ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရပ္ကြက္ထဲက နာမည္ႀကီးေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ပါ။ ေတာ္ေတာ္ေလး အထင္ႀကီးသြားလား။ အဟီး။ ၾကက္မလို႔ ေခၚမလား။ ဖာသည္မလို႔ ေခၚမလား။ အဲလို နာမည္ႀကီးတာဗ်။ သူ႔ကို နီနီ လို႔ပဲ ေခၚၾကတယ္။ အနီေရာင္ဝတ္စုံကို ဝတ္တတ္ေလ့ ရွိလို႔လား။ ႏႈတ္ခမ္းနီကို အနီေရာင္ဆိုးတတ္လို႔လား။ သူ႔နာမည္ အရင္းလားဆိုတာကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ခုထိ မသိဘူးဗ်။ ၾကက္မ ဒါမွမဟုတ္ ဖာသည္မဆိုလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔က ခင္ဗ်ားတို႔ အရပ္ထဲက ၾကက္မတို႔ ဖာသည္မတို႔ကို လွမ္းျမင္ေယာင္ၾကည့္ေနသလား။ အသားမြဲေျခာက္ေျခာက္ ပိန္ကပ္ကပ္အဲလိုလား။ မွားသြားမယ္။ နီနီက အဲလိုမဟုတ္ဘူးဗ်။ တကယ့္ေဟာ့ေရွာ့ေလး။ သူဘယ္ကေန ဘယ္လို အဲလိုျဖစ္သြားလဲဆိုတာကေတာ့ ႐ိုးတိုးရိပ္တိတ္ပဲ သိတယ္။ စိတ္ေတာ့ မေကာင္းစရာပဲ။ ဆင္းရဲတာလည္း ပါတာေပါ့ေလ။ သူ႔အေၾကာင္းက ဒီလို။ နီနီ …။ တစ္မိေပါက္ တစ္ေယာက္ထြန္းဆိုရမည္လား မသိ။ ေမြးခ်င္း ေလးေယာက္ထဲတြင္ ႏို႔ညာျဖစ္သည့္ နီနီသည္ အစ္မျဖစ္သူမ်ားထက္ ေခ်ာ၏ လွ၏။ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး ရႉံးေလာက္ေအာင္ကို လွခ်င္းမ်ိဳးျဖစ္၏။ အေဖျဖစ္သူက သူမငါးႏွစ္အ႐ြယ္တြင္ ဆုံးသည္။ အေမက အေၾကာ္ ေၾကာ္ရင္း သူမတို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည္။ ဒီလိုနဲ႔ ကိုးတန္းေရာက္ေတာ့ လူငယ္တို႔ သဘာဝရည္းစားထား ျဖစ္သည္။ ဟိုခ်ိန္း ဒီခ်ိန္းလုပ္ပါသည္။
တစ္ေန႔ သူတို႔ ေက်ာင္းေျပးရင္း ေတာ္ေတာ္လွမ္းသည့္ ေတာင္စြန္းတစ္ေနရာတြင္ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ခ်ိန္းေတြ႕ခဲ့ၾကသည္။ ထိုေန႔ သူမဘဝပ်က္ခဲ့ရသည္။ သူမခ်စ္သူေၾကာင့္ မဟုတ္ပါ။ သူမ၏ ၾကမၼာေၾကာင့္ ျဖစ္မည္ဟု ထင္ပါသည္။ “မင္းတို႔ ဒီမွာ ဘာလာလုပ္တာလဲ” လူႀကီးငါးေယာက္။ သူမတို႔ကို ဝိုင္းထားသည္။ “ဖမ္းလိုက္စမ္း” “ကြၽန္မ…. ကြၽန္ေတာ္…” သူမတို႔ စကားမေျပာႏိုင္ေတာ့ပါ။ သူမတို႔ ပါးစပ္ကို ပိတ္ထားလိုက္ၾကသည္။ ေကာင္ေလးကို စာအုပ္မွ စကၠဴမ်ားၿဖဲကာ ပါးစပ္ထဲ သိပ္ထည့္ၿပီး ပုဝါျဖင့္ ပါးစပ္ကို ပိတ္လိုက္သည္။ လြယ္အိတ္ႀကိဳးျဖင့္ လက္ကို ေနာက္ျပန္ခ်ည္လိုက္သည္။ “ေသသြားမယ္” ဟုၿခိမ္းေခ်ာက္ကာ ေမွာက္အိပ္ခိုင္းၿပီး လည္ပင္းကို နင္းထားသည္။ နီနီက ထိုအျဖစ္အပ်က္ကို ၾကည့္ရင္း ေၾကာက္ေနသည္။ တစ္ေယာက္က သူမကို လက္ျပန္ကိုင္ထားသည္။ တစ္ေယာက္က သူမ ေမးေစ့ကို ကိုင္ၿပီး “ေအာ္တာနဲ႔ အသတ္ပဲ” ဟု ၿခိမ္းေျခာက္သည္။ “ခိုင္းတဲ့အတိုင္းလုပ္” တစ္ေယာက္က ခါးပတ္ျဖဳတ္ကာ ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ေနသည္။ နီနီက မၾကည့္ရဲသျဖင့္ မ်က္ႏွာလြဲေနသည္။ သူမကို မုဒိမ္းက်င့္ၾကေတာ့မည္မွန္း သိလိုက္သည္။ “ဒူးေထာက္လိုက္စမ္း” ေနာက္မွ လက္ကိုခ်ဳပ္ထားသူက ေျပာလည္းေျပာ ႏိုက္လည္း ႏိုက္ခ်သျဖင့္ နီနီတစ္ေယာက္ ဒူးအလိုလို ေထာက္ၿပီးသား ျဖစ္သြားသည္။
“စုပ္…” တစ္ခြန္းတည္း ေျပာသည္။ နီနီ မိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ေခါင္းကို ငိုက္စိုက္ခ်ကာ ငိုသည္။ “ဟင့္ အင့္ ဟင့္ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ရွင္၊ မလုပ္ၾကပါနဲ႔၊ ကြၽန္မတို႔က ေက်ာင္း… ေက်ာင္းသူေတြပါ” နီနီေခါင္းကို ဆြဲမတ္ကာ ထိုလူက လီးကိုေတ့ေပးသည္။ ေနာက္မွ သိရသည္က ထိုသူနာမည္မွာ “ေက်ာ္မင္း” ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ေက်ာ္မင္းက သိပ္မေတာင္ေသးေသာ လီးျဖင့္ နီနီ၏ မ်က္ႏွာသို႔ ေတ့ကပ္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကို ေမာ့ေအာင္ လုပ္ထားသည္။ “စုပ္လို႔ ေျပာေနတယ္ေနာ္” ၿခိမ္းေခ်ာက္သံ ပါလာသည္။ လီးက ေႏြးေႏြးအိအိႀကီး နီနီႏႈတ္ခမ္းတြင္ ကပ္ေနသည္။ နီနီေၾကာက္သျဖင့္ တင္းတင္းေစ့ထားေသာ ပါးစပ္ကို ဟလိုက္သည္။ သိပ္မေတာင္ေသးေသာ လီးက သူမပါးစပ္ထဲ အေခြလိုက္ ဝင္လာသည္။
“ေကာင္းေကာင္းစုပ္စမ္း ေစာက္ေကာင္မ ေသသြားမယ္” “ဟု ဝု အု အု ဟု အု ဝု” နီနီက ေၾကာက္လည္း ေၾကာက္ေနသည္။ ငိုလည္းငိုေနသည္။ လီးက ပါးစပ္ျပည့္ေနသည္။ ငုံေနရာမွ ႀကီးလာသည္။ နံလာသည္။ ေနာက္မွ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသူက နီနီအက်ႌကို ခြၽတ္သည္။ ေဘာ္လီကို မခြၽတ္ေသးဘဲ ေဘာ္လီေပၚမွ သူမႏို႔အစုံကို ကိုင္သည္။ ထိုသူအမည္မွာ “စိုးႏိုင္”ဟု သိရသည္။ ေက်ာ္မင္းက ေက်ာင္းသူေလး၏ ေၾကာက္လန႔္ေနေသာ အျပဳအမူေလးကို သေဘာက်ရင္း လီးကို ထုတ္ကာ ပါးကိုပုတ္သည္။ နီနီပါးျပင္တြင္ မ်က္ရည္မ်ား ႐ြဲနစ္ေနသည္။ “လွ်ာထုတ္စမ္း” နီနီက လွ်ာကို မထုတ္ခ်င္ ထုတ္ခ်င္ထုတ္ေပးသည္။ ေက်ာ္မင္းက လီးထိပ္ျဖင့္ လွ်ာကို ပုတ္သည္။ ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ကိုင္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလိုးသည္။ စိုးႏိုင္က ေနာက္မွ ေဘာ္လီကို ျဖဳတ္သည္။ “ေစာက္ေကာင္မက လူသာငယ္တာ ပစၥည္းကေတာ့ အျပည့္ပဲ” ေဘးမွ ေစာင့္ၾကည့္ေနသူက လွမ္းေျပာသည္။ နီနီက ၾကားျဖစ္ေအာင္ ၾကားလိုက္ေသးသည္။
စိုးႏိုင္က ႏို႔ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကိုင္ကစားသည္။ သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္ထားခိုင္းသည္။ ေက်ာ္မင္းက ပါးေစာင္ကို လီးျဖင့္ထိုးသည္။ ေနာက္လီးထုတ္ကာ ပါးကိုပုတ္ၿပီး ပါးစပ္ကို ျပန္လိုးသည္။ ေက်ာ္မင္းသည္ နီနီ၏ ေမးေစ့ကိုကိုင္ကာ ပါးစပ္ကို ငုံ႔စုပ္ရင္း ကြင္းထုရင္း လီးရည္ကို ေဘးထုတ္ကာ ၿပီးသည္။ “အိပ္လိုက္စမ္း” စိုးႏိုင္က ေျပာလည္းေျပာ သူမကို ပက္လက္လည္း တြန္းအိပ္လိုက္ၿပီး ထမီကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ေဘးတြင္ လာဒူးေထာက္ကာ လီးကိုစုပ္ခိုင္းၿပီး သူမေစာက္ပတ္ကို အတြင္းခံမခြၽတ္ဘဲ အျပင္မွ ပြတ္ကစားသည္။ နီနီသည္ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ ရွက္လည္းရွက္ကာ လီးကို စုပ္ေနသည္။ စိုးႏိုင္က အတြင္းခံထဲ လက္လွ်ိဳကာ အဖုတ္ကို လက္ေခ်ာင္းအျပည့္ျဖင့္ ပြတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ လီးထုတ္ကာ ႏို႔သီးေပၚလီးဖ်ားျဖင့္ ဖိၿပီး ပြတ္ရင္း ကြင္းထုသည္။ ေနာက္ငုံ႔ကာ ပါးကို နမ္းသည္။ ၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းစုပ္သည္။ ႏို႔ကို ဆက္စုပ္သည္။ နီနီအတြင္းခံကို ခြၽတ္သည္။ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ေစာက္ပတ္ကို လက္ျပန္ပြတ္ၿပီး တစ္ဖက္ျဖင့္ ကြင္းထုကာ ၿပီးသြားသည္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ သူမမ်က္ႏွာကို ခြသည္။ ေဘာင္းဘီခြၽတ္ၿပီးသား ျဖစ္ေနသလို လီးကလည္း ေတာင္ေနသည္။ နီနီေခါင္းကိုမကာ လီးကို ပါးစပ္ထဲသြင္းသည္။ နီနီက မထူးေတာ့ၿပီမို႔ အလိုက္သင့္ဟကာ ငုံေပးလိုက္သည္။ နီနီ ခဏစုပ္ၿပီးေနာက္ ထိုလူက သူမကို အခြလိုက္ ေအာက္ဆင္းသည္။ “ေသာင္းထိုက္” ဟုေခၚေၾကာင္း သိရသည္။ ေသာင္းထိုက္သည္ ဝင္းအိစူပြင့္ေနေသာ နီနီေစာက္ဖုတ္ေပၚ လီးေထာက္လိုက္သည္။ နီနီ ငိုသည္။ သူမ အပ်ိဳစင္ဘဝ အဆုံးသတ္ေတာ့မည္။ သည္မနက္ သူမေရခ်ိဳးရင္း ခိုးၾကည့္ခဲ့ေသးသည္။ ဝင္းၿပီး ႏုေနသည္။
ေစာက္ေစ့ခြၽန္ခြၽန္ေလးကို သူမ လက္ဖ်ားေလးနဲ႔ ထိၾကည့္ခဲ့ ေသးသည္။ “အ..” သူမ ေစာက္ပတ္တြင္ က်င္ခနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္သြားသည္။ ပူတက္သြားသည္။ သူမ တစ္ကိုယ္လုံး စပ္ျဖင္းျဖင္း ျဖစ္သြားသည္။ လီးဖ်ားခြၽန္ခြၽန္က သူမေစာက္ေခါင္းထဲ စိုက္ဝင္သြားသည္။ သူမ အေၾကာမ်ား ေတာင့္သြားသည္။ ေသာင္းထိုက္က လီးကို ျပန္ထုတ္သည္။ ျပင္ပေလ အထိေၾကာင့္ သူမေစာက္ေခါင္းတြင္း ေအးစက္သြားသည္။ ေသာင္းထိုက္ ျပန္ထိုးထည့္သည္။ ေဘးမွ ျမက္ပင္မ်ားကို နီနီက တင္းတင္းဆုတ္စြဲလိုက္သည္။ ျမက္ပင္မ်ား ျပတ္ပါလာသည္။ လီးက သူမေစာက္ပတ္ထဲ ပိုဝင္လာသည္။ ပူက်စ္ေနသည္။ ေသာင္းထိုက္က ၾကပ္ေနသျဖင့္ အတင္းအဓမၼထိုးသြင္းသည္။ နီနီက နာလြန္းသျဖင့္ “အေမ့ ေမ့ ေမ့” ကေယာင္ကယန္း ေအာ္သည္။
ေသာင္းထိုက္ တစ္ခ်က္ေကာ့ကာ ေတ့ထည့္သည္။ လီးက နည္းနည္းပိုဝင္လာသည္။ နီနီမွာ တစ္ကိုယ္လုံး ပူသြားသည္။ “မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ” နီနီက ေၾကာက္လန႔္တၾကား သူမခ်စ္သူကို လွမ္းၾကည့္သည္။ သတ္လိုက္ၿပီလား။ မဟုတ္ပါ။ မင္းမင္း ဆိုသူက ေကာင္ေလး၏ ဖင္ကို လိုးေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ေကာင္ေလးမွာ နဂိုရ္က ေမွာက္အိပ္ေနရျခင္း ျဖစ္ရာ ပုဆိုးဆြဲခြၽတ္ၿပီး အတြင္းခံခြၽတ္ကာ ဖင္ကို အလိုးခံေနရသည္။ နီနီမွာ ပိုငိုသည္။ ေစာက္ပတ္ကလည္းနာ။ ဘဝကလည္း နာလွသည္။ ေသာင္းထိုက္ ဘယ္အခ်ိန္ ၿပီးသြားသည္မသိ။ “သိန္းဝင္း” ဆိုသူ သူမကို တက္ခြသည္။ ေစာက္ပတ္ကို ခ်က္ခ်င္းလိုးသည္။ နီနီမွာ နာရမွန္း မသိေတာ့။ ငိုပဲ ငိုေနမိေတာ့သည္။ သိန္းဝင္းက ႏို႔ကို ပူးကိုင္ၿပီး ေစာက္ပတ္ကို ေဆာင့္လိုးေနသည္။ သိန္းဝင္းလည္း ၿပီးသြားသည္။
ေနာက္ေတာ့ ထိုလူငါးေယာက္က သူမတို႔ကို အဝတ္မ်ား ျပန္ဝတ္ခိုင္းသည္။ ပုံမပ်က္ေအာင္ ျပင္ေပးသည္။ “မနက္ဖန္ ထပ္လာခဲ့ၾက၊ ဘယ္သူ႔မွ မေျပာနဲ႔၊ ေျပာလို႔ကေတာ့ အေသဘဲ” သူမေကာင္ေလးကို ပိုက္ဆံငါးေထာင္ႏွင့္ သူမကို သုံးေသာင္းေပးသည္။ ပုံမွန္အေနအထားအတိုင္း ျဖစ္ေအာင္ မ်က္ႏွာမ်ားကို ျပင္ၿပီး ထိုေခ်ာင္က်က် ေနရာမွ သူမတို႔ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ ထိုလူမ်ား မလွမ္းမကမ္းမွ လိုက္လာခဲ့ၾကသည္။ သူမတို႔ လိုင္းကားစီးေတာ့လည္း ထိုလူမ်ား လိုင္းကားေပၚ ပါလာသည္။ ပိုက္ဆံသုံးေသာင္းကို သူမ ပစ္ခ်ခဲ့ခ်င္ေသာ္လည္း မပစ္ခ်ရဲ။ ထိုလူမ်ား၏ ရန္ကိုလည္း ေၾကာက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမဘဝမွာ ပိုက္ဆံသုံးေသာင္းဆိုတာ မျမင္ဖူး။ အေမ့ကို ဘယ္လို ေျပာရမလဲဟုသာ စဥ္းစားေနရသည္။ အေမ အေၾကာ္ေရာင္းတာ တစ္ရက္မွ ငါးေထာင္သာ ရသည္ မဟုတ္ပါလား။ “မင္းတို႔ လိမၼာသားပဲ” ေနာက္တစ္ေန႔ နီနီနဲ႔ သူမေကာင္ေလးတို႔ ထိုေနရာကို ျပန္ေရာက္သြားသည္။ မင္းမင္းက ေကာင္ေလးကို ပါးနမ္းကာ ဖင္ကိုႏႈိက္ရင္း ရင္ခြင္ထဲ ဖက္ထားသည္။ နီနီကို တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ အရင္ဝိုင္းနမ္းၾကသည္။ ထိုေန႔တြင္ အရင္ေန႔ကထက္ သူမပက္ပက္စက္စက္ အလိုးခံရသည္။
တတိယေျမာက္ေန႔တြင္ သူမတို႔ကို ကားျဖင့္ တိုက္တစ္လုံးသို႔ ေခၚသြားသည္။ တစ္ခါမွ အိပ္မက္ပင္ မမက္ဖူးသည့္ ေမြ႕ယာေပၚတြင္ သူမ အိပ္ခဲ့ရသည္။ ဖင္လိုးတတ္ေသာ မင္းမင္းက ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေကာင္ေလးဖင္လိုးၿပီး အဆုံးတြင္ သူမဖင္ကို လိုးသည္။ ပဋိသေႏၶတားေဆးထိုးေပးကာ လီးရည္မ်ားကို စၿမိဳခ်ခိုင္းသည္။ သူမ လီးစုပ္တတ္ၿပီ။ အေပးတတ္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ ပိုက္ဆံကလည္း ရသည္။ ေနာက္တစ္ပတ္တြင္ သူမကိုသာ ေခၚေတာ့သည္။ ေကာင္ေလးကိုေခၚေတာ့ ေခၚသည္။ အျခားသို႔ ေခၚသြားသည္။ သူမေရာက္သြားေတာ့ ေသာင္းထိုက္တစ္ေယာက္သာ ရွိေနသည္။ ခါတိုင္း ပက္ပက္စက္စက္ လိုးတတ္ေသာ ေသာင္းထိုက္က သူမကို လက္ဖ်ားနဲ႔ပင္ မထိ။ အရက္ကိုသာ ေသာက္ေနသည္။ “လူတစ္ေယာက္ လာလိမ့္မယ္ မင္းေကာင္းေကာင္းျပဳစု” ထိုေန႔တြင္ လူႀကီးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာသည္။ သူမကို ေျခဆုံး ေခါင္းဆုံးၾကည့္သည္။ “ငယ္ေတာ့ ငယ္သားပဲ” ဟု မွတ္ခ်က္ခ်သည္။ “အခန္းကေကာ” ဟု ေမးသည္။ “သြား ကိုႀကီးကို အခန္းလိုက္ျပေပးလိုက္” နီနီ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့။ သူမထေတာ့ လူႀကီးက သူမပခုံးကိုဖက္ကာ အခန္းထဲ လိုက္ဝင္သည္။ “မင္း အပ်ိဳစစ္ရဲ႕လား” အခန္းထဲတြင္ သူမပက္လက္အိပ္ေပးေတာ့ ထိုလူႀကီးက ေဘးတြင္ ဝင္အိပ္ရင္း နမ္းကာ ေမးသည္။ နီနီမွာ ရွက္လည္းရွက္ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္သျဖင့္ ငိုမိသည္။ “ဟား ဟား တစ္သိန္းေတာ့ တန္ပါတယ္ကြာ” ထိုေန႔ တကယ္တမ္း သူမ ပိုက္ဆံ သုံးေသာင္းသာ ရသည္။ သည္လိုနဲ႔ အိမ္ေလးတစ္လုံးသို႔ သူမေန႔စဥ္ ေရာက္ျဖစ္ခဲ့သည္။ လူလည္း စုံသေလာက္ျဖစ္လာခဲ့သည္။
ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ သူမေနရာသို႔ အျခား ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာရာ သူမ ရာထူးျပဳတ္သည္။ သူမရာထူးျပဳတ္ခ်ိန္၌ ပတ္ဝန္းက်င္က ရိပ္မိသြားၿပီျဖစ္သည္။ သူမအိမ္ကို ျပင္လိုက္ႏိုင္သည္ေလ။ အျခားအလုပ္လည္း မလုပ္လို။ ေငြေကာင္းေကာင္းရလွ်င္ လုပ္ျဖစ္သည္။ တစ္ခုေကာင္းသည္မွာ သူမအလွ ပ်က္မသြားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ “ဖာတန္းသြားရေအာင္” ကြၽန္ေတာ္တို႔ ပထမႏွစ္ ေက်ာင္းသားတစ္သိုက္ ပိုက္ဆံေတြ တေထာႀကီးနဲ႔ တိုင္ပင္ၾကတယ္။ ဖာတန္းလို႔သာ ေျပာၾကတာ။ ဖာတန္းက ဘယ္နားရွိမွန္း သိတဲ့ေကာင္ေတြ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္လို စုံစမ္းရမွန္းလည္း မသိဘူး။ စုံလည္း မစုံစမ္းရဲၾကဘူး။ ဒါေပမယ့္ နီနီဆိုတဲ့ ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသူေလးကို တခ်ိဳ႕က ဖာလိုလို ဘာလိုလို ေျပာေနၾကသည္။ စုံစမ္းတာေပါ့ေလ။ မရမက။ ဒါနဲ႔ သိလိုက္ရတယ္။ အေပါင္းအသင္း မရွိတဲ့ အဲဒီေကာင္မေလးကို ဘယ္ကေန ဘယ္လို ေပါင္းရ စေျပာရမွန္းလည္း မသိဘူး။ မေျပးတဲ့သူကို ကြၽန္ေတာ္က လိုက္ေနတာပဲဗ်ာ။ ေနာက္ဆုံးရတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေလးေယာက္။ နီနီက တစ္ေယာက္တည္း။ ေအးေဆးပဲ။ ေတာတစ္ခုထဲသြားတယ္။ နီနီလည္း အတူတူပါလာတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္မွ နီနီအနား မကပ္ရဲၾကဘူး။ ရယ္စရာႀကီး။ “နင္တို႔က မေတြ႕ဖူးၾကဘူးထင္တယ္” နီနီက ရယ္ရင္း ေျပာတယ္။ ေျပာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ေ႐ြးလိုက္တယ္။ “နင္အရင္လာ” တဲ့။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းက ေအးစက္စက္ႀကီး ေနမွာပါ။ နီနီက ရယ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ ပုဆိုးကို ခြၽတ္လိုက္တယ္။ “႐ိုး႐ိုးေလးပါဟာ” နီနီက အားျပန္ေပးေနရေသးတယ္။ ေဘးက ေကာင္ေတြကလည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ေရွာင္ရမလိုလို ၾကည့္ရမလိုလိုေပါ့။ “နင္တို႔ ၾကည့္ထား၊ ခဏ ငါလုပ္မေပးေတာ့ဘူး” နီနီက ကြၽန္ေတာ့္လီးကို ကိုင္ၿပီးကြင္းထုရင္း ေဘးက ေကာင္ေတြကို သတိေပးတယ္။
လီးက တစ္ခါမွ မိန္းကေလး ကိုင္တာ မခံရဖူးေတာ့ ေတာင္လိုက္တာ ခ်က္ခ်င္းပဲဗ်ာ။ နီနီက စကတ္ကိုခြၽတ္ၿပီး ေဘးမွာခ်တယ္။ ၿပီးေတာ့ လက္ေနာက္ျပန္ေထာက္ၿပီး ကားေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ရွက္ရွက္နဲ႔ ဝင္တြယ္လိုက္တယ္။ လီးက ႁပြတ္ဆို ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္သြားတယ္။ နီနီက “အ..” လို႔ တစ္ခ်က္ညည္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး လိုးတယ္။ “အရည္ကို အထဲ မလြတ္ထည့္နဲ႔ေနာ္ ေနာက္လူက်န္ေသးတယ္” နီနီက သတိေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ လီးရည္ေတြ တစ္ဝက္ေလာက္ အထဲဝင္ၿပီး တစ္ဝက္ေလာက္ အျပင္မွာ ေပကုန္တယ္။ လိုးမွ မလိုးတတ္တာ။ အခ်က္ ၂၀ ေတာင္ မျပည့္ေသးဘူးထင္တယ္။ ၿပီးသြားတယ္။ နီနီကေတာ့ ေအးေဆးပဲ။ တစ္ရႉးနဲ႔ လီးရည္ေတြသုတ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္လို႔ ေခၚတယ္။ ဘယ္သူလည္း မသိဘူး။ ဝင္ေဆာ္တာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေလးေယာက္လုံး ဘယ္သူက ဘယ္လို ၿပီးသြားမွန္း ဘယ္သူမွ မသိလိုက္ၾကဘူး။ ဒါေပမယ့္ နီနီကို ပိုက္ဆံေပးလိုးလို႔ ရတယ္ဆိုတာကို သိလိုက္ၾကတာ အျမတ္ပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ေယာက္ ႏွစ္ေသာင္းစီ ေပးလိုက္တယ္။ နီနီက ဘာမွ မျဖစ္သလိုပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ေျပာလို႔ကို မၿပီးဘူး။ “ႏို႔ေတာင္ မကိုင္ရဘူးကြာ” “ေအးကြာ ပါးလည္း မနမ္းရဘူး” “ႏိုင္ငံျခားကားလို လိုးခ်င္တာ” စသျဖင့္ စသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။
ဒီလိုနဲ႔ ပိုက္ဆံျပန္စုၾကတယ္။ နီနီကို ဆက္သြယ္ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံျခားကားထဲကလို ခံေပးႏိုင္လားလို႔ ေမးၾကတယ္။ နီနီက “တစ္ေယာက္ သုံးေသာင္းခြဲဆိုရင္ ရမယ္” တဲ့။ အဟီး။ ဘာေျပာေကာင္းမတုန္း။ ပိုက္ဆံေတြ ဘယ္က ဘယ္လို ရလာၾကမွန္း မသိၾကဘူး။ နီနီက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဦးေဆာင္ၿပီး အခန္းတစ္ခုကို ေခၚသြားတယ္။ အဲဒီေန႔က သူငယ္ခ်င္းကားလည္း ပါလာေတာ့ အဆင္ေျပတယ္။ ကားေပၚမွာ နီနီက အလည္မွာ ထိုင္တယ္။ ေဘးမွာ ကြၽန္ေတာ္က်တယ္။ ဘာေျပာေကာင္း မလဲဗ်။ နီနီပါးကို တ႐ႊတ္႐ႊတ္နဲ႔ကို နမ္းပစ္တယ္။ နီနီက ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ေမးေလးကိုင္လိုက္ရင္ မ်က္လုံးေလးပိတ္ၿပီး ပါးကို အနမ္းခံတယ္။ နားကို မနားခ်င္ဘူး။ ဟိုဘက္ကေကာင္ ကဆြဲနမ္းလိုက္။ ကြၽန္ေတာ္က ဆြဲနမ္းလိုက္ေပါ့။ ၾကာေတာ့ တစ္ဖက္ ေဘးကေကာင္က နမ္းခ်င္လာတယ္။ နီနီက ကြၽန္ေတာ့္ေပၚ တက္ထိုင္ေပးၿပီး ဟိုေကာင္ အနမ္းခံတယ္။ နဂိုကတည္းက လိုးရမယ္လို႔ သိၿပီးသားမို႔ လီးကေတာင္ေနတဲ့ၾကားထဲ နီနီဖင္လုံးအိအိႀကီးက ကားခုံတိုင္း ကြၽန္ေတာ့္လီးေပၚ တအိအိနဲ႔ ဆိုေတာ့ မလိုးရေသးဘဲ တစ္ခ်ီၿပီးလိုက္ရတယ္။ နီနီက သိတယ္ဗ်ား။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ရယ္ျပၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကို တစ္ခ်က္စုပ္ေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေမ့ေတာင္ ေမ့သြားေတာ့မလို႔။
အဲ ၿပီးေတာ့ ေဘးကေကာင္ ေတြလည္း လီးေတာင္ေနၾကတာကို သိေတာ့ နီနီက အေပၚယံကေန တစ္ဖက္စီပြတ္ေပးတယ္။ ဟိုေကာင္ေတြက ၿငိမ္ခံေနၾကတာေပ့ါ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ပိုဖီးလ္ရွိတယ္။ နီနီက ကြၽန္ေတာ့္ေပၚမွာေလ။ ကြၽန္ေတာ္ ကိုင္ရမလိုလို မကိုင္ရမလိုလိုျဖစ္ေနေတာ့ နီနီကပဲ ကြၽန္ေတာ့္လက္ယူၿပီး သူ႔ႏို႔ကို ကိုင္ထားခိုင္းတယ္။ ဟား မိုက္လိုက္တဲ့ ျဖစ္ျခင္းဗ်ာ။ ဟိုေကာင္ေတြလည္း ၿပီးက်တာပဲ။ ကားေမာင္းတဲ့ေကာင္ကေတာ့ မေက်နပ္ဘူးေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ နီနီက ေတာ္တယ္။ ဆင္းဆင္းခ်င္း ကားေမာင္းတဲ့ေကာင္ ရင္ခြင္ထဲေနတယ္။ ကားေမာင္းတဲ့ေကာင္လည္း ဆာဆာနဲ႔ ပတ္ရမ္းၿပီး နမ္းေတာ့တာပဲဗ်ိဳ႕။ နီနီက ဖင္တုံးအိအိႀကီးနဲ႔ လီးနားေတ့ထားေတာ့ ဒီေကာင္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ၿပီးရတာပဲ။ “လ်က္ေပးရဲလား” နီနီက အကုန္ခြၽတ္ၿပီးေတာ့ ေမးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ၾကၿပီေလ။ နီနီက ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ရပ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ပါးကိုင္ၿပီးေမးတယ္။ နီနီက ေျပာရင္း ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းကို ငုံ႔နမ္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လွ်ာကို သူ႔လွ်ာနဲ႔ထိုးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ေနႏိုင္ေတာ့မွာတုန္းဗ်။ နီနီကိုယ္လုံးေလးကို ဆြဲဖက္ၿပီး ႏို႔ကိုစုပ္ေတာ့တာပဲ။ ဖာသည္မသာ လုပ္စားတာ။ ႏို႔က တင္းေနတာဗ်။ လုံးလည္း လုံးတယ္။ က်စ္လည္းက်စ္တယ္။ စို႔လို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ ႏို႔သီးေခါင္းကကို မည္းမည္းႀကီး မဟုတ္ဘူး။ မည္းတယ္ ဆို႐ုံေလးပဲ။ “ျဖည္းျဖည္းေပါ့” နီနီက ကြၽန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းကို လက္ညိဳးနဲ႔ တားၿပီးေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ မသိေတာ့ဘူး။ လက္ကို ဆြဲဖယ္ၿပီး ႏို႔ကို ဆက္စို႔ေတာ့တာပါပဲ။ နီနီက ကြၽမ္းၿပီးသားေလ။ ေစာက္ပတ္ကို လ်က္ေအာင္ကို လုပ္ႏိုင္တယ္။
ကြၽန္ေတာ့္ပခုံးေပၚ ေပါင္တစ္ဖက္တင္လိုက္တယ္။ နီရဲေနတဲ့ ေစာက္ေစ့ကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး လ်က္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာလည္း မသိေတာ့ဘူးဗ်ာ။ လွ်ာကို အျပားလိုက္ ထားၿပီး လ်က္ေပးလိုက္တယ္။ “အား…” နီနီရဲ႕ ညည္းသံက စိတ္ပိုႂကြေစတယ္ေလ။ ေစာက္ေမြးက ႏုေနေသးတယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ လိုးထားမွန္း မသိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ ေလးငါးခ်က္ကို လ်က္ပစ္လိုက္တယ္။ နံသလိုလို ေမႊးသလိုလိုပါပဲ။ “ယူ..” နီနီက ေဘးကေကာင္ကို လက္ညိဳးထိုးၿပီး အဲေကာင္မ်က္ႏွာကို ေပါင္ၾကားထဲ ဆြဲအပ္ေတာ့တာပါပဲ။ အဲေကာင္လည္း နီနီေစာက္ပတ္ကို လ်က္ေပးရတာပါပဲ။ “ႏိုင္ငံျခားကားထဲက အတိုင္းဆို၊ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ေလး လ်က္စမ္းပါ၊ ရွင္တို႔ကလည္း အကုန္လုံးခြၽတ္ထားၾကေလ၊ ကြၽန္မက ခြၽတ္ၿပီးေနၿပီ၊ ရွင္တို႔က ဒီတိုင္းပဲလား၊ အား.. ေကာင္းတယ္ အဲလို ေစာက္ေစ့ေလးကို ဆြဲစုပ္ေပး အား ေတာ္လိုက္တာ အားကြၽတ္ကြၽတ္ ေကာင္းလိုက္တာ” ကြၽန္ေတာ္တို႔ အကုန္လုံး ခြၽတ္ၾကတယ္။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ သိပ္မၾကည့္ရဲဘူး။ လီးေတြကလည္း ေတာင္ေနၾကတယ္။ နီနီက ေတာ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ရပ္ခိုင္းတယ္။ ေဘးႏွစ္ေကာင္လီးကို လွမ္းကိုင္ၿပီး ကြင္းထုေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ဟိုတစ္ေယာက္လီးကို တစ္လွည့္စီစုပ္ေပးတယ္။ ေဘးႏွစ္ေကာင္ လီးကိုလည္း ေနာက္စုပ္ေပးတယ္။ “ေကာင္းလား” ေျပာင္းျပန္ႀကီး။ နီနီက ေမးတာ။ “ေကာင္းတယ္” တဲ့ ဝိုင္းေျဖၾကပုံမ်ား။ နီနီက ဒူးေထာက္ထိုင္ရာကေန ကုန္းၿပီး လီးကိုစုပ္ေပးတယ္။ “လိုးေတာ့ေလ” ေဘးကေကာင္ကို နီနီက ေနာက္ကိုဆြဲၿပီး လိုးခိုင္းတယ္။ ေဘးကေကာင္က ခ်က္ခ်င္းေဆာ္ေတာ့တာပဲ။
နီနီက ေနာက္ကေကာင္ ေဆာင့္တာ နာလို႔လားမသိဘူး။ “အ” လို႔တစ္ခ်က္ေအာ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လီးကို စုပ္ေပးေနခ်ိန္ဆိုေတာ့ လီးက သူ႔အာေခါင္ကို သြားထိတယ္။ ဆိမ့္ေနတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေခါင္းကိုကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ကို လိုးလိုက္တယ္။ ေနာက္ကေကာင္ကလည္း ေစာက္ပတ္ကို ေဆာင့္လိုး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ပါးစပ္ကို ေဆာင့္လိုးေပါ့။ နီနီက ေဘးႏွစ္ေကာင္ လီးကို ကိုင္ထား႐ုံပဲ ကိုင္ထားႏိုင္ေတာ့တယ္။ ေနာက္ကေကာင္က “ထြန္းထြန္း” တဲ့။ ထြန္းထြန္းက နီနီရဲ႕ ေပါင္တစ္ဖက္ကို မခ်ီလိုက္ၿပီး ဆက္လိုးတယ္။ နီနီက ပါးစပ္လည္း အလိုးခံရ ေစာက္ပတ္ကိုလည္း ေပါင္တစ္ဖက္ မခ်ီၿပီး အကားလိုက္ အလိုးခံေနရေပမယ့္ မၿဖဳံသလိုပါပဲ။ “အိပ္ရာေပၚ သြားရေအာင္” နီနီက ေျပာတာ။ ဒါနဲ႔ အိပ္ရာေပၚ ေရာက္သြားၾကေရာ။ ေဘးႏွစ္ေကာင္နာမည္က “ေအာင္ခ်စ္” ႏွင့္ “မ်ိဳးေက်ာ္” ပါ။ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က သိၿပီးသားေနာ္။ “ကိုကိုေလး” ေလ။ ေကာင္မေလးေတြ မေခၚရဲေအာင္ အေဖက မွည့္ေပးထားတာ။ အဲဒါေၾကာင့္လားမသိဘူး။ ရည္းစားကို မရဘူး။ ရည္းစားမရေတာ့ လိုးဖို႔ ရွာရေတာ့တာေပါ့။ ရွာေတာ့ ရတယ္ေလ။ နီနီမာတဲ့ ။ နာမည္အျပည့္အစုံက။ နီနီမာက ေအာင္ခ်စ္လီးေပၚကို ေစာက္ပတ္နဲ႔ေတ့ၿပီး ထိုင္ခ်တယ္။ အလကားေကာင္ ေအာင္ခ်စ္။ ေကာင္မေလးက မေအာ္ရဘူး။ သူက ေအာ္တယ္။ “အား” တဲ့။ ေအာင္ခ်စ္က နီနီမာရယ္ေတာ့ နည္းနည္း ရွက္သြားတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္လား ဘာလားေတာ့မသိဘူး။ ေအာင္ခ်စ္ ေနာက္ပိုင္း နီနီကို မလိုးေတာ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔လည္း မတြဲေတာ့ဘူး။ နီနီမာက မ်ိဳးေက်ာ္ကို ဖင္လိုးခိုင္းတယ္။ မ်ိဳးေက်ာ္က ဖင္ကို နည္းနည္း ႐ြံေနပုံရတယ္။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ကို လက္ညိဳးထိုးျပတယ္။ ငိုခ်င္ရက္ လက္တို႔ေပ့ါဗ်ာ။ နီနီဖင္လုံးႀကီးက ေဖြးဆြတ္ေနတယ္။ တင္းအိေနတယ္။ စြင့္ကားေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က တင္တစ္ျခမ္းကို တြန္းဖယ္လိုက္ၿပီး မည္းမည္းနဲ႔ စူစူေလးျဖစ္ေနတဲ့ ဖင္ေပါက္ေလးထဲကို လီးေခါင္းကို ေဘးတိုက္ ထိုးထည့္လိုက္တယ္။ နီနီမာက တစ္ခ်က္ၿငိမ္ခံတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဆက္ထိုးထည့္တယ္။ လီးကျမဳပ္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ေဆာင့္လိုးေတာ့တာပဲ။ နီနီမာက မ်ိဳးေက်ာ္လီးကို စုပ္ေပးတယ္။ ငနဲက ဒီလိုက်ေတာ့ ၿဖီးလို႔။ ထြန္းထြန္းကလည္း စုပ္ခိုင္းတယ္။ နီနီပါးကို လီးနဲ႔ သြားသြားထိုးတယ္။ နီနီကလွည့္စုပ္ေပးတယ္။ ေအာင္ခ်စ္က အရင္ၿပီးတယ္။ နီနီက မ်ိဳးေက်ာ္ကို ေစာက္ပတ္လိုးခိုင္းတယ္။ ထြန္းထြန္းကို ဖင္လိုးခိုင္းတယ္။ ထြန္းထြန္းၿပီးသြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က နီနီဖင္ကို ဆက္လိုးတယ္။ မ်ိဳးေက်ာ္လည္း ၿပီးသြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ၿပီးခါနီးမို႔ ပါးစပ္ကို လိုးတယ္။ သိပ္မၾကာဘူး။ ၿပီးသြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ အားမရၾကဘူးေပါ့။ နီနီက တစ္ေယာက္သုံးေသာင္းခြဲ ေျပာထားေပမယ့္ အဲဒီေန႔က ႏွစ္ေသာင္းစီပဲယူၿပီး က်န္တာအရက္တိုက္တယ္။ “နင္တို႔လီးက ေသးတယ္” “….” နီနီက မူးေတာ့ ေျပာၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ရွက္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ နီနီက လီးႀကီးေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရတယ္ ဆိုတာကိုေျပာျပတယ္။
မိန္းကေလး ဖီးလ္လာေအာင္ ခံခ်င္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရတယ္ ဆိုတာကို ေျပာျပတယ္။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ နီနီကို ခင္သြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ေအာင္ခ်စ္ကေတာ့ မပါေတာ့ဘူးေပ့ါေလ။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ နီနီက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေႂကြေနတာပါပဲ။ အဲဒါက အခြင့္အေရးေကာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တာပါပဲ။ “ဒီစေန တနဂၤေႏြ နင္နဲ႔ငါ အခန္းတစ္ခု ငွါးရေအာင္” “ငါ ပိုက္ဆံ မရွိဘူး နီနီရဲ႕” “အားလုံး ငါ အကုန္အက်ခံပါ့မယ္ဟယ္ အေရးထဲ ကပ္ေစးႏွဲႀကီးနဲ႔ လာေတြ႕ေနတယ္” ကြၽန္ေတာ္ နီနီခါးေလးကို အသာေလးဖက္ၿပီး ေပါင္ရင္းနဲ႔ ထိထားတယ္။ နီနီရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကို ခပ္ျပင္းျပင္းေလး စုပ္လိုက္တယ္။ လွ်ာခ်င္းထိၾကတယ္။ သူ႔လွ်ာကို ကြၽန္ေတာ္စုပ္သလို ကြၽန္ေတာ့္လွ်ာကိုလည္း သူက စုပ္တယ္။ လွ်ာအိအိစက္စက္ေလးကို စုပ္ရတာ လီးေၾကာကို တင္းခနဲ တင္းခနဲပဲဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ့္လွ်ာကို ထိုးထည့္ၿပီး အစုပ္ခံေတာ့လည္း ရွိန္းခနဲရွိန္းခနဲပဲဗ်။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ခါးကိုဖက္ရင္း သူ႔တင္ႀကီးကို အားကုန္ဖိညစ္မိတာေပါ့ဗ်ာ။ ဖင္လုံးႀကီးကလည္း တင္းအိေနတာပဲ။ ေပါင္ရင္းနားဆြဲကပ္ၿပီး ေတ့ထားၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ သူ႔ႏို႔ကို ခပ္အုပ္အုပ္ေလးကိုင္ၿပီး ဖိေခ်ပစ္လိုက္တယ္။ နီနီက ဖီးလ္တက္လာတယ္။ တအင္းအင္းနဲ႔ညည္းတယ္။ အေပၚယံကေန သူ႔ႏို႔သီးကို လက္မနဲ႔ညႇပ္ၿပီး ေခ်ပစ္တယ္။ တင္လုံးကိုလည္း တစ္လုံးၿပီးတစ္လုံးေခ်ရင္း ပင့္ရင္းေတ့ေတ့ထားတယ္။ ပိုၿပီး ကပ္ကပ္ ေနၾကတယ္။
နီနီက အက်ႌခြၽတ္ခ်တယ္။ ခါတိုင္းအမ်ားနဲ႔လိုးေနၾကမို႔ ေသခ်ာမၾကည့္မိဘူး။ ရင့္ၫြန႔္သား ေတြကလည္း ေဖြးစက္ေနတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ရင္ၫႊန႔္သားေတြ အကုန္ လိုက္စုပ္တယ္။ ေဘာ္လီက မခြၽတ္ရဘဲ ဆြဲခ်လိုက္တယ္။ ဝင္းဝါၿပီးအိေနတဲ့ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ကြၽန္ေတာ္ အားနဲ႔ေခ်ၿပီး ပါးစပ္အျပည့္ကို စုပ္ပစ္တယ္။ တစ္ဖက္ကလည္း တင္ကို ဆုတ္ကိုင္ရင္းေပါ့။ ဝတ္ထားတာက စကတ္မို႔လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ပင့္တင္ဖိေခ်ရင္း တင္သားအိအိႀကီးကိုပဲ ကိုင္ေနတာ။ နီနီက ေဘာ္လီခြၽတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ စကတ္ကိုခြၽတ္လိုက္တယ္။ အနီေရာင္အတြင္းခံေလးကိုလည္း ခြၽတ္လိုက္တယ္။ နီနီကေတာ့ နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ ဝတ္သမွ် အနီခ်ည္းပဲ။ ေစာက္ပတ္ကလည္း ဖီးလ္တက္ေနလို႔လား ေတာင္ေနလို႔လား လီးဆာေနၿပီမို႔လားမသိဘူး။ နီရဲေလးနဲ႔ ေစာက္ေစ့က ဖူးအိေနတဲ့ ေစာက္အုံၾကားမွာ စူးစူးခြၽန္ခြၽန္ေလး။ ကြၽန္ေတာ္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကားလိုက္တယ္။ လူေတြစုံေနေလာက္ေအာင္ လိုးဖူးေပမယ့္ ပင္ကိုယ္အတိုင္းေလး ျဖစ္ေနတဲ့ နီနီေစာက္ပတ္ကို မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္းၾကည့္ၿပီး လွ်ာကို အျပားလိုက္ လ်က္လိုက္တယ္။ “အင္း………” နီနီလည္း ေတာ္ေတာ္ဖီးလ္လာေနပုံရတယ္။ ညည္းသံက ျပင္းတယ္ေလ။ ေစာက္ပတ္ကို လ်က္ၿပီး ဆီးခုံကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ လိုက္စုပ္ေပးတယ္။ ခ်က္ကို လွ်ာဖ်ားနဲ႔ ထိုးေပးတယ္။ ေအာက္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းစီ စုပ္ဆင္းတယ္။ ေပါင္ကို ေသခ်ာကိုင္ထားၿပီး ေစာက္ပတ္ေဘးကို လ်က္တယ္။ နီနီက သူ႔လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးနဲ႔ ေစာက္ပတ္အက္ေၾကာင္းကို ပြတ္ဆြဲတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ သူ႔လက္ကိုဆြဲဖယ္ၿပီး ေစာက္ေစ့ခြၽန္ခြၽန္ေလးကို ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားနဲ႔ ဆြဲစုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ စုပ္ထားတာ။ နီနီက ေကာ့ရာကေန ကုန္းသြားလို႔ ကြၽန္ေတာ္က လိုက္ဆြဲၿပီး ေစာက္ေစ့ကို မရမကဆြဲစုပ္တယ္။ နီနီတစ္ခ်က္ တုန္သြားတယ္။ ေစာက္ရည္ေတြလည္း ထြက္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ရပ္လို႔မရတာနဲ႔ ေစာက္ေစ့ကို လိုက္စုပ္တယ္။ ေစာက္ရည္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကြၽန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေပကုန္တယ္။ ပါးစပ္ထဲ ဝင္သြားတဲ့ ေစာက္ရည္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေထြးထုတ္လိုက္တယ္။ နီနီေပါင္မွာလည္း ေစာက္ရည္စီးေၾကာင္းက တလက္လက္နဲ႔ပါပဲ။ နီနီက ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္နဲ႔ ေမးေတြမွာ ေပေနတဲ့ သူ႔ေစာက္ရည္ေတြကို လ်က္ေပးတယ္။ လ်က္ရင္း ကြၽန္ေတာ္လည္း ျပန္လ်က္တယ္။ ေစာက္ရည္ေတြ တခ်ိဳ႕ ၿမိဳခ်ျဖစ္တယ္ ထင္တာပဲ။ ငံသလိုလို ခ်ိဳသလိုလိုနဲ႔ ပါးစပ္ထဲ ဝင္သြားတယ္။
“အဲလို မိန္းကေလးက ၿပီးသြားရင္ မိန္းကေလးေတြက စိတ္ကုန္သြားတတ္တယ္။ ဒီေတာ့ လာ ဒီလိုလုပ္” နီနီက ကြၽန္ေတာ့္ကို သင္တန္းသေဘာမ်ိဳးလည္း ျပတယ္။ ေစာက္ေခါင္းထိပ္ကို စုပ္ေပးၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲကို လက္ခလယ္ႏွင့္ လက္သူႂကြယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းသြင္းတယ္။ ကုတ္တယ္။ ထိုးလိမ္တယ္။ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ျမန္ျမန္ထိုးသြင္းတယ္။ ေစာက္ရည္အက်န္ေတြက လက္မွာေပေနတယ္။ နီနီက ကြၽန္ေတာ့္လက္မွာ ေပေနတဲ့ ေစာက္ရည္အက်န္ေလးကို စုပ္ေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ရပ္ခိုင္းၿပီး နီနီက ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လီးက သူစားခိုင္းထားတဲ့ ေဆးနဲ႔ နည္းနည္း ပိုႀကီးလာသလို ရွိေပမယ့္ သိပ္မႀကီးေသးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ နီနီက ေဆးတစ္မ်ိဳးလိမ္းေပးတယ္။ လီးက ပူလာတယ္။ ပြလာတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အလုံးႀကီးလာတယ္။ နီနီစမ္းငုံၾကည့္တယ္။ လီးထိပ္နဲ႔တင္ ပါးစပ္ျပည့္ေနတယ္။ နီနီက လက္မေထာင္ျပတယ္။ “အိုေက” ၿပီဆိုတဲ့သေဘာ။
ဒီလိုနဲ႔ နီနီက ကြၽန္ေတာ့္လီးကို ႀကီးေအာင္လုပ္ေပးၿပီး ဘယ္လိုလိုးရတယ္ ဘယ္လိုဖီးလ္လာေအာင္ လုပ္ရတယ္လို႔ သင္ေပးခဲ့တယ္။ နီနီဟာ ကြၽန္ေတာ့္လက္ဦးဆရာေပ့ါေလ။ က်န္တဲ့အခ်ိန္ ထြန္းထြန္း၊ မ်ိဳးေက်ာ္နဲ႔ေပါင္းၿပီး လိုးတယ္။ ပထမႏွစ္ဟာ ၿပီးတာ ျမန္လိုက္တာလို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထင္ရတယ္ဗ်ာ။ နီနီနဲ႔ ေဝးခဲ့ရတယ္။ နယ္ျပန္ေတာ့ ခဏခဏ နီနီကို မွန္းၿပီး ကြင္းထုေျဖသိမ့္ရတယ္။ ဖူးစာအုပ္ေတြ ဖတ္ရတယ္။ သိပ္မေစာင့္လိုက္ရပါဘူး။ ………။ ၿပီးပါၿပီ။