေနာ္ ေဘာင္းဘီခြၽတ္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္လီးက ခ်က္အထိကပ္ေနၿပီ။ “ဟယ္.. အႀကီးႀကီးပါပဲလား ကိုကို” “အင္း” “သီရိ ထင္မထားဘူး ကိုကို… ေၾကာက္စရာႀကီး” “မေၾကာက္ဘာႏွင့္ သီရိရယ္… သူလည္း သီရိကို အရမ္းခ်စ္တာ နာေအာင္ မလုပ္ပါဘူး.. သီရိေကာ သူ႔ကို အၾကင္နာ မေပးခ်င္ဘူးလား” “အြန္း…သီရိ ေၾကာက္တယ္” “လုပ္ပါကြာ သူလည္း သီရိ အၾကင္နာကို တမ္းတေနၿပီ” “ၾကင္နာေပးခ်င္တာေပါ့ ကိုကိုရယ္၊ ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ႕ ဥစၥာပဲေလ” သီရိလည္းေျပာရင္း က်ေနာ့္လီးကို ကိုင္ဆြဲၿပီး စုပ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္လီးဟာ လုံးပတ္ တစ္လက္မ သုံးမတ္ အခ်င္းရွိကာ အရွည္ေျခာက္လက္မ စြန္းစြန္းကေလးရွိတယ္။ ဆယ္တန္းကတည္းက အေရျပားျဖတ္ ေနာက္လွန္ခ်ဳပ္ထားၿပီး ခ်ဳပ္႐ိုးေနရာမွ ဖုထစ္ေတြ ထေနတယ္။ “ကိုကို ဒါႀကီးဘာႀကီးလဲ ကိုကို” “ေနာက္လွန္ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အရာပါကြာ” “အမေလး ၾကက္သီးထလိုက္တာကြာ” သီရိက ေျပာလည္းေျပာ စုပ္လည္းစုပ္လိုက္တယ္။

သီရိက သူ႔ပါးစပ္ထဲ လီးဝင္ဆန႔္ေအာင္ အားထုတ္စုပ္လိုက္တယ္။ ႏူးညံ့တဲ့ သီရိရဲ႕ လွ်ာအစြမ္းေၾကာင့္ က်ေနာ့္လီးက အစြမ္းကုန္ ေတာင္လာတယ္။ အေၾကာႀကီး ပ်ိဳင္းပ်ိဳင္ထၿပီး သံေခ်ာင္း တစ္ေခ်ာင္းလို မာထန္လာတယ္။ သီရိခင္မ်ာ က်ေနာ့္ လီးဒစ္ႀကီး ငုံစုပ္ရတာ ၾကာေတာ့ ေညာင္းလာတယ္။ အျပင္ကပဲ ေရခဲမုန႔္စားသလို လွ်ာႏွင့္ လီးဒစ္ကို ယက္ေပးတယ္။ စူၾကားဖူးနာဝရွိသလိုပဲ လုပ္ေပးရွာတယ္။ “သဲ အေပါက္ကေလးကို လွ်ာေလးႏွင့္ ထိုးေပး” “အင္းး အင္းးး” လီးကို ယက္ရင္း ေခါင္းညိတ္ျပရွာတယ္။ ၿပီးေတာ့ လီးအဝေလးကို လွ်ာႏွင့္ ထိုးေပးရင္း “ဒီလိုလား ကိုကို” “အင္း ေကာင္းလိုက္တာ သီရိရယ္” “ကိုကိုကသာ ေကာင္းေန သီရိမွာေတာ့ အာေတြေညာင္းလွၿပီ” “အင္းပါ သီရီရယ္.. ကိုကို လိုးပါရေစေတာ့” “ကိုကို သေဘာပါ ကိုကို” “ကဲ ခုနတုန္းကအတိုင္းေလးေန၊ ကိုကို ကုတင္ေအာက္ကေနၿပီး လုပ္မယ္” သီရိလည္း ကုတင္ေအာက္ေျခ ဆင္းထိုင္ရင္း ေနာက္သို႔ လွဲခ်လိုက္တယ္။ ပုံစကေတာ့ က်ေနာ့္အႀကိဳက္ ကုတင္ကန႔္လန္ျဖတ္ အိပ္တဲ့ပုံပါ။ ဒီလိုးနည္းက အရမ္း အားရစရာ ေကာင္းတယ္။ သီရိ ေျခႏွစ္ဘက္ မိုးေပၚေထာင္လိုက္ေတာ့ သီရိအဖုတ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္က ျပဴးၿပီး ထြက္လာတယ္။

က်ေနာ္လည္း လီးကို လက္တဖက္နဲ႔ ကိုင္ၿပီး လီးဒစ္ျမဳပ္႐ုံ အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္လိုက္ေတာ့။ “အာ့.. အင္းးဟင္းးး ကိုကို” သီရိရဲ႕ အသံေလးက တုန္တုန္ရီရီေလး ထြက္လာတယ္။ က်ေနာ္လည္း ပိပိအေပါက္ထဲ လီးကို ဖိႏွိပ္ၿပီး သြင္းလိုက္တယ္။ လီးဒစ္က ဝင္သြားတာ သီရီရဲ႕ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြပါ လိပ္ဝင္သြားသလို ျမင္ရတယ္။ ”ႁပြတ္..ပလြတ္” ဆိုတဲ့ အသံႏွင့္အတူ “အားး ကိုကို… အား ကြၽတ္ကြၽတ္” သီရိရဲ႕ အလန႔္တၾကား ေအာ္သံႏွင့္အတူ လက္ကတြန္းထုတ္တယ္။ လီးက သုံးလက္မခန႔္ သီရိ အဖုတ္ထဲကို တင္းၾကပ္စြာ ဝင္သြားတယ္။ “ဗ်စ္..ဗ်စ္” အသံႏွင့္အတူ “အားးလားးလား ကိုကို ေျဖးေျဖး‌လုပ္ပါ” “အင္း…..ပါ သီရိရယ္” က်ေနာ္လည္း သီရိ သက္သာေအာင္ ႏို႔ကို ကုန္း၍ စို႔လိုက္တယ္။ ႏို႔ကို ဘယ္ေရာ ညာေရာ အျပန္အလွန္ ဘက္ညီေအာင့္ စို႔ရင္း လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ ယက္လိုက္တယ္။ ကုန္းစို႔ရင္းပင္ သီရိ ပုခုံးေအာက္ လက္လွ်ိဳၿပီး လက္ကို ပက္လက္ထားကာ ပုခုံးကို ဆြဲကိုင္လိုက္တယ္။ သီရိကေတာ့ အဖုတ္မွာ လီးဝင္ရင္း ႏို႔စို႔ခံရတဲ့အတြက္ နာေနရာက သက္သာလာတယ္။ က်ေနာ္လည္း လီးကို အဆုံးထိ မသြင္းပဲ ဒစ္ႀကီးႏွင့္ အေစ့ကို ပြတ္ဆြဲေပးၿပီး တေျဖးေျဖး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္လိုက္ရာ “အင့္..ဟင့္..ဟင့္…ရၿပီ ကိုကို” က်ေနာ္ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္လက္မခန႔္ ထပ္သြင္းလိုက္တယ္။ “ၿဗိ..ၿဗိ..ေဖာက္” “အားးကိုကို… အားးနာလိုက္တာ ကိုကိုရယ္” က်ေနာ့္လီးက အေမွးပါး ထိုးခြဲပစ္လိုက္တာေလ။ ဒစ္ကားႀကီးဆိုေတာ့ အေမွးကြဲၿပီေပါ့ဗ်ာ။

“ခဏေလးပါ သီရီရယ္၊ အပ်ိဳစစ္ အေမွးပါး ေပါက္သြားလို႔ပါ” “အင္း..သီရိသိတယ္ ကိုကို အဲလိုနာမွာစိုးလို႔ ကိုကိုကို သီရိမေပးခဲ့တာ” “အခုေကာ ဘာလို႔ေပးလဲဟင္” “ကိုကို႔ကို အရမ္းခ်စ္လို႔” က်ေနာ္ထပ္ၿပီး မသြင္းရဲေသးဘူး။ တင္းက်ပ္လာတဲ့ အဖုတ္ညႇစ္အားကို က်ေနာ္ခံစားရၿပီ။ ေနာက္ဝင္လာမယ့္ လီးအတြက္ ေၾကာက္လန႔္ၿပီး ညႇစ္ေလသလား ေကာင္းလြန္းလို႔ ညႇစ္ေလသလားေတာ့ မသိေတာ့ဘူး။ ခဏေလးရပ္ကာ ႏို႔ကို ကုန္းစို႔လိုက္တယ္။ ခဏတာ ေဝဒနာေလး ခံစားၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ “ရၿပီ ကိုကို သီရိ ခံႏိုင္ၿပီ” သီရိ ခံႏိုင္ၿပီဆိုမွ က်ေနာ္ က်န္ရွိတဲ့ လီးကို သြင္းလိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ ဆီးခုံႏွင့္ သီရိ ဆီးခုံ ကပ္သြားတဲ့အထိ ဖိကပ္လိုက္တယ္။ ေဂၚလီသီးလို ခ်ဳပ္႐ိုးက ဘုေတြက သီရိ အဖုတ္နံရံတေလွ်ာက္ ပြတ္ဆြဲလို႔ေနတယ္။ “အာ့..ကိုကိုရယ္…အာ့… သားအိမ္မ်ား ထိေလသလား ကိုကို အထဲက ေအာင့္သြားတယ္” “မထိပါဘူး သီရိရယ္… အစမို႔ပါကြာ.. ကိုကို ဆက္လိုးေတာ့မယ္ေနာ္” “အင္းလိုးေလ ကိုကို” က်ေနာ္လည္း လီးကို တစ္လက္မခန႔္ ခ်န္ၿပီး အသြင္းအထုတ္ မွန္မွန္နဲ႔ အသားက်ေလး က်င့္လိုးလိုက္တယ္။ “ဗ်စ္..ဗ်စ္ ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္” “အာ့အင့္..ဟင္းးးဟင္းး” သီရိကေတာ့ မ်က္လုံးေလး စုံမွိတ္ၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ကာ ညည္းတြားေနတယ္။

“အာ့..ရွီးးရွီး ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ေပးပါ ကိုကို” ထိန္းၿပီး လိုးေနတဲ့ က်ေနာ္ ဝမ္းသာသြားၿပီး ျမန္ျမန္ေလး လိုးလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ ေဆာင္ခ်က္မွာ သီရိ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ လိပ္ဝင္သြားမတတ္ ျဖစ္သလို ျပန္ထုတ္ခ်ိန္မွာလည္း အုံလိုက္ႂကြတက္လာသလို လီးဒစ္ႀကီးက ဆြဲယူလာတယ္။ လီးဝင္ခ်က္ တဗ်ိဗ်ိ တဇြပ္ဇြပ္ ျမည္ေနသလို ဆီးခုံခ်င္းထိသံက တဖန္းဖန္း ျမည္ေနၿပီ။ သီရိရဲ႕ ေအာ္ညည္းသံလည္း ပိုက်ယ္လာတယ္။ “အားးရွီးးရွီးး ကိုကိုရယ္.. အာား” “သီရိ ေကာင္းရဲ႕လား” “အား အရမ္းေကာင္းတယ္ ကိုကို.. အား.. ရွီး… ၾကမ္းၾကမ္းေလး လုပ္ပါ ကိုကို… သီရိ ၿပီးခ်င္ေနၿပီ” က်ေနာ့္ ခ်စ္သူေလး နာမွာစိုးလို႔ ၾကမ္းၾကမ္း မလုပ္ခဲ့တာ။ ခ်စ္သူသာ ေတာင္းဆိုလို႔ကေတာ့ ကုတင္က်ိဳးပါေစဆိုတဲ့ က်ေနာ္ သီရိပုခုံးကို ဆြဲကိုင္ၿပီး ၾကမ္းလိုက္တယ္။ သီရိကလည္း က်ေနာ့္ခါးကို ဆြဲၿပီး ေအာက္ကပင့္လာတယ္။

သီရိရဲ႕ လက္သည္းခြၽန္ေတြလည္း က်ေနာ့္ အသားကို စူးနစ္ဝင္လာတယ္။ အဲလိုျဖစ္ေလ စိတ္ႂကြေလျဖစ္ၿပီး တဘိုင္းဘိုင္း တဒိုင္းဒိုင္း ျမည္ေအာင္ လိုးလိုက္တယ္။ “ဖန္းးဖန္းးဖန္း..ဗ်ိ.ၿဗိ..ဘြတ္.ဖန္းးးဖန္း” အား..ကိုကို သီရီၿပီးၿပီ အားးး” သီရိက အေၾကာဆြဲသလို တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ခန႔္ တြန႔္ကာ ၿငိမ္သြားေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ မၿပီးေသးဘူး လိုးလို႔ ေကာင္းဆဲ။ သီရိ ၿပီးသြားေတာ့ အရည္ေတြ ထြက္လာတာေၾကာင့္ သီရိအဖုတ္က အျမႇဳပ္ေတြပါ ထလာတယ္။ လိုးရတာလည္း အရမ္းေကာင္းလာတယ္။ ေနာက္ထက္ ငါးမိနစ္ခန႔္ ဆက္လိုးေတာ့ က်ေနာ့္သုတ္ေတြ သီရိအဖုတ္ထဲ ပန္းထည့္လိုက္ေပမယ့္ က်ေနာ္လီးက နည္းနည္းမွ မညိဳးေသးပါဘူး။ “အား ကိုကို ခဏေလာက္ နားပါအုံး ကိုကိုရယ္ သီရိ အဖုတ္ နာလွၿပီ” က်ေနာ့္ အခ်စ္ေလး သီရိကို သနားလို႔သာ ခဏရပ္ေပးလိုက္တယ္။ လီကေတာ့ ေတာင္ေနဆဲေလ။ ခဏတာ ရပ္ေပးလိုက္ေတာ့ “အာ.. ကိုကို ၿပီးသြားၿပီ မဟုတ္ဘူးလား” က်ေနာ့ရဲ႕ ေတာင္ေနဆဲ လီးကိုၾကည့္ၿပီး သီရိက ေျပာလာတယ္။ “သီရိအျမင္ပဲေလ ကိုကို မၿပီးေသးဘူးကြာ” “အာ သီရိေတာ့ ခဏနားခ်င္တယ္ ကိုကို” “နား..ေလ အခ်စ္.. ဒါေပမယ့္ ကိုကို မၿပီးေသးဘူး‌ေနာ္” “အင္းပါ သီရီ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ခ်င္တယ္” “လာေလ ကိုကို လုပ္ေပးမယ္” က်ေနာ္ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ကို သီရိလက္ဆြဲရင္း ေခၚလာခဲ့လိုက္တယ္။ ဆက္ရန္……….