နီနီ တဲ့။သူမနာမည်က။ အရုပ်ပုတယ် ရုပ်မချောဘူး နို့သေးတယ်။ အလှဆုံးတခုရှိတယ် ဖင်ပဲ။ တကယ်ကို မိုက်တာ ဖင်ကြပ်ဘောင်းဘီးဝတ်ထားရင် ကိတ်ပီး ကောက်ထွက်နေတာပဲ။ ဇော်ဇော် ကြိုက်တာ အဲ့ဖင်ပဲ။ သူတို့ ၂ယောက်က ဘုနဲ့ဘောက်။ နောက်ဆုံးနှစ် အတန်းတူ။ နယ်ကျောင်းက ဒီနှစ်မှ ပြောင်းလာတဲ့ ဇော်ဇော်နဲ့ ရပ်ကွက်တူတော့ ဖယ်ရီအတူစီးရင် ရင်နှီးသွားကြတာ။ ကျောင်း ဖယ်ရီပေါ်တတ်သွားတဲ့ နီနီ ဖင်၂လုံးကို မြင်ပီး ထန်နေတဲ့ ဇော်ဇော် နီနီခုံဘေးမှာပဲဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ရုပ်ကတော့ ရွက်ကြမ်းရေကျိုသာသာဆိုတော့ ဖီးကျဲသွားတယ်။ ‘ဟဲ့ ဟိုဖက်တိုး အရမ်းမကပ်နဲ့’ ‘အမယ်လေးဗျာ ကပ်ချင်ပါဘူး ဒီအဆင်နဲ့ ဒီအဆင်’ ‘ဘာ ‘ စတွေ့တဲ့နေ့ပဲဗျာ အဲ့ဒါ။ မေဂျာတူ အတန်းတူ အခန်းတူတယ်။ ဒီလိုပဲ ဇော်ဇော်က စလိုက် နောက်လိုက်နဲ့ ခင်သွားကြတယ်။
‘ဟဲ့ နီနီ နင့် ကြိုက်မယ့်သူ ခုထိမရှိသေးဘူးလား ကျောင်းတောင်ပီးတော့မယ်’ ‘ခါ ချနေရတာ ဟေ့ ‘ ‘ခါ ပြနေရတာပါ ဟာ ‘ ‘ငဇော် ‘ ‘မဟုတ်လို့လား နင့်ဆို ဘဲတိုင်းက နောက်ကပဲကြည့်ကြတာ’ ‘အေး အေး အဲ့ထဲမှာ နင်ထိပ်ဆုံးကမလား’ ‘ဟား ဟား ငါက မျက်နှာလည်း ကြည့်ပါတယ်ဟ’ ဇော်ဇော် နီနီ နှာခေါင်းလေးကို ဆွဲညှစ်ပီး ချစ်စနိုးနဲ့နောက်လိုက်တယ် နီနီ ကျေနပ်ပီး ရင်ပါဖိုသလိုဖြစ်သွားတယ် ‘ရင်ခုန်မနေနဲ့အုံး သွားရှေ့က ‘ ‘မသာ ‘ နီနီ တမင်ကို ဖင်လှုပ်ပီး လမ်းလျှောက်ထွက်သွားတယ် ထဘီဝတ်ထားတဲ့ အိုးက ရှယ်ပဲဗျာ နီနီ ကျေနပ်နေတယ် သူ့ဖင်ကို ဇော်ဇော် ငမ်းနေတာသိနေတဲ့စိတ်ကြောင့် ပိပိလေးကပါ တမျိုးလေးဖြစ်နေတယ်။”ဘယ် ညာ ဘယ် ညာ ” ဇော်ဇော် နီနီ အမှီလိုက်ပီး ဘေးနားကပ်ပီး ဖင်တခြမ်းကို လက်နဲ့ညှစ်ကာ ‘ဖင်ကြီးမ’ဆိုပီးပြေးသွားတယ် ‘အမယ်လေး ဆောက်ကောင် ငဇော်’ နီနီ ဆဲဆိုပီး ကျန်ခဲ့တယ်
‘ဇော်ဇော် ဟဲ့ဇော်ဇော်’ ‘ဝင်ခဲ့ဟ’ ခြံဝကလေ လှမ်းအော်ခေါ်နေတဲ့ နီနီ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့တယ် ‘ကဲ ဘာလာလုပ်တာလဲ’ ‘ပျင်းလို့’ ‘ငါမအားဘူး’ ‘နင်က ဘာလုပ်နေလို့လဲ’ ‘နင့်ဖင်ကို ပစ်မှားနေတာဟေ့’ ‘ငဇော် နင်နော်’ ‘နင်နော်တွေ လုပ်မနေနဲ့ နင်မှာ ကောင်းကွက်ဆိုလို ဒီဖင်ပဲရှိတာ’ ‘ဘာဖြစ်လဲ ငါ့ဖင်နဲ့ငါ’ ‘နင့် ဖင်ကို ဘယ်လိုဖြိုရင်ကောင်းမလဲစဉ်းစားနေတာဟ’ ‘ဟဲ့ ငဇော် ငါမနေတတ်တော့ဘူးနော်’ ဖင်ကြပ် ပေါင်တိုဘောင်းဘီနဲ့ဘလော့ဝတ်ထားတဲ့ နီနီ ရင်တုန်ဖင်တုန်ဖြစ်နေပီ ‘နီနီ နင်ငါ့ယူမလား’ ‘ဟာ’ ‘အကောင်းပြောတာ နင်ဖင်ကြောင့်နော်’ ‘ငဇော်’ ‘နင်ကလည်း နင်ဖင်အကြောင်းပြောနေတာကြားရင် ဖီးတွေတတ်နေတာမလား’ ‘ပြောလေဆိုးလေဟာ’ ‘ငါကအမှန်တိုင်း ငါမြင်တာ ငါပြောတာပဲ’ ‘ဇော်ဇော် ငါ့ဖင်က ယောက်ျားတယောက်နဲ့ ဟိုဟာလုပ်လိုက်ရင် ကျသွားမှာလား’ ‘အေးဟ တခြားကောင်ဆိုရင်တော့ မပြောတတ်ဘူး ငါကတော့ ရိုရိုသေသေကိုင်တွယ်မှာပါ အိုးထိန်းအလိုးတော်ပေါ့ဟာ’ ‘ဟာ ဇော်ဇော် စကားတွေကကြမ်းလိုက်တာ’ ‘နင် ဖီးတတ်နေတာမလား ၂ယောက်တည်းရှိလို့ပြောတာပါဟာ’ ‘ငါဒီနေ့ဝတ်ထားတာလှလား’ ‘ထလေ လမ်လျှောက်ပြ’ နီနီရှက်ကိုးရှက်ကန်းထပီး လမ်းလျှောက်ပြတယ်
‘ဟူးးး တကယ်ပဲ နီနီရာ နင့်ကံပဲ ဒီမှာကြည့် နင်ဖင်ကြည့်မိတာနဲ့ဖြစ်သွားတဲ့ ငါ့ကောင်’ဆိုပီး ပုဆိုးလှန်ပီး ဇော်ဇော် တောင်နေတဲ့ လီးကို နီနီမြင်သာအောင်ပြလိုက်တယ် နီနီတံတွေးမှာ မြိုချမိတယ် ‘အကြီးကြီးပဲဟာ’ ‘ကြီးမှာပေါ့ ဒီလိုကြီး လိုးခဲ့တဲ့ဆောက်ဖုတ်ပေါင်း ဘယ်လောက်လဲမေးအုံး’ ‘တော်ပါတော့ ဇော်ဇော်ရယ် ငါအနေရခက်လာပီ’ ‘နင် ဖီးတတ်နေတာ ငါသိတယ် နင်ကကြမ်းရင်ကြိုက်တာ ငါသတိထားမိတယ် ဒါကြောင့်လည်း ဒီလိုဖင်ပိုင်ထားတာ’ နီနီဖင်ကို လက်နဲ့ညှစ်လိုက်သေး ပီးတော့ ဖင်၂ခြမ်းဖြဲလိုက်စိလိုက်သေး တကယ်ပင် နီနီ ဖင်ကြားမှာ အဖုတ်ကထွက်တဲ့အရည်တွေစီးနေတယ် ‘နီနီ နင့်ဖင်ဘူးထောင်ထောင်ပီး မခံချင်ဘူးလား လိုးမယ့်ကောင်အတွက်ရှယ်ပဲ’ နီနီ သိတောင်မသိပေမယ့် ဖင်ထောင်ရမယ်ဆိုတာတော့ ရင်ခုန်မိတယ် ‘နီနီ အဲ့ဆိုဖာပေါ်လက်ထောက်ချလိုက် ဒူးပါ ချလိုက်’ ဇော်ဇော် ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ပင် ပုံစံပြင်လိုက်တယ်
‘ဟိုမှာ မှန် နင်လှမ်းကြည့်လိုက် နင့်ကိုယ်နင်တောင်ကြွေလိမ်မယ်’ နီနီ ဖင်တူံး၂တုံးက နောက်မှာကောက်ချိတ်နေပီး ဆိုဖာပေါ်ဒူးထောက် လက်ရန်းပေါ်လက်တင်ပီး လှည်ပြန်အကြည့်က မှန်ထဲမှာ သူမတော်တော် ဆက်ဆီဖြစ်နေပါလားတွေးနေတုန်း ‘ဒီလိုမှ ပိုကောင်းတာဟ’ ဇော်ဇော် နီနီဖင်ကို လာတေ့ပီ ဖင်တတုံးကို ဆွဲဖဲ့လိုက်တယ် မှန်ထဲက သူတို့၂ယောက်ပုံစံကိုကြည့်မိရင်း ပုဆိုးကြားက ဇော်ဇော်လီးကလည်း ဖင်ကြားက အဖုတ်ပြူးကို ထိမိခိုက်မိဖြစ်နေတော့ နီနီ ဆောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေပါပီ ‘နီနီ ထိလား ‘ ‘ဘာလဲဟ’ ‘ငါလီးထိပ် နင့်အဖုတ်ကိုပွတ်နေတာလေ’ ‘အင်း ထိတယ်’ ဘောင်းဘီး၂ထပ်ပုဆိုးတထည်ကြားခံရှိနေပေမယ့် နီနီ အထိအတွေ့ကို သာယာနေတယ် ‘နီနီ မှန်ထဲကိုကြည့်လိုက်’ ‘တမျိုးပဲ ငါစိတ်တွေကြွလာပီ’ ‘ငါ့ အခန်းထဲသွားကြမယ်’ ‘ချွတ်တော့ ‘ ‘နင် ချွတ်ပေး’ ‘အေးပါ ကုတင်ပေါ်တက် ဖင်ထောင်’ နီနီ ကုတင်စွန်းမှာ ဖင်ဘူးထောင်းလေးထောင်လိုက်တယ် ဇော်ဇော်လည်း နီနီဘောင်းဘီတိုရယ် အတွင်းခံရယ်ကိုပါ ချွတ်ပေးလိုက်တယ် အပျိုသာပြောတယ် ဖင်သာကြီးတာမဟုတ် အဖုတ်ကလည်းပြူးနေတယ်
‘နီနီ နင် အမွှေးသိပ်မရှိဘူးဟ’ ‘အင်း ‘ ဇော်ဇော် နီနီ ပေါင်ကိုချဲပေးပီး ခါးလေးညွှတ်ခိုင်းလိုက်တယ် ‘ပလပ် ပလပ် ‘ ‘အမယ်လေး ဇော်ဇော် နင်ဘာလုပ်လိုက်တာလဲ’ နီနီ ရှေ့ကို နည်းနည်းတိုးသွားတယ် ဇော်ဇော်သေချာလိုက်ထိန်းပီ အားရပါးရယက်ပစ်လိုက်တယ် နီနီ ဖင်ကို နောက်ဆုတ်ပေးတယ် သူအရသာတွေ့သွားပီလေ ‘နီနီ နင့်လက်နဲ့ အစိကို ပွတ်နေလေ’ ‘အမယ်လေး ကောင်းလိုက်တာ ဇော်ဇော်ရယ်’ ဇော်ဇော် စုပ်လိုက် ယက်လိုက်နဲ့ နီနီ ပီးသွားတယ် မှောက်ခုံလေး လှဲကျသွားတယ် ဇော်ဇော်လည်း ခနအနားပေးလိုက်ပီ ‘လာ ရပီ ဖင်ပြန်ထောင် လိုးတော့မယ်’ နီနီ ဘာမှမပြောပဲ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ‘နီနီ ညာဘက်က မှန်ကိုကြည့်လိုက်’ ဇော်ဇော် လီးကြီးကိုင်ထားပီး နီနီ အဖုတ်ထဲကို သွင်းတော့မလို့ တေ့ထားတာ နီနီအဖို့ ရင်တုန်စရာပဲ ‘အင့် နီနီရေ’ ‘အမယ်လေး ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဟ အား နာတယ် နာတယ်’ တံတွေးတွေ ဆောက်ရည်တွေရွှဲနေလို့ လီးက လျှောကနဲဝင်သွားပေ့မယ့် တဝက်ပဲဝင်ပီး နီနီ နာနေတယ် ဇော်ဇော်လည်း ဖြေးဖြေးချင်းညှောင့်လိုက် နီနီဖင်ကို ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် လုပ်ပေးနေတယ် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လီးအဆုံးထိဝင်သွားတယ်
ဇော်ဇော် စိုစိစိခံစားမိလို့ လီးနဲ့အဖုတ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ သွေးလေးတွေစို့နေတယ် ‘အီး အင်းး နာတယ် ဖြေးဖြေး’ ‘အင်း ခနနေကောင်းသွားမှာ’ ဇော်ဇော် ဖြေးဖြေးချင်းစောင့်လိုးရင်း အရှိန်ရလာတော့ နီနီလည်း ခံနိုင်လာပီး ကောင်းလာတာနဲ့ ဖင်ကို နောက်ပစ်ပီး ကော့ကော့ပေးတယ် ‘အား လားး လား ကောင်းလိုက်တာ နီနီရာ နင့် ဖင်ကြီးတွေ ကိုင်ပီး နင့်စောက်ဖုတ်လိုးရတာ အရသာရှိလိုက်တာဟာ’ ‘လိုးပါ လိုးပါ ငါလည်း အရမ်းခံလို့ကောင်းတယ် နင့်လီးကြီး ငါ့အဖုတ်ထဲပြည့်နေတာ အရမ်းကောင်းတယ်’ ‘ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်းးး အားးး အူးး ကောင်းလိုက်တာ’ ‘အားး အားး အမယ်လေး ကောင်းတယ် ဇော်ဇော်ရယ် ဘာဖြစ်တာမှန်းမသိဘူးး စိတိတွေတမျိုးကြီးပဲ ငဇော်ရေ မြန်မြန်သွက်သွက်ဆောင့်လိုးစမ်းပါ’ ‘အေးပါ အင့် အင့် ဖျောင်းဖျောင်း ဖျောင်းဖျောင်း’ ဇော်ဇော် အားနဲ့မာန်နဲ့အတင်းဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ‘အား အမယ်လေးးး ကောင်းလိုက်တာ အားး အားး’ ‘နီနီရယ် ငါလည်းပီးပီ အားလားးလားးး အူးးး ကောင်းလိုက်တာ’ ဇော်ဇော် သူ့လရေတွေ နီနီအဖုတ်ထဲပဲ ပမ်းထုတ်ပီးလိုက်တယ် နီနီလည်း ခံစားမိတယ် မှောက်ယက်လေး ၂ထပ်ဖြစ်သွားပီး အမောဖြေနေကြတယ် လီးကို ပြန်မထုတ်သေးပဲ စိမ်ထားရင်း ဇော်ဇော် တချက်တချက် ညှောင့်တော့ ‘အင့် တော်တော့လေ နာတယ် စပ်နေပီ’ ‘အင်းပါ’ …….. ပြီးပါပြီ
