ကောင်မလေးလာခါနီးပြီ ကျော်နိုင် လက်ကနာရီကိုကြည့်ပြီး အချက်ပြတယ် ကွျှန်တော်နှင့်ကုလား ရယ်ဒိ ပဲဆိုတဲ့သဘော ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်၊ ဟော့ ဟိုဘက်လမ်းကြားထဲကနေ ကောင်မလေး လှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ့ လှမ်းလာနြေ့ပီ။ လွယ်အိတ်လေး ကိုလွယ်ပြီး ထမင်းချိုင့်လေးဆွဲလာတဲ့ ကောင်မလေးဟာ ကျော်နိုင့်ကို မြင်တော့ တစ်ချက်တုံ့ကနဲဇြစ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ဂရုစိုက်စရာမလိုဘူး ဆိုတဲ့ဒီဇိုင်းနှင့် မျက်မှောင်လေးကြုံ့ပြီး ခပ်တင်းတင်းဆက်လျှောက်လာတယ်။ သူ ခြေလှမ်း လှမ်းလိုက်တိုင်းမှာ ပေါင်တံ လုံးလုံးလေးဟာ ဆင်စွယ်နှာမောင်းလေးလို ဝင်းကနဲ တင်းတင်းလေး ပေါ်ပေါ်လာတယ်၊တစ်ချက်တစ်ချက် မျက်နှာပေါ်ဝဲကျလာတဲ့ ဆံနွယ်လေးကို မေးလေးဆတ်ြ့ပီး ခါထုတ်လိုက် ရင် ပေါင်ကြားထဲက ငပဲ ဆတ်ကနဲ မတ်လာအောင် ဆွဲငင်အား ကောင်းလှပါတယ်။ ကျော်နိုင်လဲဒါတွေ စွဲပြီး ကောင်မလေးကိုလိုက်တာလေ။ ကောင်မလေးက ကိုးတန်းကျောင်းသူ မနက် ရှစ် နာရီလောက်ဆို ဒီလမ်းကြားလေးအတိုင်း ကျူရှင်သွားလေ့ရှိတယ်။ကျော်နိုင်က စောင့်ပီးရည်းစားစကားပြောတယ်။
ကောင်မလေး က ပြောရပါ့ မလားဆိုပြီး ရပ်ကွက်လူကြီးသွားတိုင်တော့ ကျော်နိုင် သတိပေးခံရတယ်၊ မိဘတွေကချမ်းသာတော့ မျက်နှာနာပြီး သတိပေးရုံလောက်နှင့်ပြီးတာပါ။ ဒါကိုကျော်နိုင်က မကျေနပ်လို့ လက်စားချေမယ်ဆိုပြီး ကွျှန်တော်တို့နှစ်ယောက်နှင့် စောင့်တာပေါ့။ ကွျှန်တော်တို့က ကျော်နိုင့် သူငယ်ချင်းတွေပါ၊ တပည့်လို့ပြောရင်လဲ မမှားဘူး။သူပေးတာယူ၊ သူကွျှေးတာစား။ သူတိုက်တာသောက်မိမှတော့ သူခိုင်းတာလုပ်ရတော့မှာပေါ့။ ကောင်မလေး ကားနားရောက်လာတာနှင့် ကွျှန်တော်နှင့်ကုလား တစ်ပြိုင်တည်း ကောင်မလေးကို ဖမ်းချုပ်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ကွျှန်တော်က ဂျိုင်းကနေမ၊ ကုလားကခြေထောက်ကနေ မပြီး ကျော်နိုင် အသင့်ဖွင့်ပေးတဲ့ကားထဲ ကိုထိုးသွင်းလိုက်ကြတယ်။ ကောင်မလေး ဟာရုတ်တရက်တော့ အရမ်းလန့်ပြီးမျက်လုံးလေးအဝိုင်းသား နဲ့ကြောင်နေတယ်၊ ကားထဲရောက်တော့မှ သူအသိပြန်ဝင် လာပြီး အတင်းရုန်းကန်ရင်း အော်ဟစ်ဖို့ကြိုးစားတယ်။ မရတော့ပါဘူး၊။သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေဟာ ကွျှန်တော့်လက်ဝါးထဲမှာ ဘယ်လိုမှ လှုပ်ရှားလို့ မရတော့ပါဘူး။ ကောင်မလေးဟာ မျက်လုံးလေး ကလယ် ကလယ် နှင့် ကွျှန်တောင်္တို့ကို ကြောက်လန့်တကြားကြည့်တယ်။
သူ့မျက်နှာလှလှလေး ဟာကွျှန်တော့်လက်ဝါးထဲမှာ သေးသေး လေး။ဒီအချီန်မှာ ပဲကျော်နိုင့် ကအသင့်ယူလာတဲ့ ဆေးထိုးအပ်ကို ကိုင်ပြီး အနားရောက်လာတယ်၊ ဆေးထိုးအပ်ထဲမှာတော့ အများထင်သလို ကလိုရိုဖောင်းတွေ၊စီတ်ကြွဆေးတွေ မပါပါဘူး၊ ဘီအီး အဆီရယ်၊ ဝိစကီ ရယ်ကိုရောမွှေပြီး ဆေးထိုးအပ်စလင်း ထဲထည့်ထားတာပါ။ ဒါကလဲ ကျော်နိုင်ရဲ့ အကြံ။ဟိုဆေးတွေ ဘယ်မှာဝယ်ရမှန်း မသိတော့။ ကောင်မလေးကို မြို့ပြင်ခြံ အသယ်မှာ ငြိမ်ငြိမ်သက်သက် ဖြစ်အောင်လို့လေ၊ထင်ထားတဲ့အတိုင်းပါပဲ။ တစ်ဆယ် စီစီ စလင်းထဲက အရက်တွေ အကုန်မှာတော့ သူ့မျက်ဝန်းလေး ရီဝေဝေ ဇြစ်လာပါပြီ၊။ကွျှန်တော်တို့ကပို သေချာသွားအောင် ငါး မိနစ်လောက် စောင့်ကြည့်ပါတယ်။ နောက် သူ့ကို ချူပ်ထားတာကိုလွှတ်ကြည့်တယ်။ အူရိုင်းကောင်မလေး ဟာမူးနေပါပြီ။ သူခေါင်းထောင်နိုင်ဖို့ကြိုးစားတယ်၊ မရပါဘူး။ဘယ်ရနိုင်မလဲ့နေ့တိုင်းသောက်နေကျ ကွျှန်တော်တို့တောင် ကိုယ့်ဟာကို စမ်းထိုးကြည့်တုန်းက ချာလပတ်လည်နေတာ။ ဒီလို ကောင်မလေး ကတော့ ကမ္ဘာကြီး ချာချာလည် ဖြစ်နေမှာပေါ့။
ကျော်နိုင်ကို အိုကေ တဲ့အကြောင်း လှမ်းပြောလိုက်တော့ ကျော်နိုင် ကသွေးစုပ်ခါနီး ဗင်ပိုင်ယာ တစ်ကောင်ရဲ့ အသံမျိုးနဲ့ အားရပါးရ ရယ်ပြီး ကားလေးကို မောင်း ထွက်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျော်နိုင်တို့ ခြံက ရာဘာ ခြံပါ။ ငါးဧက လောက်ကျယ်တဲ့ ခြံကြီးထဲမှာ ကျော်နိုင့်မိဘတွေ တခါတလေ အပန်းဖြေဖို့ ဆောက်ထားတဲ့ ဘန်၈လို တစ်လုံး ရှိတယ်။ ကြိုက်သလောက်အော်၊ ကြိုက်သလိုဟစ် ရွာထဲက သဲ့သဲ့လေးလောက်ပဲကြားရတာ။ ရှိတဲ့အစောင့်ဆိုတာလဲ ကျော်နိုင်တို့ကမီးသေပြီးသား။ အခုလဲ ကားရပ်လိုက်တာနဲ့ အပြေးလေးရောက်လာပြီး ကျော်နိုင့်ကို အားရဝမ်းသာပြုံးပြတယ်။ ကျော်နိုင်က အိတ်ထဲက ထောင်တန်နှစ်ရွက် ထုတ်ပေးလိုက်တယ်၊ အစောင့်ခမျာ အပျော်လွန် သွားလို့ထင်တယ်။ ချာကနဲလှည့်ထွက်ပြီးမှ ဆရာဘာဝယ်ပေးရဦးမလဲတဲ့။ ကျော်နိုင်က မလိုတော့ဘူး။ကားပေါ်မှာ အကုန်ပါတယ်ဆိုတော့မှ။ခြေလှမ်းသွက်သွက်နှင့် အပြေးတစ်ပိုင်းလစ်ပါတော့တယ်။ သူပျောက်သွားတော့မှ ကောင်မလေးကို ပွေ့ချီပြီး အိပ်ခန်း ထဲသယ်ရတယ်၊ ဒီတစ်ခါတော့ ကျော်နိုင်က သူကိုယ်တိုင် သယ်ပါတယ်။ဟုတ်တော့လဲဟုတ်ပါတယ်လေ။ ဒီရောက်မှတော့ ကွျှန်တော်တို့ဘာဝင်ပါစရာရှိတော့မှာလဲ။ ဒါနဲ့ နောက်ဖုံးထဲက အရက်ပုလင်းတွေ၊ရေခဲ ပုံးတွေ ထုတ်ပြီ်းကုလားနဲ့ကွျှန်တော် ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဝိုင်းဖွဲ့လိုက်ကြတယ်။
တစ်ကြိုက်လောက်ပဲ သောက်ရပါသေးတယ်။ကျော်နိုင်ရောက်လာတယ်။ “ဟ…ဇာတ်လမ်းမစသေးဘူးလားဟ” “စော်ကအမူး မပြေသေးဘူးကွ။ မူးနေရင်ကောင်းမှန်းသိမှာ မဟူတ်ဘူး။ သူအမူးပြေအောင်စောင့်ရင်း သွေးပူပေါ့ ၊လာ ချီလ်းယား” ပြောပြောဆိုဆိုပဲ ကျော်နိုင် ကဖန်ခွက်ခြင်းတိုက်ပြီးမော့လိုက်တော့ ကွျှန်တော်တို့လဲ လိုက်မော့ရတာပေါ့။ တစ်ခွက်လောက်သောက်ပြီးတော့ ကုလားက နိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ သူ့အကိုဆီဖုန်းဆက်ချင်လို့ ဆိုကျော်နိုှုင့်ဖုန်းကို နှစ်ရက်လောက် ငှားပါလို့ပြောတယ်။ ဒါမျိုးှဆို ကျော်နိုင်တို့က လက်တိုတာမဟုတ်ဘူး။ ယူစေဗျား ဆိုပြီး သူ့ဟန်းဖုန်းကို ချက်ချင်းထုတ်ပေးတယ်။ နောက်တစ်ခွက်လောက် အကုန်မှာတော့။ ကျော်နိုင်က ကဲ့စမယ် ဆိုပြီး အခန်း ထဲဝင်ပြီး တံခါး ပိတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကွျှန်တော်တို့ကလဲ ဘယ်နေမလဲ၊ ခွက်လေးတွေ အသာချပြီး ချောင်းကြတာပေါ့။ ကွျှန်တော်တို့ချောင်း တဲ့အချိန်မှာ ကောင်မလေးဟာ ကိုယ်တုံးလုံးလေး ဖြစ်နေပါပြီ။ ဖြူဝင်းတယ်ဆိုတာထက် ရွှေဝါရောင် ခန္ဒာကိုယ်လေး ဟာအခုတော့ ဖုံးကွယ်စရာ အဝတ်တွေမရှိလို့ ဟာလာဟင်းလင်းလေးဖြစ်နေပါပြီ။ သူ့မျက်နှာလေးဟာ ဘေး တစ်စောင်းလေး ဖြစ်နေလို့ မျက်နှာလးကိုတော့ မမြင်ရပါဘူး။
ဒါပေမယ့် ကျော့ရှင်းတဲ့ လည်တိုင်လေးရယ်။တောင်ပူစာလေးလို မို့မို့ဝန်းဝန်း ရင်သားလေးနှစ်မွှာရယ် ၊ အဆီပြင် မရှိတဲ့ ဗိုက်သား ချပ်ချပ်လေးရယ်။ အမွှေး ရေးရေး လေးပေါက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေး ရယ်ကိုတော့ ကောင်းကောင်းမြင်နေရပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကျော်နိုင် ကသူ့အဝတ်အစားတွေ ကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီကောင့်လီးဟာကောင်းကောင်း မတောင်သေးဘူး။ တွဲလောင်းကြီး ဟိုရမ်းဒီရမ်းနဲ့အဝတ်တွေချွတ်ပြီးတာနှင့် ကျော်နိုင်ဟာ ကောင်မလေးနားကပ်သွားတယ်။ပြီးတော့ ဘယ်ဘက်နို့သီးလေးကို ငုံ ပြီးစို့လိုက်ပါတယ်။ ကောင်မလေး ဟာတစ်ချက်“အင်း ”ကနဲ ညဉ်းပြီးခေါင်းလေးလှုပ်လာတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လက်ကလေးတွေနဲ့ ကျော်နိုင် ခေါင်းကြီးကို တွန်းဖယ်ဖို့ကြိုးစားတယ်။ဒါပေမယ့် ကောင်းကောင်းအမူးမပြေသေးတဲ့ ကောင်မလေးလက်တွေဟာ ဘာအားအင်မှ မရှိလှပါဘူး။ဒီအချိန်မှာပဲ ကျော်နိုင်က သူ့ညာဘက်လက်ကြီးနဲ့ ကောင်မလေး စောက်ဖုတ်ကိုအုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ခေါင်းလေးထောင်ထလာတယ်။ပြီးတော့ သူ့ပေါင်လုံးလေးနှစ်ချောင်း ကို လိမ်ယှက်ပြီး အတင်းကုန်းထဖို့ကြိုးစားတယ်။ မရပါဘူး။ သူ့ရင်အုံလေးပေါ်မှာ နို့သီးလေးကို အတင်းစို့နေတဲ့ကျော်န်ုင်က ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ပဲ ကောင်မလေး ခေါင်းနောက်ကနေသိုင်းဖက်ပြီး ပခုံးလေးကို သိုင်းဖက်ချူပ်ထားလိုက်တယ်။
ထလို့မရတော့တဲ့ကောင်မလေးဟာ မာန်တော့ မလျှော့သေးပါဘူး။ခေါင်းလေးကိုဘယ်ညာ ရမ်းခါရင်း ဘေးဘယ်ညာကိုလိမ့်ထွက်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ဘယ်ရလိမ့်မလဲ… ကျော်နိုင်က သူ့ညာဘက်ပေါင်တံကြီနှင့် ကောင်မလေးညာဘက်ပေါင်တံ ကိုခွပြီး ဖိထားလိုက်တယ်။ အခုဆိုရင်ကောင်မလေး လှုပ်လို့ရတာ သူ့ခေါင်းလေးရယ်၊ လက်နှစ်ဖက်ရယ်၊ဘယ်ဘက်ခြေထောက်ရယ်ပဲ ရှိပါတော့တယ်။ လှုပ်လို့မရမှန်းသိသွားတဲ့ကောင်မလေးဟာ “ အင်…့လွှတ်၊ လွှတ် ၊ရှင်မယုတ်မာနှင့်နော်။” ပြောပြောဆိုဆို သူ့လက်သည်းခွျှန်ခွျှန်လေးတွေနှင့် ကျော်နိုင့် မျက်နှာကြီးကို ကုပ်ဖဲ့ဖို့ကြိုးစားတယ်။ ကျော်နိုင်က “ဟင်” ကနဲ တစ်ချက်မာန်ဖီသလို ရေရွတ်လိုက်ရင်း ကောင်မလေး လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖမ်းချူပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကောင်မလေးမျက်နှာလေး ကိုညာလက်နဲ့ ဖမ်းကိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို အတင်းစုပ်ပါတော့တယ်။ ကောင်မလေးက မျက်နှာလေးကို ရှုံမဲ့ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို တင်းတင်း စေ့ထားတော့ ကျော်နိုင့်မှာ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကိုစုပ်ဖို့ မလွယ်ဘူးဖြစ်နေတယ်။
ဒါပေမယ့် ကျော်နိုင်ကလဲ သမ္ဘာပဲ…ညာဘက်လက်ကြီးနဲ့ ဘယ်ဘက် နို့သီးလေးကို ခပ်တင်းတင်း တစ်ချက်ဆုပ် ညှစ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ကိုယ်လုံးလေး ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ်။တစ်သက်လုံး ဒီအရွယ်ထိ နေမလောင်၊လေမခ တယုတယ ထားထားတဲ့ အပျိုစင်နို့အုံနှုးနူးညံ့ညံ့လေးကို လက်ကြမ်းကြီးနဲ့ အတင်းဖြစ်ညှစ်တာခံလိုက်ရတော့ ခမျာလေးမှာ နာလွန်းရှာလို့ထင်ပါရဲ့။ “အား…့အ့” ဆိုတဲ့အသံလေးနှင့် အတူ မျက်ဝန်းက မျက်ရည်လေးတွေတောင် စိမ့်ထွက်လာတယ်။ဒါကိုကျော်နိုင်က သွေးအေးအေးနှင့် ခဏစောင့်ကြည့်ပြီးမှ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို စုပ်ယူနမ်းလိုက်ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကောင်မလေး နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို အတင်းစေ့မထားတော့ ပါဘူး။ နောက်တစ်တစ်ခါ သူ့နို့သီးလေး အညှစ်ခံရမှာစိုးလို့ထင်ပါရဲ့။ ဒါပေမယ့် မျက်ဝန်းကတော့ မျက်ရည်စလေးတွေ တစ်လိမ့်လိမ့် စီးကျနေလေရဲ့။အဲတော့မှ ကျော်နိုင်ရဲ့ ညာလက်ကြီးဟာ စောက်ဖုတ် လေးနေရာပြန်ရောက်သွားပြီး အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းပွတ်သပ်နေပါတော့တယ်။ပွတ်သပ်နေတဲ့ လက်ဝါးကြီး ထဲကလက်ခလယ် ဟာတစ်ချက်တစ်ချက် စောက်စေ့ လေးကို ထိလိုက် ၊တစ်ချက်တစ်ချက် စောက်ခေါင်းလေး ထဲကို ဝင်မလိုလို ဖြစ်လိုက် ၊ဟိုးအောက်နားရောက်သွားပြန်ရင်လဲ စအိုဝလေးကို ကလိသွားလိုက်နှင့် ကျော်နိုင်ဟာ လက်တစ်ဘက်တည်းနှင့်ကို စိမ်ပြေ နပြေ ကစားနေတယ်။
မကြာပါဘူး။ကောင်မလေး ရဲ့စောက်ပတ်လေးဟာ အတွေ့ကို မလွန်ဆန်နိုင်ရှာပဲ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေ တစ်မိမ့်စိမ့် ထွက်လာရှာပါပြီ။ ဒီအချိန်မှာပဲ့ှကျော်နိုင်က စောက်စေ့ လေးကို လက်ခလယ်နှင့် ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး မရပ်မနားကုပ်လိုက်ပါတယ်။ သူကုပ်လိုက်တာကောင်မလေးအယားပြေမပြေတော့ မသိဘူး။ လှုပ်လို့ရတဲ့ ဘယ်ဘက်ခြေထောက်လေး ဟာ ကွေးလာလိုက်၊ဆန့်သွားလိုက်၊ဒူးလေးထောင်လာလိုက်၊ ခြေထောက်လေးပြန်ဆင်းလိုက်နှင့် တစ်ချောင်းထဲ ယောက်ယက်ခတ်နေပါတယ်။ပါးစပ်ကလဲ တအင်းအင်းနဲ့ ညည်း သံလေးလားမသိ။ သေချာတော့မကြားရဘူး။ကျော်နိုင်က သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို မလွှတ်တမ်း စုပ်ထားတော့ ခမျာလေးမှာ ညည်းတာတောင် လွတ်လွတ်လပ်လပ် မညည်းရရှာဘူး။ ခဏနေတော့ ကျော်နိုင်က ကောင်မလေး ကိုယ်လုံးလေးပေါ်ကို တခြမ်းဖိထားတဲ့ အနေအထားကနေ ပေါင်လုံးလေး နှစ်လုံးကြားထဲ ကို နေရာယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဘယ်ဘက်လက်က မွေ့ရာပေါ်ထောက် ၊ ညာဘက်လက်က လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး ကောင်မလေးစောက်ဖုတ်အဝမှာ တေ့လိုက်ပါတယ်။ ကောင်မလေးဟာ သူ့ပေါင်လေး နှစ်လုံးကြားမှာ ကျော်နိုင့် ခန္ဒာကိုယ်ကြီး ရောက်နေတာကိုမနေတတ်လို့ ထင်တယ်။ ပေါင်လုံးလေးနှစ်လုံးကို အတင်းပြန်စေ့ဖို့ကြိုးစားတယ်။
ဘယ်ဖြစ်နိုင်တော့မှာလဲ။ သူ့ခန္ဒာကိုယ်လေးရဲ့ နှစ်ဆလောက်ရှိတဲ့ ကျော်နိုင့် ကိုယ်လုံးကြီးကို ဖယ်ပြီး ပြန်စေ့ဖို့ သူ့ပေါင်လုံးလေးတွေမှာ လုံလောက်တဲ့ အားမရှိရှာဘူး။ ပေါင်လုံးလေးတွေစေ့မရပြန်တော့ တစ်ခါ သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဘယ်ဘက်စောင်းလိုက်ပြီး မှောက်ရက်ဖြစ်ဖို့ကြိုးစားပြန်တယ်။ ကျော်နိုင်က မွေ့ရာပေါ် လက်ထောက်ထားတာကနေ ကောင်မလေးကိုယ်လုံးလေးပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်တော့ပါဘူး။ အဲဒီတော့မှ ကျော်နိုင်ဟာ သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အဝလေးမှာ တေ့လိုက်တယ်။ဒါပေမယ့်… ကောင်မလေးဟာ လှုပ်လို့ရတဲ့ လက်လေးနှစ်ဖက်နှင့် သူ့ရတနာ စောက်ဖုတ်လေးကို အတင်းအုပ်ထားပြန်တယ်။ ကျော်နိုင်တေ့လိုက်တဲ့ လီးဒစ်ကြီးဟာ စောက်ဖုတ် လေးကိုမထိပဲ အုပ်ကာထားတဲ့ လက်ဖမိုးလေးတွေကို သာသွားထိတယ်။ ကျော်နိုင် ချွေးတွေလဲ ပျံနေပါပြီ ဒေါသလဲထွက်သွားပုံရတယ်။ “တောက်” တစ်ချက်ခေါက်လိုက်တယ်။ နောက် ကောင်မလေး ရဲ့အညှာကို ပြန်သတိရသွားပုံ နှင့် ပြုံးလိုက်ပါတယ်။ နောက် ဘယ်ဘက်နို့အုံလေး ကို ညာလက် နဲ့ တင်းတင်းဆုပ်ညှစ်ပစ်လိုက်တယ်။
ကောင်မလေးဟာ “ အား…အ့ဟ့”ဆိုတဲ့ အသံလေးနှင့် ခေါင်းလေးဘယ်ညာ ရမ်းခါသွားတယ်။ကျော်နိုင်က လွှတ်မပေးပါဘူး။ ဒီတစ်ခါ ညှစ်လိုက်တဲ့ အားဟာ သေးပုံမရဘူး။ ကျော်နိုင့်လက်ကအကြောကြီးတွေထောင်နေတာ တောင်မြင်နေရတယ်။ကောင်မလေးဟာ နာလွန်းလို့ မျက်ရည်တွေ ကျရင်း “ လွှတ့့် လွှတ်…လွှတ်ပါတော့။နာလှ ပြီ…အား့ကွျှတ်…ကွျှတ်…”လို့ပြောရင်းတောင်းပန်တယ်။ ကျော်နိုင် ကပြုံးလိုက်တယ်။ နောက် လွှတ်ပေးမလိုလို နဲ့လက်ကို ရုတ်လိုက်ပြီးမှ နို့သီးခေါင်းလေးကို လိမ်ဆွဲ ပြစ်လိုက်ပါတယ်။ ကောင်မလေးဟာ ကျော်နိုင်လက် ရုတ်လိုက်တော့ နာကျင်တာသက်သာသွားပုံ နဲ့။ ကျုံထားမိတဲ့ ပခုံးလေးကို ပြန်ဖြေချရုံရှိသေး ကျော်နိုင်က နို့သီးခေါင်းလေးကို လိမ်ဆွဲလိုက်တော့ “ အ…အားးး” ဆို အသံစူးစူးလေးနဲ့ တစ်ချက်အော်လိုက်ပြီး မှ သူ့နို့သီးလေးကို ပွတ်ရင်းတဟင့်ဟင့် နဲ့ ငိုပါတော့တယ်။ ကျော်နိုင်ဟာ ကောင်မလေး ငိုနေတာကို အရသာခံကြည့် နေပါသေးတယ်။ကောင်မလေးဟာ ကလေးလေးတစ်ယောက်လို တရှုံရှုံနဲ့ မျက်ရည်တွေကျရင်း ရှိုက်ရှိုက်ငိုနေတယ်။ သူ့နို့အုံဖြူဖြူနုနုလေး ကိုပွတ်ရင်းနဲ့ပေါ့။ ကျော်နိုင်ကလဲ ရက်စက်တာပါ။ နုနုနယ်နယ် နို့အုံ လေးကို ညှစ်ပစ်လိုက်တာများ လက်ငါးချောင်းရာ ကြိးအစင်းလိုက်ထင်လို့။
သကောင့်သားက သူ့လက်ရာကိုသူ သေသေချာချာ ပြန်ကြည့်သေးတယ်။ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်တာပဲ။သူ ကောင်မလေးကိုယ်လုံးလေးပေါ် မှောက်လိုက်ရင် သူ့မျက်နှာက ကောင်မလေး ခေါင်းပေါ်ရောက်နေတာဆိုတော့ နို့သီးမပြောနဲ့ မျက်နှာတောင်မြင်ရမှာမဟုတ်ဘူး။ အခုလဲ နို့အုံလေးကို သေချာကြည့်ပြီး ကြည့်လို့ဝတော့မှ သူ့လုပ်ငန်း ကိုသူ ပြန်စတယ်။ လီးကြီးကို သေချာကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အဝလေးမှာ တေ့လိုက်ပြန်တယ်။ ပြီးတော့ သာသာလေးထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ဟာ ဒီတစ်ခါတော့ ရုန်းလဲမရုန်းတော့၊ လက်နဲ့လဲမကာတော့ဘူး။ဒါပေမယ့် “အီ…”ဆိုပြီး ကြောက်ကြောက်နှင့် သူ့ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းကို အတင်းတောင့်ထားတယ်။ ဒီတော့ကျော်နိုင့်မှာ လီးကို ရှေ့တိုးပြီး ထိုးလိုက်ရင် သူ့ခါးကပါရှေ့ရောက်သွားတော့ ကြောက်ကြောက်နှင့် အတင်းတောင့်ထားတဲ့ ကောင်မလေးပေါင်နှစ်ချောင်း ကိုဖိမိပြီး ကောင်မလေးခန္ဒာကိုယ်လေးက ခေါင်းရင်းကို ရွေ့သွားတယ်။ တစ်ခါ ကျော်နိုင်ကမဝင်သေးတော့ ရှေ့တိုးပြီး ထည့်လိုက်ပြန်ရင်း ကောင်မလေးကိုယ်လုံးလေးက ရွေ့သွားပြန်ရင်း နဲ့နောက်ဆုံးကောင်မလေးဟာ ခုတင်ခေါင်းရင်းကို ခေါင်းနဲ့ တိုက်ရုံတင်မကတော့ပဲ အပေါ်ပိုင်းတစ်ပိုင်းလုံးဟာ ခုတင်ခေါင်းရင်းမှာ ကန့်လန့်ကြီး။ ကျော်နိုင်က အောက်ကိုပဲ မဲနေတော့ ကောင်မ လေး ကန့်လန့်ကြီးဖြစ်နေတာချက်ချင်းသတိမထားမိဘူး။
ခဏနေ နဖူးပေါ် စီးကျလာတဲ့ချွေးတွေကို သုတ်ရင်းကြည့်လိုက်တော့မှ ကောင်မလေး ကန့်လန့်ကြီးဖြစ်နေတာကိုမြင်သွားပြီး ကောင်မလေးခါးကို ဇုံကိုင်ကာ အောက်ကိုပြန်ဆွဲချတယ်။ကိုယ်လုံးလေးဟာ အရုပ်လေးတစ်ရုပ်လို ရွေ့ကနဲ ပါသွားတယ်။ ဘယ်လောက်ကြောက်နေတယ်မသိဘူး။ သူ့ခြေထောက်လေးတွေကို အတင်းအားထည့်ပြီး တောင့်ထားတာ ခြေမလေးတွေတောင် ကုပ်လို့။ကျော်နိုင်လဲ ဒါကိုမြင်တယ်။ဒါပေမယ့် သူလဲမပြုံးနိုင်တော့ဘူး။သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ရေချိုးထားသလို ချွေးတွေနစ်နေပြီလေ။ မောလဲမောနေပုံရတယ်။ သူ့အသက်ရှုသံဟာ အပြင်ကတောင်ကြားရတယ်။ကျော်နိုင်ဟာ မွေ့ရာပေါ်ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ခဏအမောဖြေနေတယ်။ အမောဖြေနေတုန်း သူ့လီးက ပျော့ကျသွားတယ်…သူလဲသိတယ်။ သူဟာ ကောင်မလေးကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းတွန်းဖယ်ပြီး အခန်းတံခါးဝနားကိုလျှောက်လာတယ်။ ကွျှန်တော်တို့လဲ ကမန်းကတန်း ဧည့်ခန်းကို ပြန်ပြေးပြီး အရက်သောက်ချင်ယောင်ဆောင်နေရတယ်။ မကြာခင်ပဲ တံခါးဖွင့်သံကြားရလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျော်နိုင်က တဘက်တစ်ထည် ခါးမှာပတ်ပြီး ထွက်လာတယ်။ ခွျှေးတွေကို အဲဒီတဘက်နဲ့သုတ်လာပုံရတယ် ။
ခွျှေးဘယ်လောက်များထွက်တယ်မသိဘူး၊ တဘက်တစ်ထည်လုံး ရေစိမ်ထားသလို နစ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့်ကွျှန်တော်လဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး “ဆရာသမား၊မောလာပြီလား၊ ရော့ရော့…အမောပြေ တစ်ခွက်လောက်လုပ်လိုက်” ဆိုပြီး အရက်ခွက်ကိုကမ်းပေးလိုက်တော့ ဒင်းက တစ်ခွက်လုံးကို ရေသောက်သလို တရှိန်ထိုးမော့ချပြစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အနားမှာ ထိုင်ပြီး “ အသစ်ဆိုတော့ နည်းနည်းပြိုင်းတာပေါ့ဗျာ။ဒါပေမယ့် အေးဆေးပါ” ဆိုပြီးနောက်တစ်ခွက် ထပ်ကစ်တယ်။ “အေးပါကွာ။ မင်းအဆင်ပြေရင်ပြီးတာပဲ ။အပြင်ဘက်ကိုတော့စိတ်ချ။ငါတို့ဒီမှာသောက်ရင်း ကင်းစောင့်ပေးနေတယ်။” ကွျှန်တော်ရွှီး လိုက်တော့ ဒီကောင်က “သောက်တော့သောက်၊မှောက်တော့မနေနဲ့နော်။ ကဲ့ငါနောက်တစ်ချီဝင်လိုက်အုံးမယ်။”ပြောပြောဆိုဆို အခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားပါတော့တယ်။ ကွျှန်တော်တို့လဲ အရက်ခွက်လေးတွေ ပြန်ချပြီး ချောင်းကြပြန်တာပေါ့။ ကောင်မလေးဟာ ကုတင်ပေါ်မှာ ဆောင့်ကြောင့်လေး ထိုင်ရင်း တရှုံရှုံ ငိုနေတယ်။ ကွျှန်တော်တောင် တွေးမိသေးတယ်။ ဒူးနဲ့မျက်ရည် သုတ်တယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးပြောတာ ဖြစ်မယ်လို့လေ။ ကျော်နိုင် ဝင်လာတာ တွေ့တော့ သူလန့်သွားတဲ့ပုံလေးဟာ သနားစရာလေးဗျာ။ မျက်ရည်တွေစိုနေတဲ့ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေး နဲ့ ကျော်နိုင့် ကိုမော့ကြည့်ရှာတယ်။
ဆံပင်ဂုတ်ဝဲလေးက ဖွာလန်ကြဲလို့။ ကျော်နိုင် ကခါးမှာပတ်ထားတဲ့ တဘက်ကို ဖြေချလိုက်တယ်။ ခဏနားလိုက်လို့ အားပြန်ပြည့် သွားတဲ့ လီးကြီးဟာ ကောင်းကင်ကို ပျံတက်တော့မယ့် ဒုံးပျံ ကြီးလိုပဲ မတ်မတ်ကြီး။ ကောင်မလေး ဟာကျော်နိုင့် လီးကြီးကို အနီးကပ်မြင်လိုက်ရတော့ ဆတ်ကနဲ တုန်သွားပြီး ပါးစပ်လေး အဟောင်းသား ဖြစ်သွားတယ်။ ခုနတုန်းကတော့ လူးရင်းလှိမ့်ရင်းမို့ မမြင်လိုက်ရတာဖြစ်မယ်။ ခုမှ အရွယ်ရောက်ပြီးယောက်ကျားတစ်ယောက်ရဲ့ လီးကိုသေသေချာချာ မြင်လိုက်ရတော့ ကြောက်သွားလိုက်တာများ ကုတင်ပေါ်မှာ နောက်ဆုတ် နောက်ဆုတ် နဲ့ ဖင်လေးရွေ့ရွေ့ပြီးဆုတ်သွားတာ။ ခေါင်းရင်းက ကုတင်တိုင် နဲ့ တိုက်မိမှ ရပ်တော့တယ်။ နောက်ဆုတ်သွားတဲ့ ကောင်မလေးကို ကျော်နိုင်က ဆံပင်ကို လှမ်းဆွဲပြီး ပက်လက်လှန်ပစ်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ဟာ ကြောက်လွန်းလို့ထင်တယ်။ အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်။ ကျော်နိုင်ကတော့ သနားပုံ မရပါဘူး။ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ပေါင်တံ ဖြူဖြူလေး နှစ်ချောင်းကို ဆွဲဟလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီကြားထဲကို ဝင်မှောက်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေးဟာ မျက်နှာလေးကို တစ်ဘက်လှည့်ပြီးတစ်သိမ့်သိမ့်ရှိုက်ငင်ရင်းလက်ဝါးလေး နှစ်ဖက်နှင့် မျက်နှာလေးကိုအုပ်ထားတယ်။ ကျော်နိုင်က တော့ အောက်ပိုင်းကိုပဲ မဲနေပါပြီ။ သူ့ရဲ့ လီးကြီးကို ကောင်မလေး စောက်ဖုတ်အဝ လောက်မှာမှန်းပြီး တေ့လိုက် တယ်။
နောက် ဖြေးဖြေးချင်း ဖိချလိုက်တယ်။ ကောင်မလေးဟာ ခုနက ခံထားရတာတွေ ကြောင့်ထင်တယ်။ ရုန်းလဲ မရုန်းတော့၊ လက်နဲ့လဲ မကာတော့ဘူး။ နောက်ပြီး ပေါင်တံ လေးနှစ်ချောင်းကလဲ ကျော်နိုင် ဆွဲဖြဲ ထားလို့ တော်တော်ဟ နေတော့ ကျော်နိုင့် ခါးကို ထောက်မနေဘူး။ ကျော်နိုင့် လီးကြီးဟာ စောက်ဖုတ်အဝလေးကို သွားထိတယ်။ ကောင်မလေး တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်သွားတယ်။ နောက် ကျော်နိုင်က ဖိထည့်လိုက်တယ်။ အရည်လေးတွေ ခန်းသွားပြီဖြစ်တဲ့ စောက်ဖုတ် အပြင်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို လီးကြီးဟာ ထိုးခွဲပြီး အထဲ ဝင်မလိုလို နဲ့ အောက်ကို ချောပြီး ကျသွားတယ်။ မွေ့ယာကိုတောင်သွားထောက်မိတယ်။ ကျော်နိုင်က နောက်တစ်ကြိမ် အောက်ကနေ ပင့်ပြီး ထည့်လိုက်ပြန်တယ်။ လီးဒစ်ကြီးဟာ စောက်ဖုတ် အပေါ် နှုတ်ခမ်းလေး လေးတွေကို ပွတ်ဆွဲသွားပြီး စောက်စေ့လေးကို ခလုတ်တိုက်ရင်းရပ်သွားတယ်။ ဒီလိုမျိုး နှစ်ခါ သုံးခါဖြစ်တော့ ကျော်နိုင် စိတ်မရှည်တော့ ဘူးထင်တယ်။ ဘယ်လက်နှင့် ကောင်မလေး ခေါင်းကို အုပ်ကိုင်ပြီး ညာလက်ကလိးကို ကိုင်လို့ စောက်ဖုတ်အဝ လေးထဲ ကို ထိုးထည့်လိုက်ပြန်တယ်။ ဒစ်ထိပ်ဖျားကြီးဟာ စောက်ဖုတ်အဝလေးမှာ သေချာကြီးထောက်မိပါတယ်။
ဖိသွင်းလိုက်တော့ စောက်ဖုတ် အသစ်စက်စက် လေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေး တွေတောင် ကြုံ့ပြီးချိုင့် ဝင်လာတယ်။ လီးတန်ကြီးကလဲ ဖြောင့်စင်းမတ်နေတာကနေ ကွေးမလိုလို တောင်ဖြစ်သွားတယ်။ ကောင်မလေး “ အာ့…အာ့” ဆိုပြီး ခါးလေး ကော့တက်လာတယ်။ ပေါင်လုံးဖြူဖြူ ကြီးကအသားဆိုင်တွေ တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတယ်။ လက်ကလေးနှစ်ဖက်က ကျော်နိုင့် လက်မောင်းအိုးကြီးတွေကို အတင်း တွန်းတယ်။ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ ကြုံ့ပြီး ချိုင့်ခွက်လာတယ်။ ဒစ်အဖျားပိုင်း ထိပ်ဖူးလေး ဝင်နေပြီ။ ကောင်မလေး အံလေးကြိတ်ပြီး ကျော်နိုင့် လက်မောင်းကြီးကို အတင်းဆုပ်ညှစ်ထားတယ်။ သူ့ခမျာကြောက်လဲကြောက်၊ နာလဲနာနဲ့လုပ်မိလုပ်ရာ အတင်းဆုပ်ညှစ်မိတာဖြစ်မယ်။ လက်သည်းခွျှန်ခွျှန်လေးတွေတောင် ကျော်နိုင့် အသားထဲစိုက်လို့ ။ သွေးစလေးတွေတောင်စို့ထွက်လာတယ်။ ကျော်နိုင်ကတော့ သတိတောင်ထားမိပုံမရဘူး။ သူအားနည်းနည်းစိုက်ပြီးဖိထည့်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ခေါင်းလေး ဘယ်ညာရမ်းခါသွားတယ်။ ဖင်လုံးကြီး တွန့်ကနဲဖြစ်သွားတယ်။ ခုနစိုက်နေတဲ့ လီးထိပ်ဖူးလေး ဘေးကို ချော်ထွက်သွားတယ်။ ကျော်နိုင် စိတ်ဆိုးသွားပါပြီ ။”တောက်” ကနဲ တောက်တစ်ချက်ခေါက်လိုက်ရင်း ခုတင်ပေါ်ကဆင်းသွားတယ် နောက် နောက်ဖေးမီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်သွားတယ်။
ချက်ချင်းဆိုသလို ပြန်ထွက်လာတယ်။ သူ့လက်ထဲမှာ ဆီပုလင်းကြီး ကိုင်လို့။ နောက် ကုတင်ဘေးမှာရပ် ဆီ ပုလင်း အဖုံးဖွင့်ပြီး ဆီရေတွေ သူ့လီးပေါ် လောင်းချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဂွင်းတိုက်သလို နှစ်ချက် သုံးချက် ဆွဲလိုက်သေးတယ်။ သူ့လီးကြီး ဟာ ဆီရေတွေနှင့် ပြောင်လက်ပြီး အကြောကြီးတွေတောင် ပိုထောင်လာသလိုပဲ။ နောက် ကောင်မလေး ပေါ်ကိုတက်ခွလိုက်ပြန်တယ်။ လီးကြီးကို သေချာကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အဝလေးကို တေ့လိုက်တယ်။ လီးတစ်လျှောက် စီးကျလာတဲ့ ဆီရေ တွေဟာ ကောင်မလေး စောက်ဖုတ်လေးပေါ်ကို တစိမ့်စိမ့် စီးကျလာ တာ စောက်ဖုတ်လေးတောင် ပြောင်ပြောင်လက်လက်လေးဖြစ်လာတယ်။ နောက် ကျော်နိုင်ဟာ ဖိချလိုက်တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ဆီ တန်ခိုးနှင့် ဒစ်ဖူးကြိးဟာ တဖြည်းဖြည်း စောက်ဖုတ်လေးထဲ တိုးဝင်သွားပါပြီ။ စောက်ဖုတ် အပြင် နှုတ်ခမ်းသားလေး တွေကို အတင်းထိုးခွဲပြီး တ ထစ်ထစ်နဲ့ ဝင်သွားလိုက်တာ။ အဲဒီ ထစ်ထစ် ဆိုတဲ့ အသံကို ဒီကနေတောင်ကြားရတယ်ဗျာ။ ကောင်မလေး “အား့အ့ဟ …အ့”ကနဲ အော်ညည်းရင်း တကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ်။ ခံစားရတဲ့ ဝေဒနာကတော့ သေးပုံ မရဘူး။ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေ ထွက်နေတုန်းကတောင် သွင်းလို့မရခဲ့တာ ၊အခု ဆီ သုတ်ပြီးထည့် လိုက်တော့ ဝင်သာဝင်သွား တယ် အသင့်မဖြစ်သေးတဲ့ စောက်ဖုတ် ကြွက်သားလေးတွေက ဆန့်ကျင်နေပုံရတယ်။
ကျော်နိုင်ကတော့ ဒစ်လောက်ပဲဝင် သေးပေမယ့် ဆက်မသွင်းသေးပဲ မျက်နှာကို မော့ပြီး “ရှီး့အား့”ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ စောက်ဖုတ်အသစ်စက်စက်ကလေးရဲ့ ကြွက်သားတွေဟာ သူ့ဒစ်ကြီး ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် အတင်းညှစ်ထားသလို ဖြစ်နေတော့ သူလဲ ခံစားသွားရတယ်ထင်တယ်။ ခဏလောက် တရှီးရှီးနဲ့ ဇိမ်ခံနေပြီးမှ ရှေ့ကို ဆက်ဖိသွင်းလိုက်ပြန်တယ်။ စောက်ဖုတ်အပြင်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ အထဲကို လိပ်ဝင်သွားတယ်။ လီးကြီးက တရွေ့ရွေ့နဲ့ တိုးဝင်သွားတယ်။ ကောင်မလေး မျက်နှာလေးရှုံမဲ့ပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြတ်လုမတတ်ကိုက်ထားတယ်။ တရွေ့ရွေ့ဝင်သွားတဲ့ လီးကြီးဟာ သုံးပုံ တစ်ပုံလောက်အရောက်မှာ ရှေ့ဆက်မတိုးတော့ဘူး။ အထဲကတခုခု နှင့် ခံနေသလို လို၊ ဘာလဲဆိုတာ ကျော်နိုင် သဘောပေါက်ပုံရတယ်။ ခါးကို ကစားရင်း ဝင်သလောက်လေး နှစ်ချက်သုံးချက် လောက် ကပ်ပြီးညှောင့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖင်ကြီးမပြီးအားယူရင်း ဆောင့်ထည့်လိုက်တယ်။ လီးကြီးဟာ “ပလွတ်၊ ဖောက် “ဆို လေးပုံ သုံးပုံလောက်ဝင်သွားတယ်။ ကောင်မလေး “အဟ့အ့အား့”ကနဲ အော်တယ်။ နောက် ကျော်နိုင့် ရင်ဘတ်ကြီးကို ဘုန်းဘုန်းထုရင်း တဟီးဟီး နဲ့ငိုပါတော့တယ်။ ကျော်နိုင် က ကောင်မလေးထုရိုက်နေသမျှကို မနာသလိုပဲ လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်လေးထဲ စိုက်ထားရင်း ငြိမ်ခံနေတယ်။ အမှန်က ရင်ဘတ်ကိုတဘုန်းဘုန်းထုနေတာ သူနာပါတယ်။
ဒါပေမယ့် အောက်မှာ သူ့လီးကြီးကို ညှစ်ထားတဲ့ အားဟာ တော်တော် တင်တင်းကြီး ညှစ်ထားသလို ဖြစ်နေတော့ အဲဒါကပိုကောင်းနေတာနှင့် သူဘာမှ မလုပ်နိုင်ဘူး ဖြစ်နေတာ။ လီးကြီးစိုက်ဝင်နေတဲ့ စောက်ဖုတ် ကွဲကြောင်း လေးတစ်လျှောက်ကနေ သွေးစီးကြောင်းလေး တစ်ခုလဲ စီးကျလာနေတယ်။ ခဏ ငြိမ်နေပြီးတော့ ကျော်နိုင် ခါးလေးကို နဲနဲ လှုပ်ပေးတယ်။လီး ကြီးကစောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဟိုဘက်ဒီဘက် ဖိမိပြီး စောက်ဖုတ်အဝဟသွားတဲ့ နေရာလေး တွေကနေ သွေးစလေးတွေထပ်ထွက်လာတယ်။ နောက်ခါးလေးကိုလှုပ်ပြီးအသာလေးကပ်ညှောင့်တယ်။ လီးကြီးက အထဲလဲ မဝင်ဘူး။အပြင်လဲမထွက်ဘူး။ တန်းလန်းကြီး။ ကျော်နိုင်ကလဲ ဇွတ်ဆက်မသွင်းပါဘူး။ ကောင်မလေး ကိုသနားလို့တော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး။သူ့ ထိပ်တွေ ကျိမ်းနေလို့ဖြစ်မယ်။ ခဏလောက်ကပ်ညှောင့်လိုက်တော့ ကောင်မလေး ငိုသံလေး တိုးလာတယ်။ တိတ်တော့ မတိတ်သေးဘူး တိုးတိုးလေးရှိုက်နေတုန်းပဲ စောက်ဖုတ်လေး ထဲက အရည်ကြည်လေးတွေလဲ တစိမ့်စိမ့်ထွက်လာတယ်။ အဲ့တော့မှ ကျော်နိုင်က သူ့လီးကို ခါးလေးကြွပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ဆွဲထုတ်တယ်။
ကောင်မလေး ခမျာတော့ အဝင်ဆိုးသလိုအထွက်လဲသက် သာပုံမရဘူး။ ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ လီးဘေးသားတစ်လျှောက် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေလိပ်ပြီးပြန်ထွက်လာတယ်။ ဒစ်ဖျားနားရောက် တော့ အတွင်းသားတွေပါ အပြင်ကို လိုက်ထွက်တော့မယ် ထင်လို့လားမသိ။ ကောင်မလေး နှုတ်ခမ်းလေးကိုက် ပြီးခါးလေးကော့တက်လာတယ်။ ကျော်နိုင်ကလဲ အဆုံးထိမထုတ်ပါဘူး။ ပြန်သွင်းရခက်မှာဆိုးလို့ထင်တယ်။ဒစ်ဖျားနားရောက်တော့ အသာလေး လျှောပြီး ပြန်သွင်းလိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ကော့တင်ထားတဲ့ ခါးလေး အင်း ကနဲ သက်ပြင်းချသံနှင့် အတူပြန်ကျသွားတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း ခုန ရောက်ခဲ့ တဲ့ နေရာနားလေးရောက်တော့ နည်းနည်းကျပ် နေပြန်တယ်။ ဆက်သွင်းရခက်နေတယ်။ ကျော်နိုင်က ဆက်မသွင်းပါဘူး။ ဝင် သလောက်လေး ပဲ ကပ်ပြီး မှန်မှန်လေးလုပ်နေတယ်။ ကောင်မလေး ငိုသံလေး တိတ်သွားပါပြီ။ မျက်ရည်စလေးတွေတော့ ပါးပြင်လေးပေါ်မှာရှိနေတုန်းပဲ။ စောက်ဖုတ်လေးထဲ ကအရည်လေးတွေလဲ ထပ်ထွက်လာတယ်။ ကျော်နိုင် လိုးရတာ အဆင်ပြေသလိုဖြစ်လာတယ်။ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေ နှင့်ဆိုတော့ စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးဖြစ်နေမှာပေါ့။ အဲဒီ လို မှန်မှန်လေး လုပ်နေတုန်း တစ်ချက်ဗြုန်းဆို ကျော်နိုင် က အပြင်မှာကျန်နေတဲ့ လီးအရင်းပိုင်း အဆုံးထိရောက်အောင် ဆောင့်ချလိုက်တယ်။
“အ့အွ…့”ကနဲ အော်ရင်း ကောင်မလေး သူ့ ဗိုက်သားချပ်ချပ် လေးကိုပွတ်တယ်။ သူ အော်တာကလဲ အ တွေ အားတွေမဟုတ်ဘူး။ အွ ဆိုတဲ့ အသံမျိုး။အထဲမှာ အောင့်သွားပုံရတယ်။ မျက်နှာလေးကလဲ ရှုံမဲ့လို့ ။ အပြင်းအထန် ကြီးတော့ ခံစားရပုံမရဘူး ဒါပေမယ့် ဝေဒနာကလဲ သေးပုံတော့မရဘူး။ နည်းနည်း ခြောက်သွေ့စ မျက်ရည်လေးတွေ ပြန်စီးကျလာတယ်။ ကျော်နိုင်ကတော့ ဆီးခုံချင်းနှစ်ခု ကပ်ရက်ထပ်ထာပြီး ကောင်မလေး မျက်နှာလေးကို လက်ထောက်ပြီးကြည့်နေတယ်။ ပြီးတော့ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်ပြီး တစ်ဝက်လောက် ရောက်တော့ ဖတ် ကနဲနေအောင် ဆောင့်ချလိုက်တယ်။ ကောင်မလေး မျက်နှာမော့ က နဲဖြစ်သွားတယ်။ အောက်နှုတ်ခမ်းလေး ကို ကိုက်ထားတယ်။ ဆောင့်ချလိုက်ချိန်မှာ စောက်ဖုတ်လေးထဲက စောက်ရည်လေးတွေ ဖွတ် ကနဲ အပြင် ကိုထွက်လာတယ်။ အပေါက်ဝလေးက ကျပ်တော့ အမြုပ်လေးတွေ ထလို့ပေါ့။ အဲဒီ အမြုပ်လေးတွေပေါ်မှာ နီညိုရောင် သွေးစလေးတွေလဲ စွန်းထင်းလို့။ကားထားတဲ့ ပေါင်လုံးလေး နှစ်လုံး လှုပ်သွားတယ်။ နောက် တစ်ချက်။ နောက် တစ်ချက်။နောက် တစ်ချက်…ကျော်နိုင် ဟာ မရပ်မနားလို့ ပြောရလောက်အောင် ကို အတင်းနင်းပြီး ဆောင့် တော့တာ။ ကောင်မလေး ကိုယ်လုံးလေး ဟာ တသိမ့်သိမ့် ရမ်းခါနေတယ်။ နို့အုံလေးနှစ်လုံးဆို ရေထည့်ထားတဲ့ ပူစီဖောင်း လေးလို လှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်လေးပေါ့။
လက်လေးနှစ်ဖက်ကတော့ မွေ့ယာပေါ်ထောက်ထားတဲ့ ကျော်နိုင့် ဘယ်ဘက်လက်ကောက်ဝတ်ကို ထိတယ်ဆိုရုံလေး ကိုင်ထားတယ်။ ပေါင်လုံးလေး နှစ်လုံးက ရိုးရိုး ကားထားရုံ မဟုတ်တော့ပဲ ဒူးလေးထောင်ပြီး ကျော်နိုင့် ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ လှုပ်နေတယ်။အင်း သူ လဲ သက်သာသလို နေတတ်သွားပြီထင်တယ်။ အခုဆို ကောင်မလေး နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ကဘာသံမှ မထွက်တော့ပေမယ့် အောက်က စောက်ဖုတ်လေး ကတော့ စောက်ရည်လေး တွေ ရွှဲနေပြီး ကျော်နိုင် တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း စွပ် ပလွပ် ဆိုအသံလေးတွေထွက်နေတယ်။ ဖြူရွှဲ ၊ညိုတွဲ ၊ဆိုတဲ့စကားကလည်း မှန်လောက်တယ်။ အသားဖြူဖြူ ကောင်မလေး စောက်ဖုတ်လေးထဲ ကထွက်တဲ့ အရည်တွေ ဟာ။ ဖင်ကြားလေးကနေတဆင့် မွေ့ယာ ပေါ် စီးကျ နေရုံမက ကျော်နိုင့် လဥ ကြီးတွေပါ ရွှဲရွဲစိုနေပြီ။ ကျော်နိုင် ဟာမှောက်ပြီးလုပ်ရတာ ညောင်းလို့ထင်တယ်။ မွေ့ယာပေါ် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။ နောက် ကောင်မလေး ပေါင်တံ လေးနှစ်ချောင်း ကို သူ့ဘယ်ဘက် ပခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်တယ်။ အဲ့ပေါင်တော့ မဟုတ်ဘူး။ ခြေသလုံးလေး တွေပေါ့။ ပေါင်လုံးကြီးကြီးတွေ ကိုတော့ သူက လက်နှစ်ဖက်နှင့် ပိုက်ထားတယ်။ ပြီးတော့ ခါးသက်သက် အားနှင့်ပဲ လိုးပါတော့တယ်။
ကောင်မလေးဟာ ခြေထောက်လေးနှစ်ချောင်း ကမိုးပေါ်ထောင်လို့ အပေါ်ပိုင်း ကတော့ ကျော်နိုင့် ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ တသိမ့်သိမ့်လေး လှုပ်နေတာပေါ့။ မကြာပါဘူး။ ကျော်နိုင် အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပုံပေါ်တယ်။ ခြေသလုံးလေးတွေ ကို ပခုံးပေါ်ထမ်းထားရက်ပဲ ရှေ့ကိုမှောက်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အားရပါးရကြီးကို ဆောင့်ပါတော့တယ်။ ကောင်မလေး မျက်နှာလေးနှင့် ဒူး ဟာ တစ်ချက်တစ်ချက် ထိသွားလောက်အောင် ကွေးကွေးလေး ဖြစ်နေတယ်။ ကျော်နိုင့် တစ်ကိုယ်လုံး ကို ကောင်မလေးရဲ့ ခါး သိမ်သိမ်လေးနှင့် ခံထားရသလို ဖြစ်နေတော့ ကောင်မလေး ခါး လဲ နာပုံရတယ်။ နောက်ပြီး ဗိုက် ကိုချပ်ပြီး ကွေးထားရတော့ သားအိမ်လမ်းကြောင်းများ တိုသွားသလားမသိ။ မွေ့ယာ ကို လက်လေးနှစ်ဖက်နှင့် ထုထုပြီး ကျော်နိုင် တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း “အ့အဟ…အ…အွန့်” ကနဲဖြစ်နေပါတယ်။ ကျောနိုင်ကတော့ နည်းနည်းမှ ညှာတာမယ့် သဘောမရှိဘူး။ ဆောင့်ချက်တိုင်း ဆောင့်ချက်တိုင်းဟာ ပိုလို့သာ ပြင်းလို့လာတယ်။ ဒါပေမယ့် သူလဲ ကြာကြာတော့ မဆောင့် နိုင်ပါဘူး။ အားရပါးရကြီး ငါး ချက်လောက် ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြီးတော့ နိုင်ငံခြား ကားတွေ ထဲကလို လီးကို အမြန်ထုတ် ၊ ပြီးကောင်မလေး မျက်နှာ ပေါ် လရည် တွေ ပန်းချ လိုက်တော့တယ် …ပြီးပါပြီ။